Her POV
Ewan ko ba kung nababaliw na ba talaga 'yung si Steven o papansin. Text kasi ng text ang sabi ko kapag may kailangan hindi ko sinabi na kada oras mag text! Jusko.
Nabuburat na ako sa lalaking 'yun simula ng makuha niya number ko yung private na number ko. Panay text na, tinanong ko kung sino nagbigay sa kanya ang sabi niya yung dalawang kaibigan ko daw.
Naiinis din ako sa dalawang 'yun eh. Tinanong ko sila umaamin naman 'yung dalawa syempre ako tampo tampo pero yung tinapatan nila ng mango ice cream. Shems. Bati bati na kami. Hahahahhahah.
On the way na ako sa school, nakasakay ako ngayon sa sasakyan namin, ewan ko netong nakaraang araw feeling ko kasi may nagmamasid sa'kin kaya nagpapahatid at sundo na ako. Pumayag naman agad sila mom para daw safe.
Otw na nga biglang nag-vibrate ang phone ko. Kinuha ko naman aga at ang nakita ko ay ang message ni Steven.
From: Mr. Steven Austin
Hi Pres! Good morning! Take care! Bye!
Aga ko naman binura 'yun. Nakakainis eh.
'Sira na agad ang umaga ko'
Nakita ko ang isang taong ayaw kong makita. Hays. Halos araw araw na niya akong iniinis. Papansin masyado eh.
-flashback-
Naglalakad na ako papunta sa room. Pansin ko na sa'kin ang mga mata ng estudyante kaya tumigil ako. Pinakinggan ko muna ang nga sinasabi nila kaso wala akobg maintindihan kaya paglingon ko
*BOOGGSSHHH*
Natapunan ako ng juice. Tinignan ko ang nakatapon sa'kin. Si Steven Austin pang naman ang kaka-transfer lang dito sa school.
"Ano ba naman yan!? Mag ingat ka nga! Ang harot harot kasi eh! Hindi marinong tumungin sa dinadaanan. Nasa school ka Mr. Austin! Wala ka sa park para magpakahayahay sa paglalakad!" singal ko sa kanya. Naiinis na ako! Letse.
"Look! I'm sorry, hindi ko sinasadya" sabi naman neto
"Hindi lahat ng bagay nababalik ng salitang sorry, kapag nangyari na wala ka ng magagawa" kainis siya.
Umalis na ako doon at dumiretso sa locker! "Thanks God" sabi ko ng nahanap ko na ang extra uniform ko. Pasalamat siya at meron akong extra! Nako talaga!
----end of flashback-----
Unang araw simula ng nakuha niya ang number ko nun that time. Tinext niya pa ako ng ganito "I'm really sorry. Hindi kita nakita. Sorry talaga. I hope you will forgive me" tapos may sad at heart emoticon. Ganito oh😭😞💞 baliw na siya.
Bumaba na ako ng kotse diretso-diretsong naglakad papunta sa room.
------------/
Cut sorry. Huhuhuhuh 500 eords na lang muna ang gagawin ko hanggang hindi pa ako nakakatanggap ng sagot niyo. Sorry talaga. Huhuhuh mahal kayo ni author. 😘😭
ateng_maliit17👑🐷
