SEVİMLİ MAFYAM

İLK GÜN

Sabah alarmın sesiyle yataktan düşerek uyandım.Tabii ki uyandığımda karşımda babamı görmeyi beklemiyordum.Ona en şirin gülümsemelerimden gönderdim.Alnımdan öpüp odamdan çıktı.Saate baktığımda okula hazırlanmak için az bir vaktim olduğunu gördüm.Hemen rutin işlerimi halledip,üzerimi giyinip,saçlarımı da yapınca tamamen hazırdım.Aşağıya babamın yanına indim yanağından öpüp dışarı çıktım.Yolda yürürken kulaklığımı açmaya çalışıyordum.Sonunda açıldığında şarkı eşliğinde okul yolunda yürümeye devam ettim.Sonunda okula vardığımda karşımda bana sinirle bakan bir adet Elif ve Didem beklemiyordum.Hemen yanlarına gidip yavru köpek bakışlarımdan yaptım.İkisi de yazın yurt dışındaydılar.Peki ben ne yapıyordum ders çalışıyordum.Bütün yaz boyunca onları görmedim.Zaman kaybetmeden hemen birbirimize sarıldık.

-Nerede kaldın kızım ağaç olduk seni beklemekten"diye sitem etti bana Didem

-Napıyım kızım ben sizin gibi arabayla gelmiyorum"diyerek savunmaya geçtim kendimi.Aslında zengin bir babanın kızıyım kendimize ait şirketlerimiz var ama herkes 'şımarık,zengin züppesi' gibi itamlarda bulundukları için kendim gidip geliyorum.Ayrıca koleje değilde devlet okuluna gidiyorum.Elif ve Didem'le kafa yapımız aynı olunca onlarda laflara dayanamayınca onlarda benimle birlikte devlet okuluna geldiler.Bu arada 12.sınıfa geçtik.Bundan sonraki hayatımı belirleyecek yıldayım.Düşüncelerimle savaşırken kaşlarım istemsizce çatıldı.Egemen ve Zeynep.Egemen eski kolejden sevgilim olur.Zeynep ise benim gözlerimin önünde öptüğü kız.Kısacası ikisinden de nefret ediyorum.Zeynep zaten beni sevmeyen bi kızdı.Açıkçası bende onu hiç sevmezdim.Çok fazla konuşup insanların arkasından atıp tutardı.Ama nedense kendisine hiç bakmazdı hanımefendi.Şöyle bişey var biraz daha bana sırıtarak bakarlarsa hiç iyi şeyler olmuyacak.

-Ooo Güneş sende mi burdaydın.'dedi ağzını yaya yaya

-Ben hep burdaydım Zeynep.

-Demek yine aynı okuldayız bak sen Allah'ın işine umarım bi sorun çıkmaz.'dedi Egemen lafa atlayarak gel kaşı beni diyor adam yaa.

-Bana bulaşmadığınız hiçbir sorun çıkmaz emin ol'dedim sinirli bi şekilde.Kızlarla birlikte sınıfa doğru ilerlemeye başladık.Sınıfa geçtiğimizde her zaman ki olan yerimize geçtik.En arka duvar kenarı son iki sıra bizimdi.Kısacası kimse oturmaya cesaret edemez.Belki birazcık (!) belalı olduğumdan dolayı olabilir.Kızlarla tam sohbet etmeye başlamıştık ki matematik hocası içeri girdi.Bizim kızlar yavaş yavaş uyku moduna giriyorlardı ki sınıf kapısı çalındı.İçeriye 3 tane meteor girdi.Sınıftaki kızların ağızlarının suyu akarken belli etmemeye çalıştım.Kendileri de sınıfı süzerken benimde onları süzme fırsatım oldu.En öndeki ki benim en dikkatimi çeken.Kahverengi gözlerine uyum sağlayan dağınık ama düzenli kahverengi saçları uzun boyu ve çatılmış kaşlarıyla 'bana yaklaşmayın ben tehlikeliyim' diyordu adeta.Gömleğinin ilk üç düğmesi açık belinden düşecek şekilde dar olan siyah okul pantolonu ona yakışmıştı.Biraz fazla süzdüm sanırım.Ona ne kadar süredir baktığımın farkında bile değildim.Benim olduğum tarafa başını çevirdiğinde elim ayağım birbirine dolaştı.Tekrar göz göze geldiğimizde güldüğünü gördüm.İstemsizce kaşlarımı çattım.Bu sefer hocamız devreye girerek

