Yasak Aşk... (Tamamlandı)

36. Bölüm

İyi okumalar❤

Uyandığımda kendimi sert bir zeminde buldum ve yanımdada Can yatıyodu. Can benim uyandığımı görünce yaklaşmaya başladı, ama olmuyodu. Onu odanın bir tarafına bağlamışlardı, benide odanın öteki tarafına. Buluşamıyoduk. Can "iyimisin?" Diye bir soru sordu. Bende "iyim" dedim. "Seni buradan cıkaracağım güzelim" dedi ve gülümsedi. "Sana güveniyorum" dedim ve gülümsedim. Birden iceriye Berke elinde bir tepsiyle girdi. "Zeynep, ye bunu" dedi nazikce. Sonra Cana baktı "Sen akkılanana kadar yemek yok sana!" Dedi bağırarak. "Senden yemek isteyen olmadı!" Dedi can. "Bende yemiyorum" dedim ben araya girerek. "Zeynep cabuk ye şunu" dedi Berke ve tepsideki yemeği yedirmeye calıştı bana. Bende tepsiyi ittirdim. Tepsideki yemek yere döküldü. "İstemiyorum" dedim. "İyi! İkinizde geberin aclıktan" dedi Berke. "Seninle evleneceğime Canla ölürüm daha iyi" dedim ben. Can "Seni cok seviyorum" dedi bana bakarak. "Bende seni" dedim ve birbirimize yaklaşmaya calıştık, ama olmuyodu. Berke "Benim olmazsan onunda olamazsın!" Dedi. "Burda aşkınızdan öleceksiniz ve ben sizi izliyor olacağım!" Dedi ve cıktı odadan. "Zeynep sana bugün yemekte diyecektim seni sevdiğimi, ama sonra Berke arayınca.." dedi ve yere baktı. "Bende diyecektim bugün. Birşey olmaz şimdi dedik yeter." Dedim ben. En azından aşıkımla ölürüm diye düşündüm. "Zeynep biraz gec oldu ama benimle cıkarmısım?" Diye sordu ve sırıttı. "Evet" dedim ve bende güldüm. Resmen öle biliriz burada, ama umrumuzdanı? Hayır. Can bana tüm hikayesini anlatı ve tam ben anlatırken Can "ben herşeyi biliyorum zaten, anlatmana gerek yok" dedi. "Nerden biliyosun?" Dedim. "Ben seni bayağadır seviyorum ve senin hakımda herşeyi öğrendim" dedi ve güldü. Bir kahka attım bende. Ne ara bukadar şey öğrendi? Oha dedim icimden. "Nasıl bir dünya bu ya , tam aşkımı buldum derken yine bişey oluyo" dedim ve galiba sesli düşündüm. "Evet! Ama ölürsek beraber ölürüz." Dedi ve yine gülümsedi. Cok yakışıklıydı ya. Bide o gülmesi... beni deli ediyor bu cocuk. "Ayy düşünsene burdan cıkıp evleniyoruz" dedim ben. "İnşallah ama şansımız 0%" dedi. "Cocuklarımız olurdu gözleri sana kaşları bana benzerdi" dedim. "Yok bence senin gibi güzel bir kızımız olurdu ve sonra benim gibi yakışıklı bir oğlumuz olurdu" dedi Can mutlulukla. "Keşke" dedim üzgünce."

Bir gün sonra! Artık ayağa kalkmaya bile halim yoktu. Ölüyodum galiba. Dudaklarım kuruyup, catlamıştı. Can? Oda aynı durumda. "Aşkım iyimisin?" Diye sacma bir soru sordu Can. "Haha hic olmadığım kadar" dedim. Canla halen gözümüzün icine bakıyoduk. Resmen böyle ölecektik. İceriye Berke geldi. "Son bir Şans veriyorum sana Zeynep! Ya şuan benle gelirsin yada akşama kadar burda ölürsün" dedi. "Almim sağol" dedim. Kalkmaya bile halim yok. "Ozaman allah rahmet eylesin diyeyim bari" dedi Berke ve odadan sinirle cıktı....

İnşallah beğenmişsinizdir❤