Gizli cennetim

11.bölüm "mutlu olun"

Bazen mutluluklar canımızı acıtabiliyor.
Çok eskiden yaşayıp mutlu olduğumuz her anın bin katını geceleri göz yaşlarımızla ödüyoruz bu da bir nevi korkutuyor mutlulukları,güzel günler göreceğiz deyipte çamura batmakta öldürüyor bizi yani diyeceğim o ki her mutlu olduğumuz bir anın acısı vardır ve bunun tam terside olur siz ne ekerseniz onu biçersiniz.
Ama dikkat etmeliyiz ki ektiklerimiz bizi biçmesin. 
Güzel günleri beklemek de bir ironi niye bekliyoruz ki? Ya o da bizi bekliyorsa? Bazen ilk adımı da bizim atmamız gerekebilir bunun iyi mi yoksa kötü mü olacağını bilemeyiz ama iyi olma ihtimali %50 iken kaybedecegimiz birşeyimiz yoktur,sonuçta mutlu olacağız.
Öyle kolay olan birşey değil,mutlu olmaktan bahsediyorum burada.
Çoğu insan mutluluğu yanlış yerlerde arar.
Aşık olan bir insan kendini mutlu hisseder ya da mutluluğu hep aşkta arar,aşk mutlu etmez.
Aşk mutlu ettiği kadar üzer.
Acısını içinizde hissettiğiniz zaman alıyorsunuz öyle mutlu olunmadığını,bazen küçük şeylerden mutlu olmamız gerektiğini öğrenmek gerekiyor.
Kitap kokusu gibi,kuşların cıvıltıları ve papatya tarlası gibi huzurlu ve mutlu.
İnsanlar farklıdır korna sesleriyle mutlu olan bir adam var ise deniz dalgalarının da huzurunu seven bir kadın vardır.
İnsanlar sever,ama sahip çıkamazlar.
Sevgiyi bildiğini zannedip çok yanlış sevebilirler,
aslında bu onların ayıbıdır.
Bir cümleyi bitirmeden noktayı koyamazsın ve nokta koymadanda diğer cümleye başlayamazsın.
Diyeceklerim bunlardan ibaret.
Sevmek kolay değildir,mutlu olun.
Bir kuş cıvıltısında...

Beyza şirin.