-Evet çocuklar kendinizi tanıtıp boş bulduğunuz yerlere oturun bakalım.

-Adım Araf bunlarda arkadaşlarım Mert ve Rüzgar'dedi.Mert ve Rüzgar'a baktığımda bizim kızlara bakıyorlardı.Kızlara baktığımda pas vermediklerini gördüm.Rüzgar ve Mert kızların önündeki boş sıraya oturdular.Araf o kadar boş yer varken geldi yanıma oturdu.Bakışları beni rahatsız etmeye başlamıştı.Yerimde rahatsızca kıpırdandım.Kurtarıcım olan zilin sesini duyduğumda kızlarla aşağı kantine inmeye karar verdik.Tam kantine geçecektik ki Egemen'in kolumdan tutmasıyla planlarıma bi süre ara vermek zorunda kaldım.

-Napıyosun lan sen'diyerek bağırdım.

-Yanında oturan kim lan senin'anlamayan gözlerle ona baktığımda konuşmasına devam etti

-Sınıfta ulan sınıfta yanında oturan kim.

-Sanane kimse kim'deyip yittim onu.Artık bütün kantin yemek yemeği bırakmış bizi dinliyorlardı.

-Güneş beni delirtme oturmayacaksın o çocuğun yanında.

-Sen kim oluyorsun da bana karışıyosun'diye bağırdım.Sinirlendiğini kasılan yüz hatlarından anlıyabiliyordum.Kolumdan tutup bahçeye çıkardı beni.Ne kadar çabalasamda bırakmadı.Arka bahçeye kadar sürükledi beni.Duvarla arasına aldı beni.

-Seviyorum kızım ben seni'sanki acı çeker gibi bi hali vardı.Ama kesinlikle yalandı hevesini alana kadar kullanacaktı beni sonrasında ise bi çöp parçası gibi atacaktı beni.

-Ben seni sevmiyorum ama şimdi çekil önümden.''omuzlarından ittim ama ne fayda yine de bi işe yaramadı.Yavaş yavaş bana yaklaşmaya başlayınca bu sefer suratına yumruğu geçirdim.O sürtüğü öptüğü dudaklarıyla beni öpemezdi.Elimin acısına mı yanayım yoksa yumruğumun bi işe yaramadığına mı.Bu sefer sinirlenme sırası Egemen'deydi saçımda tuttuğu gibi arkamda ki duvara sertçe itti ben.Tam üzerime geliyordu ki bi kol ona engel oldu.kolun sahibine baktığımda Araf'ı görmemle gözlerim şaşkınlıkla açıldı.Bu sefer Araf Egemen'i dövmeye başladı ve bu sırada öğretmenler gelmeye başladı.

*****************

Müdürün kapısı açıldığında Araf içerden çıktığında eli dikkatimi çekti.Eeee o kadar sert yumruğu ben atsam benimde elim yarılır.Araf'ı kolundan tuttuğum gibi revire götürdüm.İçeri girdiğimizde görevli yoktu anlaşıldı iş başa düştü.Dolaptan gereken malzemeleri aldığım gibi Araf'ın yanına gittim.

-Teşekkür ederim

-Önemli değil seni zorla alıkoyuyordu.'dedi sert mizacıyla

-Kim söyledi kızlar mı ?

-Sadece karşılarına ilk ben çıkınca yardım istediler bende yardım ettim'dedi elinin sarılması bittiğinde ikimizde sınıfa geri çıktık.