Epilogue ..
2 linggo na ang nakalipas simula nang ma'aksidente ako halos isang linggo daw ako tulog at walang malay sa loob ng isang linggo madaming nawala at nag bago saakin simula ng magising ako.
at sana pala hindi na lang ako nagising masaya na dapat ako ..
flashback ..
pag ka'labas ko ng bahay nila adrian nag tatakbo na lang ako. hindi ko alam kung sa ako patungo ang alam ko lang nasasaktan ako sa mga nakita ko kanina , ang buong akala ko mahal ako ni adrian pero bakit sya may kahalikan na iba at naka patong pa sa kanya.
takbo lang ako ng takbo hanggang makarating ako sa labas ng village nila adrian nandito nako sa may highway pagod na din ako tumakbo. gusto ko nang mag pahinga sobrang bilis ng tibok ng puso ko ..
tatawid na sana ako. pero nanlalabo na ang mata ko sa kakaiyak hindi ko namalayan na may papalapit na palang truck. para akong na bato sa kina tatayuan ko nasisilaw ako sa ilaw ng truck masyadong maliwag ..
beep. beep
naririnig ko ang busina ng truck na malapit na saakin pero hindi ko magawang umalis at tumakbo. dahil sa isang iglap ..
screeeeechhh.
booogshh
bigla akong tumilapon at nag gulong gulong sa semento. may nararamdaman akong tumutulo sa may bandang ulo ko masakit ang buong katawan ko pinilit kong tumayo pero ..
Boooom.
biglang sumabog yung truck at tumilansik ang bubog ng salamin hindi sinasadyang tumilansik ito sa aking mga mata ..
" aaaaaaah " sigaw ko dahil sa sobrang sakit nang mata at nararamdaman ko. lalong lumakas ang pag iyak ko nanlalabo na lalo ang mata ko at bigla na lang ako bumagsak at nawalan na ng malay.
hindi ko na alam ang sumunod na nangyari ng ma'aksidente ako.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
at pag ka' gising ko wala nako makita kundi madilim sobrang dilim. nakadilat ako muni't wala akong makita kundi kulay itim lang at nalaman ko nabulag pala ako sa nagyaring aksidente ..
" iha madaming basag na salamin ang tumama sa mata mo kaya hindi kana muli pang makaka kita pa. " sabi ng isang boses na lalaki pinapakiramdaman ko lang sila.
" ayos lang po " sagot ko. at naririnig ko ang mga taong nakapaligid sakin na umiiyak na.
" bakit kayo umiiyak hindi naman ako namatay " tanong ko sa kanila habang naka ngiti.
" nalulungkot lang kami kokocrunch dahil dimo na kami makikita " sagot naman ni annejelly mukhang malapit lang sya saakin. pero teka nandito din kaya sya?
" nasaan si adrian " tanong ko sa kanila pero wala sumagot saakin maski isa . nasaan sya hindi nya pa din ako dinalaw ..
naririnig ko muli silang nag iyakan bakit sila umiiyak kinakabahan ako natatakot ako.
" wala na si adrian mharica patay na. sya ang naging donor mo ng puso, kinailangan mo ng puso dahil hindi na kinakaya ng puso mo nag aagaw buhay kana ng gabing yun " paliwanag ni annejelly saakin halos gumuho na ang mundo ko hindi ako maka pag salita iyak lang ako ng iyak dapat pala namatay agad ako para hindi sya.
bakit adrian bakit mo binigay sapat na sakin na minahal moko pero nagawa mo pa din ibigay pati ang buhay mo ..
" hi hindi yun totoo buhay sya diba buhay sya " tanong ko sa kanila pero puro iyakan lang nila ang naririnig ko.
end of flashback ..
Simula nang malaman kong patay na si adrian ng dahil saakin hindi ko magawang puntahan ang puntod nya.
nasasaktan ako.
nalulungkot .
nag sisisi.
ayokong paniwalaan patay na sya pero iyon ang totoo. tinanong din nila ko kung gusto ko daw bang palitan ang mata ko nang mga mata ni adrian muni't hindi ako pumayag kahit magulang pa ni adrian ang nag alok saakin ..
mas gusto kong mabuhay ng madilim at walang makita kundi kulay itim ' kay sa maliwanag ng hindi ko alam kung saan pa papunta si adrian ang nag sisilbing mapa ko sa oras na naliligaw nako sa mga disisyon ko. pero pano ko pag papatuloy ang pag lalakbay ng buhay ko kung wala na ang nag iisang mapa ko saan ko sya hahanapin ..
bakit kung kailan nawala kana at tsaka ko nalaman mahal na mahal talaga kita ..
the end
sa mundong ito hindi mo alam kung saan ka nga ba papunta liliko ka ba oh didiretso ..
madami man dumating na problema sayo oh dadating pa lang hayaan mo syang dumaan sayo at tanggapin mo ng walang tanong oh pag sisisi ..
dahil lahat ng mangyayari pag dating ng panahon isang ala ala na lang yan ..
the heart is the place where our life get's direction ..
waaaah thank you sa nag basa thank talaga ..
tandaan .
all endings are also beginnings we just dont know it at the time :)
wohooo ilabyouall ^___^
simaaang <3
