at yun na nga...tinawagan ko si marco. gamit ang binigay nyang number sa akin.
[alrefd’s POV]
“Alfred, samahan mo ako…may pupuntahan tayo”
“p-pero ma’am.”
“basta samahan mo ako.”
“ahmn…hello Alfred.” ng biglang may pumasok sa may pintuan
“hi.” Agad kong sagot sa kanya
“hindi ka ba tinuruan ng mga magulang mong kumatok ng pintuan?” sumbat nito
“ahmn…pasensya na po.” Agad nitong pagpapakumbaba
“lady alisa…sya po pala ang bago nyong bodyguard.”
“good!” at bigla na itong naglakad palabas ng pinto at sinundan na namin ni marco si lady alisa
“isa lang naman ang gusto ko! Lahat ng gusto ko susundin mo at walang reklamo.”
“opo.” Sagot naman ni marco
At nang makarating na kami sa may 1st floor ng opisina.
“ahmn..alfred pakikuha naman ng bag ko sa taas.”
At sa pagtalikod ko…
Napakinggan ko nalang na umandar ang kotse...
"lady alissaaaa..."
heto na naman si lady alisa...
iiwan na naman ako!
gnito talaga sya kapag may bodyguard na kasama.
kapag maganda lang ata ang mood nya tsaka nya ako sinasama.
[marco's POV]
"bilisan mo!"
kasisimula ko palang
sigaw agad ang inabot ko sa mataray na 'to!
tiningnan ko sya sa salamin
"o-ok po""ma'am saan po tayo pupunta?" san nga ba kami pupunta? eh sa itsura pa lang nito, mukhang tumatakas lang to sa trabaho.
"sa daan ka tumingin...
wag sa akin."
[alisa's POV]
haay...ano bang nasa isip nitong lalaking 'to.
siguraduhin lang ni alfred na mapagkakatiwalaan 'to.
teka lang...parang
"have we met before?"
"ano po ma'am?"
"never mind."
ano namang paki ko kung nagkita na kami.
tumingin na lang ako sa daan
kesa sya ang pagtuunan ko sya ng pansin.
nang biglang!!!
"tshhhhhhhhhhhhhht." prumeno sya ng malakas.
"ano ba? papatayin mo ba ako sa nerbyos?"
nag-uumapoy na sigaw ko sa kanya. bigla syang bumaba at may kinuha sa baba
"pasensya na po...
may dumaan kasing pusa."
what the!
"ah...at mas mahalaga pa pala ang buhay ng pusang yan
kesa sa buhay ko!"
"bawat buhay pinapahalagahan."
ano namang paki-alam ko sa buhay ng iba,
hanggat masaya ako wala akong pakialam kung may nahihirapang iba.
"maswete ka, pinanganak kang mayaman...
at di mo naranasang mahirapan."
"anong sabi mo?" tinamaan ako kaya kunwari hindi ko na lang napakinggan.
"bilisan mo." at sa kauna-unahang pagkakataon nasabi ko ito ng mahinahon.
ibang klase sya...sobra syang magpahalaga.
teka!teka! bakit mukhang nagiging malambot na ang puso ko.
[marco's POV]
ano kayang nasa isip nito? mukhang nagalit ata sa sinabi ko.
"ma'am saan po ba tayo pupunta...
kanina pa tayong paiko-ikot eh."
"ihatid mo na ako sa bahay."
malumanay nyang sagot sa akin. siguro nagalit nga to sa mga sinabi ko.
"saan po ba ang bahay nyo"
"dumiretso ka lang...ituturo ko sayo."
patay! unang araw ko pa lang sa trabaho nagalit ko agad ang amo ko.
ah alam ko na...
tumingin ako sa salamin sabay sabi
"algebraic expession ka ba?"
"b-bakit.?"
nagulat ako kasi di ko inaasahang sasagot sya.
"kasi minsan mahirap ka maintindihan,
but when you're in the simplest form...
...the best ka talaga."
lumingon sya sa paligid at tsaka sya ngumiti
hindi ko akalain na sa isang pagkakataon
makakapagpangiti ako ng prinsesang kagaya nya.
[alisa's POV]
ano ba tong nangyayari sa sakin,
napapangiti ako ng isang bodyguard...
aaminin ko na corny yung joke nya pero napangiti talaga ako.
"alam mo napakaganda mo kapag ngumingiti ka."
napansin pala nya na ngumiti ako.
"bilisan mo na lang ang pagpapatakbo."
itinuro ko sa kanya ang daan papunta sa bahay namin.
"wow!!! ang laki! ang ganda!"
"you can leave now."
.............................................................
................................................................
........................................................................
BINABASA MO ANG
The Heartless Lady
Romantiek"masyado kitang mahal upang saktan lang!" -marco to alisa- "pinipilit ko kahit hindi ko na kaya..." "tinitiis ko kahit wala ng pag-asa..." "ginagawa ko 'to dahil minamahal kita..." -marco to alisa-
