Hurts to love

2 κεφάλαιο

Αλκμήνη
Εξαφανίστηκαν με ένα άγκηγμα από τις σφαίρες του, αυτό είναι πρακτικά αδύνατον. 'Ενας τύπος που με έσωσε, που δεν ξέρω απολύτος τίποτα γι' αυτόν και ίσως να ήταν ναρκωμανής με βοήθησε ξανά. Οι ερωτήσεις στο κεφάλι μου δυνάμοναν, ποιος ήταν, τι θέλει, είμαι τρελή, μήπως η ζεστή σοκολάτα πειράζει και δεν το έχω πάρει χαμπάρι;

"Φαίνετε πως θα είναι δύσκολο να ξεφύγω από εσένα τελικά".

Τώρα αυτό πως να το πάρω. Βρισκόμουν σε μια έρημη πόλη, με κάποιον που δεν γνώριζα και την λογική να διαλύεται.

"Προσπαθείς να σκοτωθείς ή κάτι τέτοιο;"

"ΤΙ..όχι"

"Τότε γιατί με ψάχνεις;"

Πως το ήξερε;, μήπως ήταν και μέντιουμ εκτός από..;, ποιος ήταν άραγε.

"Εμμμ..."

"Κοίτα, ότι κι αν έγινε απλός ξέχασε το."

"Μπορώ τουλάχιστον να σε ευχαριστήσω;"

"Δεν την θέλω την ευχαρίστηση σου."

"Εγώ θα το κάνω έτσι κι αλλιώς, σε ευχαριστώ..εε..πως σε λένε;"

"Δεν πρόκειται να σου πω."

"Καλά τότε θα σου πω το δικό μου, με λένε Αλκμήνη..Αλκμήνη Ρίντλερ".

"Ρίντλερ, δηλαδή έχεις για αδερφό τον Ράιαν Ρίντλερ;"

"Εμ..σ-σωστά, τον ξέρεις;"

"Φαίνετε πως εσύ δεν τον ξέρεις."

"Ορίστε;" τι συνέβαινε, πως τον ήξερε, οι ερωτήσεις ξανά δυνάμοναν

"Αυτό θα πει πως δεν ξέρεις;" εξαφανήστηκε μέσα σε δευτερόλεπτα. 'Εφτασα σπίτι, ξάπλωσα, δεν ένιωθα απολύτος τίποτα, γιατί συνέβαινε αυτό και το χειρότερο ήταν πως μου φαινόταν πολύ ενδιαφέρον. Χρειαζόμουν απαντήσεις και μάλιστα θα τις έπαιρνα.

{...}

Την επόμενη μέρα αφού τέλιωσα τα μαθήματα του σχολείου πήγα ρώτησα την μητέρα μου για το που ήταν ο αδερφός μου, ήξερα ότι κάθε φορά τέτοια ώρα φεύγει οπότε πήρα την διεύθυνση και πήγα να πάρω τις απαντήσεις μου. Μπήκα μέσα σε μια εγκαταλελημένη αποθήκη, πάντα έβρισκε τα πιο απίθανα μέρη για να κρυφτεί από μικρός, ποτέ δεν τον έβρισκα αλλά αυτήν την φορά θα ήταν διαφορετικά τα πράγματα. Τους κρυφάκουσα λίγο χωρίς να το θέλω αλλά ήξερα πως αν εμφανιζόμουν τώρα θα σταματησουν τα μιλάνε. 'Ελεγαν για μια αποστολή που κατάφερε κάποιος, πράγματα που πρέπει να καλύψουν, δεν καταλαβαίνω. Εκείνη την στιγμή βγήκα από την κρυψώνα μου και τον φώναξα.