Ölüm

7 3 0
                                    

"başımız sağ olsun "

şuanda hayatım boyunca olmak istemediğim yerdeyim

nerede miyim ?

annemin cenazesinde hayatımda tek özendiğim kadın .hep güclü olan kadın.

DÜN

"Kızım hadi kalk bak sinirleniyorum"

annemin beni dürtmesiyle yine geç kaldıgımı anladım

"tamam anne ben kalktım " deyip yataktan kalktım ve bonyoya yöneldim. günlük rutinlerimi yaptım ve okul kıyafetlerimi giydim.kahvaltı etmeden okula gittim

Arabamdan inip okula dogru yürüdüm kimse yoktu bahçede demekki herkes dersteydi .önce müdürün odasına girip gec kagıdı aldım ki hoca beni derse alsın 


ögle yemeginde  yemekten sonra kahveciye gittik .gece -BFF 'M - yakışıklı çocukları oyle bir kesti ki artık dayanamadım

"kanattın "dedim tabi ki anlamadı 

"ne"

"diyorum ki o kadar kestin ki kanattın adamı"deim ve kahkaha attım o da bana katıldı 

ögle yemeginden sonraki derste sınıfa nöbetçi girdi

"dersinizi bölügüm için özür dilerim hocam müdür asya 'yı çagırıyor" deyince şaşırdım .meraklı hocam benden önce davranıp 

"neden?"diye sordu.

"bilmiyorum hocam çantasını alsın gelsin dedi" dedi nöbetçi 

eşyalarımı toplayıp müdürün odasına çıktım .müdür böyle acıyarak bakınca bir şeyler oldugunu anladım ve gerginligi atmak için espiri yaptım

"hocam yine ne yaptım hayır ben bugün kimseyi dövmedim " dedi hoca öce sustu sonra 

"nasıl söyeyecegim bilmiyorum ama ..." hocanın lafını böldüm

"direkt dalın hocam "dedim ve güldüm hocada tebessüm etti 

"o zaman benden günah gitti...

anne...

kalp krizi geçirmiş ve ...

 ölmüş başın sag olsun"

gerisi aglamalarım ve insanların bana acıyarak bakmasıydı sonra işte buaradaydım 

cenazede

ŞİMDİ Kİ ZAMAN

"dostlar sağ olsun" dedim tebessüm ederek 

cenaze bitince eve geçtim bütün gün tek söyledigim şey 'dostlar sag olsun' du  babam gelmişti bizde kalıyordu ben 12 yaşımdayken ayrılmışlardı bende hep annemle yaşadım çünkü babam beni istemedi ama şimdi buradaydı neden buradaydı annem için mi ? benim için mi? ama ona soracak cok şey vardı bunları sonraya bırakacaktım

  ertesi gün çok acıktıgım için kahvaltıya indim. annemin yerine oturmuştu babam bende sinirlenerek yanına gittim ve ona 

" orası annemin yeriydi başka yere otur" deyince oturdugu yerden kalktı

  kahvatımı bitirince oturdugum yerden kalktım tam merdivenlere gidecekken 

"buraya gel konuşacaklarımız var " dedi ve kotuklardan birine oturdu. aslında gitmeyecektim ama merakımdan ona uzak olan yere oturdum 

"evet seni dinliyorum" dedim soguk bir sesle oda güldü

"sana bir habarim var dedi. bende hemen 

"gerimi dönüyorsun yoksa "dedim hevesli bir sesle yine güldü Allah'ım kesinlikle çol gülüşümü babamdan almıştım 

" evet gidiyoruz" dedi

bir dakika o ne dedi 

gidiyoruz dedi 

gidiyoruz derken

benimi kastetmişti 

anlamadım 

ama eger benide götürmeyi düşünuyorsa anca rüyasında görürdü.


ARKADAŞLAR KİTABIMI BEGENDİYSENİZ VE YA EKSİKLİKLERİMİ GÖRDÜYSENİZ LÜTFEN YARUMLARDA YAZINIZ 

EN KISA ZAMANDA YENİ BÖLÜMÜMÜ YAYINLAYACAGIM 

ÖNERİLERİNİZİ BEKLİYORUM

VATE BIRAKMAYI UNUTMAYIN 

SİZİ SEVİYORUM <3

 OKUDUGUNUZ İÇİN TEŞEKKÜRLER

<3 <3 <3

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Mar 05, 2017 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

YENİ BENHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin