SEVİMLİ MAFYAM

HUZUR

Medya Araf ♥

Sabah başımın ağrısıyla uyandım.Bir dakika ben şuan evdeyim bu her ne kadar normal bir durum olsa da benim için oldukça tuhaf.Dün en son Araf'ın yanıma geldiğini hatırlıyorum.Yatağımdan çıkıp mutfağa gitmek için ayağa kalkmıştım ki ayaklarımda sargı bezi vardı.Aşağı indiğimde koltukta birisinin yattığını gördüm.Baktığımda uyuyan kişinin Araf olduğunu gördüm.

-Araf " dedigimde uyanmadı.

-Araafff " bu sefer kolunu dürttüm yine uyanmadı bunu sen istedin.Sanırım küçük bir şaka yapabilirim.

-Araf yardım et Araafff !! " diye bağırdığımda yere düştü.

-Güneş nerdesin?"diye bağırdı.Endişelenmiş miydi yani.Arkasına baksa görürdü ama bakmadı.

-Burdayım."dedim sinsi bir gülüşle.

-Şaka mı yaptın yani çok komik."dedi

-Aslında ona şaka denilmez pek.Seni uyandırmaya çalıştım diyelim konu kapansın."dedim gülerek.

-Dün akşam noldu anlatabilir misin?

-Evet dün ilk defa alkol almışsın.Arkadaşların çok kızdılar.Tabii sen o sırada kızlarla dalga geçip gülüyordun.Sonra mide bulantısından dolayı kustun.Seni dışarı cıkarttım.Arabada oturduk.Benden seni mezarlığa götürmemi istedin.Bende götürdüm.Arabadan inip mezarın başına oturup ağlamaya başladın.Bende sakinleşmeni bekledim.Sonra seni eve getirdim.

-Peki ayaklarıma noldu ??

-Arabadan indiğinde ayakkabılarını çıkardın.Çıplak ayakla yürüdün.Eve geldiğimizde ayağına hep cam kırıkları batmıştı. Bende temizleyip sardım."dedi sıcak bir gülümsemeyle.

-Teşekkür ederim Araf herşey için."ağlamaklı bir sesle.

-Rica ederim Güneş."dedi.Araf çok iyi bir insandı.Tabii ikimizde okula gidememiştik.Kahvaltı yaptıktan sonra Araf evine gitmişti.Bende fırsattan istifaden temizlik yapmaya karar verdim.
Temizliği bitirdiğimde saatin 21.15 olduğunu gördüm.Hemen banyomu yapıp direk yatağıma yattım.

**********

Sabah okula hazırlanmak için uyandım.Hazırlanıp mutfağa indiğimdr çikolata ve ekmek çıkardım.Çikolatayı ekmeğe sürüp dışarı çıktım.Okulun içine girerken hala ekmeğimi yiyordum.Sınıfa geçip sırama oturdum.Araf rahatsız olduğundan sanırım kafasını sıradan kaldırdı.Bana doğru döndüğünde gülmeye başladı.

-Neye gülüyorsun sen?".Bana cevap vermeden dudağımın kenarını sildi.

-Dudağının kenarı çikolata olmuş."dedi.Tekrar kulağıma yaklaştığında

-Bu arada kızarmak sana çok yakışıyor."deyince utançla başımı yere eğdim.Kafamı sıraya koyup rahata bir uyuma pozisyonuna geçince uykuma yenik düştüm.Zilin sesiyle uyandım Araf'a baktığımda bana bakıyordu.

-Ne oldu?"diye sordum

-Hasta mısın?"dedi.

-Bilmiyorum kötü hissediyorum kendimi"dedim.Dudaklarını alnıma bastırdığında anlamadığım derecede içimi heyecan kaplamıştı.

-Güneş ateşin var."dedi

-Eve gitmek istiyorum"dedim.Çantamı aldığı gibi beni de dışarı çıkardı.

-Güneş nereye gidiyorsun."dedi Didem.

-Boğazım ağrıyor ve ateşim var."dedim kısa keserek.Havalar yavaş yavaş soğuduğu için dışarısı serindi.Okuldan çıkarken üşüdüğümü hissettim lanet olsun ki sabah ceketimi almamıştım yanıma.Araf'ta üşüdüğümü hissetmiş olacak ki üzerindeki kazağı çıkarıp bana giydirdi.Arabaya bindiğimizde klimayı açtı.Yavaş yavaş gözlerim kapanmaya başlamıştı.Ne kadar zaman geçtiğini bilmiyorum.Havalandığımı hissettiğimde huzursuzca gözlerimi araladım.

