My Seatmate

Chapter 31

Chapter 31

Hindi ko alam kung anong sumagi sa isip ko at naisipan kong maligo at mag-ayos. I don't know, I really need to know about us. Kung ano talagang meron sa aming dalawa. Please Zake, be specific.

Hindi ako umaasa o ano, hindi ako umaasang may gusto siya sa akin. Pero I realize kung bakit niya ako sinabihan na manhid. Maybe, siguro nga may nararamdaman siya sa akin. Specially noong naisip ko na sinabi nila sa pag-aaway nila ni Drea infront of me.

"Hindi kita niloloko! Walang namang tayo! Stop it Drea! I'm already tired on your game!" Sigaw ni Zake.

Maybe, their just playing game. Siguro nga ay hindi totoong gusto ni Zake si Drea. Maybe, Drea really obsessed to have Zake. Tama kaya itong naiisip ko? O gumagawa nanaman ako ng sariling kwento. Hays. I really need to know the answer.

"Oh? Saan ka pupunta?" Tanong ni Kuya Vince ng makita kung anong suot ko.

Nag-suot lang ako ng denim pants and sleeveless crop top. Hindi naman siguro masama ang suot ko tutal si Zake lang naman ang pupuntahan ko, at wala namang pakielam ang Lalaking iyon kung ano man ang suotin ko.

"Sa Mac's cafe lang Kuya." Sagot ko at chineck ang pouch bag kong hawak.

"Sino pupuntahan mo? Si Zake?" Tanong naman ni Kuya Victor.

"Saglit lang naman Kuya, I need to confront him." Sabi ko at tumingin sa kanilang dalawa.

"About what Amielle?" Tanong ni Kuya Vince.

"I told him Vince, what Zake told us when we first met him." Sagot ni Kuya Victor.

Gulat namang tumingin si Kuya Vince kay Kuya Victor.

"What? Why did you told her?" Tanong ni Kuya Vince.

"Walang masama Vince, tutal naman feelings nilang dalawa nakasasalay dito." Sabi ni Kuya Victor saka tumingin sa akin.

"Sige na, go Amielle. Take care, okay?" Sabi nito. Tumango naman ako at nagpalaam.

Narinig ko naman silang dalawa na nagtatalo. Hays! They're so childish.

Sumakay naman na ako ng taxi at sinabi ang mac's cafe. Wala pang 20 minutes ay nandoon na nga ako at agad ko namang nakita sa salamin ang naka-upo na si Zake.

Hindi maaalis sa sarili ko ang kaba. Hindi ko alam kung anong irereak ko sa harap niya. Nagbayad naman na ako sa driver at bumaba na ng taxi. Hindi ko nga alam kung naka-ilang buntong hininga ako sa loob ng taxi sa sobrang kaba. Pumasok naman na ako sa loob ng cafe at agad naman niya akong nakitang naglalakad papunta sa pwesto niya.

"You're late." Sabi nito at tumingin sa mata ko.

Hindi naman ako makatingin sa mga mata niya kaya ay tumingin na lang ako sa lamesa at umupo.

"Sorry."

"Tss." Tanging sagot niya.

Ano ba! Lalo akong natetense, hindi ko alam pero parang ito ata ang unang beses naming nagkausap. Hay nako!

"What do you want to order?" Tanong niya sa akin.

"Coffee." Sagot ko.