Birgün daha bitmişti zil çaldı ve herkes evlere dağıldı. Yaprak da ceketini almış tam çıkacaktı ki, Özer'in sırasının altında bir şeyin parladığını fark etti. Yerdeki bir kimliğe benziyordu. Evet, yanlış görmüyordu, Özer'in öğrenci kimliğiydi bu. Kısa bir süre alıp almama konusunda tereddüt etti. Eğer almazsa kaybolma ihtimali yüksekti. Bu kadar kayıtsız kalmazdı. Peki, alırsa da onu Özer'e nasıl verecekti ? Onunla konuşmak muhatap olmak istemiyordu. Kimse fark etmemeliydi. Hızlı bir şekilde elini masanın altına uzattı ve kimliği alıp, ceketinin altına gizledi. Tam o esnada arkadaşı Esma seslendi,ve yaprak tebessüm ederek ona baktı. "Ne o yaprak? pek bir tetirginsin?"
Beklemediğimiz bu soru karşısında yaprak afallamıştı. Acaba görmüşmüydü, Esma? Eğer görmediyse, neden bu soruyu sorsun ki? "Kahretsin kesin gördü. Şimdi yanlış anlayacak." Diye geçirdi içinden. Gider Özer'e de anlatırdı. Yapardı. Yinede fark ettirmemeye çalışarak sesindeki korkuyu gizlemeye çalıştı. "Yok canım herkes gitti, biz geç kaldık bu yüzden biraz tedirgin oldum. Hadi gidelim artık".
Bir gün daha bitmişti eve gitti ve direk yattı çok yorulmuştu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gerçek Aşk
Ciencia FicciónYaprak, İstanbul'un ücra köşesinde yaşayan sevgi dolu bir ailenin lisede okuyan kızıdır. Bir kış günü hiç ummadığı bir anda yüreğine bir sevda ateşi düşer. Günden güne içinde büyüyen bu aşkla dünyadaki cennetine kavuştuğunu düşünürken, yüreğine otur...