-Uyumaya devam et."dedi Araf .Bende onu dinleyerek göğsüne daha çok sokuldum.İnanılmaz derecede huzurluydum şuanda.

****************

Uyandığımda kimse yoktu yanımda.Pencereden dışarı baktığımda havanın karardığını gördüm.Saate baktığımda 01.45'ti.Odanın ışığını açtığımda yandaki komodinin üzerinde bir not vardı.

"Mutfakta senin için çorba mutlaka iç iyileşmene yardımcı olur.Önemli bir işim çıktı yoksa hasta halinle seni yalnız bırakmazdım.Saat kaç olursa olsun seni görmeye geleceğim."
ARAF

Notu okuduğumda yüzümde bir sırıtış peydah oldu.Yataktan kalktığım gibi mutfağa indim.Tencerenin kapağını açtığımda tavuk suyuna çorba yaptığını gördüm.Tadına baktığımda gözyaşlarımın akmaması için büyük bir savaş veriyordum.Aynı abimin yaptığı gibiydi ne eksik ne fazla.Savaşı gözyaşlarım kazandığı için ağlamaya başladım.Bi yandan ağlarken bi yandan da çorbayı içiyordum.Kapı çalmaya başladığında saat 02.30'du.Kapının deliğinden bakınca Araf'ı gördüm.Kapıyı açtığımda kaşları çatıldı.

-Noldu niye ağlıyosun Güneş bişey mi oldu?.Onu içeri davet ettim oturduğunda bana soru soran gözlerle bakıyodu.

-Çorbayı sen mi yaptın Araf ?.

-Haa evet yapmayı bildiğim tek yemek ama çok işe yarar yani iyileşmen için.dedi

-Abim ölmeden önce aynı çorbayı yapardı.Hiçbir farkı yok tadı bile aynı.Abim aklıma geldi o yüzden bende duygulandım biraz."Gözümden yaşlar firar ediyorlardı o sırada Araf geldi.Başımı omzuna koydu.

-Seni daha bir haftadır tanıyorum neden bu kadar çok güveniyorum sana.Neden dışarıya bu kadar sertken bana neden yumuşaksın.Neden kimsenin yanında ağlamazken senin yanında ağlıyorum?

-Çünkü yakışıklıyım."dedi onun bu haline küçük bi kahkaha attım.

-Hadi bakalım artık yat sen.

-Sen??

-Merak etme burada kalacağım seni hasta halinde yalnız bırakmak istemiyorum." Derin bir nefes alıp yukarı odama adımlamaya başladım.

ARAF'TAN

Güneş'i ağlarken görmek beni gerçekten bitiriyor.Ona bakmaya bile kıyamıyorum.Bizim bir haftadır tanıştığımızı sanıyor ama çok yanılıyor.Yukarıdan Güneş'in ağlama sesi geliyordu hemen yukarı koştum.Odasının kapısını açtığımda uykusunda ağladığını gördüm.

-Güneş uyan güzelim."Yavaşça sarsmaya başladım uyandığında boynuma sarıldı.

-Ne gördün güzelim anlat bana hadi."dedim saçlarını okşarken çok yumuşaktı.

-Babam o da bırakıyodu beni Araf o da ölüyodu."Onu sakinleştirmek amacıyla sarılıp saçlarını okşamaya devam ettim.Tam yataktan kakltığım sırada bana seslendi.

-Araf"

-Efendim güzelim.

-Şey benimle uyuyabilir misin?

-Kay bakalım yana."Yanına yattığımda gözlerini kapattı hemen.Düzenli nefes alıp vermesinden uyuduğunu anladım.Elimi yavaşça saçlarına götürüp okşamaya başladım.O kadar güzel uyuyor ki sanki aldığı her nefes benim ömrüme ömür katıyor.Yavaş yavaş benimde gözlerim kapanırken Güneş'in bana sarıldığını hissettim.Gözlerimi geri açtığımda Güneş'e baktım halinden gayet memnundu.En son dayanamadım bende ona sarıldım.Bu öyle bir huzurdu ki şuan ölsem umurumda bile olmazdı.