bu benim!

bu benim -4 Jason

Aman tanrım !şu an karşımda şu ana kadar gördüğüm en güzel mavi gözlere sahip tatlı bir çocuk duruyordu.Resmen ağzım O şeklini almıştı ama şimdi böyle mal mal baktı zamanı değildi hemen transtan çıktım ve yanımda duran Avril'e baktım .Ah! hala heykel gibi duruyor hemde ağzında O şekli olan bir heykel gibi .(:D)Çocuk bu halimizi görünce hafif gülümsedi.Tanrım!çok tatlı yaaa! ''merhaba ben Jason '' ''bende Dakota :) tanıştığıma memnun oldum '' ''bende'' sonra Avril'e dönüp ''siz arkadaşımın kuzeni Avril olmalısınız.Kuzeniniz sizden çok söz etti''sonra bana döndü ,bakışından aklından ne geçtiğini anladım ve hemen cevap verdim.''bende Avril'ın arkadaşıyım.'' dememle kapı çaldı.''kuzenim geldi herhalde'' diyerek Avril odadan çıktı ve yanındaki kuzeniyle birlikte içeri girdi.Onunlada tanıştım ,aslında yakışıklıydı ama Jason kadar değil .Ne yapabilirim çocuğun gözleri benim gökyüzüm sanki.

    Jason'la , Avril'in kuzeni Derek gittikten sonra,Avril'la konuşmadan hemen yattım. E malum yolculuktan yeni geldim.uff!! hala aklımdan Jason'u çıkaramıyorum.Hem çıkarken telefon numarasınıda verdi inanamıyorum ya delireceğim!!!!!!!!! 

    Sabah Avril'ın ''Dakota hadi uyan ,uyan ! '' diyen bağırışıyla uyandım.Avril kahvaltıyı hazırlamıştı,aslında farkettim de kahvaltı sağlıklı yiyeceklerden oluşuyordu yani benim her zamanki kahvaltımın dışı şeylerden...''Avril ben nutella lı ekmek istiyorum!''dedim ''hayır,Dakota madem zayıflamak istiyorsun,o zaman bunları yiyeceksin'' ''uf tamam ya!'' deyip yemeye koyuldum farkettimde tatları harikaymış ,bunca yıldır tadını beğenmem diye yemediğim yemekler...'' inanamıyorum! bunlar harika !'' ''tabi harika olacak .Bunca yıldır bunları yemedin gittin o çikolataları cipsleri yiyip durdun'' ''uff !artık onları bırakmam gerekecek di mi?'' ''Evet,ve olamaz!spor salonuna gitmemiz gerek hadi çabuk!'' dedi.Spor kıyafetlerimizi giyinip dışarı çıktık.Aslında ben o kadarda şişman değilim yani kalçalarım var biraz biraz da göbeğim yani orta kiloluyum gibi birşey ama heryerde adım aynı ''ŞİŞMAN '' onlara göre sadece iskelet gibi fiziği olan kızlar güzel .İnsanlar o kadar çok canımı yakıyor ki.

  Sonunda spor salonuna gelmiştik.Avril kaydımızı yaptırdı ve içeri girdik.İçeride bir şürü fiziği güzel kız vardı ve erkeklerde tabiki onlara asılmakla meşguldü .Bana bakarsanız o kızları görünce kendi fiziğimden utandım.Gözüme ilk takılan koşu bandına gittim ve çalıştırmaya çalıştım ,bir türlü çalıştırma düğmesini bulamıyordum .Nasıl yapmışlardı düğmeleri böyle bari açma düğmesi büyük olsaydı veya hadi küçük diğer düğmelerle karıştırılabiliyor.Birden yanıma biri geldi ve ''işte burdan çalıştırılıyor '' dedi. ''ah!teşekkür ederim''dememle arkamı dönüp''Jason !!'' demem bir oldu.''merhaba Dakota.'' ''ah!sen burada ne arıyorsun?'' ''her sabah buraya gelip spor yaparım.Sen?'' ''şey...bende zayıflamak için geldim .Daha bugün kayıt oldum'' ''bir dakika! dur tahmin edeyim.Sen şu erkeklere aldırma,sen gerçekten güzelsin ve bence kilonda iyi .Aslında ben bazı kızları anlamıyorum çöp adama gönüp,erkeklere kendilerini beğendirmeye çalışıyorlar .'' ''ama bu kilolar yüzünden ben neler çektim bilmiyorsun''sesim ağlmaklı çıkıyordu .Hala okulun son günü aklıma geliyordu.Gidip spor salonunun hiçkimsenin görmediği bir köşesine çöktüm ve ağlamaya başladım .Çok geçmeden Jason'da benim yanıma geldi ''özür dilerim Dakota ,seni bu kadar üzeceğini düşünmemiştim'' ''özür dilemene gerek yok Jason.Sadece sen hergün okulda okulda çirkin diye çağırılmayı veya hergün herkesin seni rezil etmesini bilir misin?'' ''Dakota kendine haksızlık etme onlar aciz insanlar.Şu haline bak onlar yüzünden ağlıyorsun ve onları hedeflerine ulaştırıyorsun.Güçlü kalman lazım Dakota'' Jason'ın bu söylediklerinden sonra beni önemsediğini anlamıştım.Daha önce hiç bir erkek beni anlamamış veya önemsememişti.Ama bunalmış bir durumdaydım ''hayır!hayır! hayır!''dememle Jason başımı çenemden tutarak yukarı kaldırdı ve dudakları dudaklarımı buldu.