6:30 natapos ang aming klasi
Sa unang araw ko sa
unibersidad
Inunat ko ang aking katawan at bahagya kong
Hiniga ang aking likod sa upuan
Napakahabang araw ito para sa akin
Tinignan ko ulit ang relo ko
6:45
Inaayos ko ang gamit ko para makapaghanda naring makauwi
Nilibot ko ang paningin ko sa daan palabas sa main gate
Umaasa ako na makita ko si kent doon
Nakauwi na kaya siya?
Hindi talaga mawala isip ko ang mukha niya
Haha kainis anu ba ang iniisip ko
Mali. Hay naku Jhay tigilan mo yan.
Anh bawat jeep na dapat kong sakyan parang hindi ata ako nakita tuwing sumisinyas ako
Kainis naman to kung kailan nagmamadali
Ganito ba talaga dito lahat ng sasakyan punong puno nG pasahero
Okay jhay kunting hintay pa
Isang taksi
Pangalawang taksi
Pangatlong taksi
Naku Anu bang meron ngayun bakit lahat walang bakante
Tinignan ko ang aking relo
7:30
Kaya pa
Kahit nangangalay pa aking likod
7:45
Dyosko
Ganito ba kahirap pag firstday of school
"Uuwi kanaba"
Isang pamilyar na boses ang narinig ko sa aking likuran
"Oh kent ikaw pala. katatapos lng ng klasi mo?"
"oo ikaw rin ba"
"hindi, kanina pa ako naghihintay ng masasakyan pero hirap pala dito. Para akong invisible na walang humihintong sasakyan"
"paano kanaman hihintuan tignan mo nga" sabay turo sa sign board
BINABASA MO ANG
one sided love
Romancekaya mo bang mahalin ang taong hindi pwedi hindi maari hangang kailan mo kaya kakayaning maging kaibigan lang kayu ng taong buong buhay mo siya lang ang ginusto mo sa kadahilanang pareho kayung lalaki