Yıldızlar Da Küser

8

  Bazen oturup düşünüyorum, sınıfta gün içinde "merhaba" bile demediğimiz insanlar var ama bir başkası onunla aynı sınıfta olmak için her şeyini verebilir. Dışarıda fotoğraf çekilirken tesadüfen birileriyle aynı fotoğrafta sonsuza kadar sıkışıp kalıyoruz, onlar bizim için arkaplan olarak kalıyor belki ama o insanlarla bir fotoğrafı olmasını hayal ederek uyuyanlar var. Biz birileri için ağlıyoruz ama ağladığımız, hayal ettiğimiz şeyleri onlarla tesadüfen yaşayanlar var. İnsanlık doyumsuz, değer bilmez. Bir başkasının hayalini yaşıyoruz ama umrumuzda olmuyor, çünkü hep bizde olmayanı isteriz. Yaşayamadığımız şeyler bizi cezbeder, hep daha fazlasını hayal ederiz. Her şeyi elde ettiğimizde, hayal kuracak bir şey kalmayacak. İşte o zaman, hayal kurabilmeyi isteyeceğiz.