Chapter 5: Plan

13 1 0
                                    

"Bakit di mo aaminin."sabi ni Gelo. "Kailangan aminin mo. Okay lang naman kahit di nya kayang mahalin ka ng tulad ng pagmamahal mo sa kanya. Atleast umamin ka."sabi niya sakin. Wow ha!! Love expert ba!!?
     
     
"Kung makapagsalita ka ng ganyan parang alam na alam mo yung pinagdadaanan ko ah!!"napasigaw ako sa kanya. Hay naku!! Pano ba naman kasi mag-aadvice na lang yung ganun pa!!
      
      
"Hindi ko man alam yung pinagdadaanan mo ngayon, pero naranasan ko na yan."at bigla na lang napahinto si Gelo sa sinabi nya.
     
    
"Umamin ako sa kanya, pero alam mo yung ginawa nya??"at nilingon ko rin sya. Grabe may pingdaanan na rin pala sya. Hindi pa ko nakakasagot ng magsalita sya.
      
      
"Tumakbo lang sya. At pagkatapos nun umalis sya sa Pilipinas at di na ulit nagpakita."sabi nya. Grabe kawawa naman sya.
     
     
"Kaya simula nun, hindi ko na ulit sinubukang magmahal ulit."sabi nya saka naglakad ulit.
       
      
"Sige, susubukan kong umamin sa kanya."at napahinga naman ako nang malalim. Ang hirap naman kasing umamin eh.
      
       
"Sure ka?? Alam ko... mahirap yun."sabi nya. Tingnan mo toh!! Kanina gusto akong paaminin tapos ngayon parang ayaw nya na.
     
    
"Kailangan eh."sabi ko. At dumiretso na ko sa loob ng bahay at si Gelo naman naghanap na ng jeep para maka-uwi na.
     
     
-------------------------
     
    
3 months na ang lumipas at nakipag-break si Mara kay Mark. At heto na naman si Mark nagmu-mokmok. Parang daig nya pa nga ako pagnasasaktan eh.
     
      
Lumapit ako kay Mark at kinausap ko sya. "Bes, pwede bang magkita tayo mamayang uwian sa may simbahan malapit dito sa may school??."sabi ko sa kanya at naglakad na palayo. Hindi ko na hinintay yung sagot nya dahil alam kong oo sya eh.
      
     
Ito na siguro yung tamang panahon para sabihin ko sa kanya yung nararamdaman ko.
       
     
Papunta na ko sa may canteen ng may umakbay sakin. "Wag mo nga akong akbayan."at inalis ko pa ang kamay ni Chris sa pagkaka-akbay sakin.
       
      
"Ito naman minsan na nga lang tayo magkita eh."sabi nya sakin at nagbeautiful eyes pa. Di bagay sayo mokong!!
       
      
"Anong minsang pinagsasasabi mo dyan!! Eh kahapon nga nagkita tayo tapos nagpalibre ka pa sakin!!"naiinis kong sinabi. Baliw talaga toh e!! >–<
     
      
"Kamusta na nga pala kayo ni Mark??"tanong sakin ni Chris. Wow ha!! First time nya lang ni Chris na kamustahin kami ni Mark ah.
       
    
"Eto di maganda, parang yung mukha mo!!"natatawa kong sabi. Sabagay panget naman talaga sya eh.
       
       
"Talagang di ako maganda kasi pogi ako."sabi nya. Aba kapal ng mukha nito ah!!
     
      
"Isa pa nga, para humangin naman at mawala yung init."sabi at natahimik na lang ito.
       
      
"Bakit ganun?? Nagsorry na nga sayo yung tao pero parang ayaw mo pa rin yun tanggapin."sabi ni Chris at naalala ko na lang yung panghihingi nya ng tawad sakin. Haha bumait sya sa part na yun ah."
     
     
"O, sige na nga, di na kita babarahin."sabi ko sa kanya. Hay naku pasalamat sya at mabait ako. Oooppppssss!!! Walang kokontra, ang komontra panget!!
     
      
"Talaga!!"napasigaw na lang si Chris at tumango na lang ako. "Wow!! Thank you!! I love you BES!!"sigaw nya at niyakap ako. Oo matagal na kaming magbff bilis nga eh. Lumipas lang yung 3 buwan.
     
     
"Oo na!! Di na kita babarahin kung titigil mo lang yung pagyakap mo!!"sigaw ko sa kanya. Ipit na kaya ako dito!! Tapos nasa ma-tao pa kaming lugar baka maya maya pa eh. Isipin nila na mag-jowa kami ng mokong na toh!!
     
       
"Okay."sabi nya at umalis na. Hay naku, lalaki nga naman. hahaha. ^_^
    
      
Pumunta na ko sa canteen tapos bumili na ko, habang kumakain ako, biglang naki-upo sa tabi ko si Mark.
      
     
"Uy bes, ano nga pala yung gusto mong sabihin??"tanong nito sakin. Grabe sa tanong nyang yun feeling ko nawawalan ako ng lakas ng loob na umamin sa kanya mamaya eh.
     
       
"Di ka rin makapag-hintay bes noh!!"sabi ko sa kanya. Ang panget naman siguro kung dito ako umamin noh!!
      
      
"Basta bes mamaya ah!! Sa may simbahan malapit sa school."sabi ko kay Mark at tumango na lang sya.
     
     
Pagkatapos naming kumain, bumalik na kami sa classroom.
       
      
Kinalabit ako ni Gelo at napatingin naman ako sa kanya. "Bakit??"tanong ko.
      
      
"Sigurado ka ba na aamin ka na ngayon kay Mark??"tanong nya sakin. Well, syempre kailangan ko na ring umamin noh!! Hindi yung puro tago na lang ako nang nararamadaman.
      
      
"Hello ka ba?? Eh ikaw nga yung nagsabi sakin na umamin na ko noh!!"sagot ko. "Remember?? 3 months ago. Nung sinabi mong umamin na ko sa kanya."dugtong ko pa.
    
     
"Mukhang handa ka na nga ah!!"sabi nya. Talagang pinaghandaan ko toh!!
      
      
"Well, i was born ready!!"sabi ko sa kanya. I was prepared to this situation. Handa na ko!!
      
      
"Ayos!!"sigaw nya pero di naman ganun ka-lakas.
     
      
-----------------
       
        
Tapos na ang klase at uwian na. Pumunta na ko sa simbahan malapit sa school at naupo ako sa isang bench at hinintay ko na si Mark.
        
       
Nakita ko na sya pumunta dito kaya tumayo na ko at nilapitan ko na sya.

Destined To Be YoursTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon