ASKERİYEDE AŞK

Final Bölümünden

Hayat kısa,kuşlar uçuyor.Hayat kısaysa niye bu öfke niye bu kırgınlıklar.Şimdi tüm kızlar ve erkekler yan yana durmuş öylece duvarlara bakıyorlar.Hepsi dövülmüş ve kımıldamaya mecali olmadıkları halleriyle yerde öylece yatıyorlar.Biraz sonra ölecekler,hepsi bunların farkındalar kurtulma şansları yok.Yarın haberlerde olacaklar büyük ihtimalle on asker şehit düştü.Ama insanlar biraz üzelecekler sonra hemen geçicek bu üzülmeleri.İnsanlar alışıyor.Evet benimde aklımda bir çok final vardı evleneceklerdi çocukları olacaklardı.Hatta bu kadar karakterden yetmiş bölümlük hikaye dahi çıkardı.Ama o kadar yaşayamadılar işte.Bizde o kadar yaşayamayız.Onlar eksik ölüyorlar cesetleri bulunduklarında o mezara girerken çok şeyleride onlarla birlikte oraya girecek.Aşkları,hayalleri mesela kızlar daha Dünya'yı gezemeyecekler.Oğlanlar evlilik teklifini nasıl edeceğim?Heyecanına asla kapılamayacaklar.Bunların hepsinin üzeri o toprakla örtülecek.Ne kızlar ne de oğlanlar asla konuşmuyor birazdan ortalarına konulan bomba patlayacak çok şiddetli bir patlama yaşayacaklar.Çok acı çekmeyecekler sadece yarım saniye bir acı çekecekler sonra sinirleri yanacak ve hiçbir acıyı hissetmeyecekler.Son saniyeler.
6
5
4
3
2
1
0
Ve bom.Ölüm...
Neden hiç ölümden sonra üç nokta konulur biliyor musunuz?
Ölümden sonra yaşama inandıkları için olduğunu düşündükleri için mi? Sanmıyorum,ateistler koymuyorlar mı?Bence herkesin bildiği ama kimsenin ne yazabildiği ne de dile getirevildiği şeyler var şu an orada.Ben mi?Ben de dile getiremeyecek kadar korkağım öyle kalması gerekiyor benim içinde.
Ölüm...