Zeynep genc, zengin, güzel bir kız ve tam olarak iki erkeğin arasında gidip geliyor. Ama en sonunda ikisinden birini secmek zorunda kalacak. Birisi iyi kalpli, okumuş, Zeynepi seven ama sevgisini gizleyen(Oğuz) ve diyeri ise şımarık, zengin, ama bi...
Artık 25 yaşıma gelmiştim ve evliydim. Tahmin edin kimle? Tabikide Can. Cok mutluyduk. Hatta bugün doktora gidecektim, hamile olmamdan şüpeleniyorum. Hergün midem bulanıyodu ve kusuyodum. Can "Napıyosun Canım?" Dedi ve yanıma oturdu. "Can sana bişey sora bilirmiyim?" Dedim. "Sor" dedi merakla. "Bir cocuğumuz olsun istermisin?" Dedim. "Tabikide. Bir kızımız olsa ne güzel olur! Sana benzese... ne güzel olurda sen niye sordun yoksa.." dedi ve ben sözünü kestim. "Hayır hamile değilim ama şüpeleniyorum. Hani hergün midem bulanıyoya" dedim. "Kalk hemen doktora gidiyoruz" dedi ve benim kolumu tutup evden cıkardı. Doktora geldiğimizde biraz bekledikten sonra hemşire "Zeynep Haylamaz 1. Oda lütfen" dedi. Ay halen alışamadım Canın soyadına. Hemen odaya girdik ve doktoru bekledik. "İyisin şuan dimi" dedi Can. "Evet" dedim. Sonra doktor geldi. "Merhaba Zeynep Hanım" dedi ve elimi sıktı doktor. Cana da selam verdi. "Ee sorun ne?" Dedi doktor. "Ben Hamile olduğumdan şüpeleniyorum" dedim ve gülümsedim. Doktor "tabi hemen bakalım" dedi ve karnımı acmamı söyledi. Hemen actım, tabi Can ters ters bakıyodu. Şimdi niye kıskanıyosa, zaten doktor değilmi! Sacma bence! Doktor "Tebrik ederim Anne oluyosunuz" dedi ve gülmeye başladı. Ben hemen yerimden kalkıp Canın boğazına sarıldım.
Arabaya bindiğimizde halen sevincten ne yapacağımı bilmiyodum. "Bu bir Rüya gibi ya" dedim. "Değil ama! Biz evlendik ve bir kızımız olacak" dedi Can. "Eminmisin? Bence bir oğlumuz olacak" dedim ben. "Göreceğiz" dedi Can. "Göreceğiz" dedim bende.
"Ac oldum ben ya" dedi Can ve mutfağa doru yürüdü. "Dur! Sakin bişey yapma! Sen batırıyosun mutfağı" diye bağırdım arkasından. "Allahalla diyene bak" dedi ve gülmeye başladı. Bende hemen mutfağa gittim. Can makarnayı cıkarmıştı. "Dur ben yapiyim" dedim ve ona doğru yürüdüm. "Sen hamilesin" dedi ve beni kaldırıp tezkaha oturturdu. "Ama.." diyeceken sözümü kesti, daha doğurusu beni öptü. Sonra yemek yapmaya başladı. "Zeynep artık kendini yormaman lazım" dedi. "Ben kendimi yormuyorum zaten Canım" dedim bende, tabi bu koca bir yalandı. Can sırıttı ve kafasını evet anlamında salladı. "Az kaldı yemeğin bitmesine, sen git üstüne rahat bişeyler giyin." Dedi Can. Bende onaylayıp hemen odaya cıktım tabi Can arkamdan bağırıyodu "koşma" diye. Odaya geldiğimde telefonum caldı "Alo" dedim. "Kızım! Vallaha ben aramasam hiç aramiyacaksın ha" dedi annem ve güldü. "Annem ben seni unuturmuyum hic" dedim. "Unutmazsın dimi" dedi. "Anne sana bişey demem lazım" dedim anneme. "Dinliyorum" dedi. "Anne ben Hamileyim" dedim ve o sırada annemin gülmesini duyuyodum. "Allah doğrumu bu? Cok güzel bir haber" dedi Annem. "Neyse ben kapatıyorum abin sorup duruyo ne oldu diye" dedi annem. Bende "tamam anne öptüm" dedim kapattım telefonu. Sonra hemen üzerimi değeştim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Üzerimi değeştikten sonra aşa indim. Can coktan masayı hazırlamıştı. Hemen oturup yemeye başladım. "Yavaş ye" dedi Can ve sırıttı. "Ama neyapiyim! Bebeğimiz ac oldu" dedim ve gülmeye başladım.
