Crazy In Love

•●Plan●•

Uyandığımdan beri duvara bakıyordum. Ne yapıcaktım?

Doğrulup üzerimdeki pikeyi tekmeleyerek yere attım. Yataktan kalkıp odadan çıktım. Lavaboya gidip kısa bir duş aldım. Çıktığımda hemen saçlarımı kuruttum ve üzerimi giyindim.

Motosikletimin anahtarını da alıp evden çıktım.

Özlemiştim. Gotham çoğu insanın hayallerinin şehri olmasa da çocukluğum burada geçmişti.

Fransa'ya okul için giderken çok mutluydum. Buradan kurtulacağını düşünüyordum. Ama şuan anlıyorum ki Gotham benim için vazgeçilmez. Fransa tabiki de güzel bir ülkeydi. Ama Gotham'ın ara sokakları, kalabalığı, havası , hatta suçluları! İnanmayabilirsiniz ama ben Gotham'ı gerçekten özlemiştim.

Hava kapalıydı. Çok geçmeden yağmur yağmaya başladı. Etraf toprak kokuyordu. Saçlarım rüzgarla savruluyordu.

Ben bir yandan düşünürken Gotham Polis Departmanı'nın önüne gelmiştim. Motosikletten inip hızlı adımlarla kapıdan içeri girdim. Islanmıştım.

İçerisi tıpkı hatırladığım gibiydi. Perdeler açıktı, ve içeriye dışarıdan ışık geliyordu. Ortama bir sessizlik hakimdi.

Yürürken hafifçe gülümsedim. James Amcanın masası odanın sonlarındaydı. Orada olmadığını görünce beklemeye karar verdim ve masanın önündeki sandalyeye oturdum.

Etrafıma bakıp buradaki anılarımı düşündüm. Ablamın olayı, annemlerin James Amca ile konuşmaları, Barbara ile tanışmamız, burada oynadığımız oyunlar...

"Selina? Tahmin ettiğimden erken gelmişsin"

Arkamı dönünce bana gülümseyerek bakan James Amcayı gördüm. Yanında bir erkek çocuk vardı."Ne kadar erken başlarsam o kadar erken bitiririm" dedim ben de gülümseyerek.

Gelip masasına oturdu. "Bu Tim, bazen buralara gelir. Tim bu da Selina. Haberlerde duymuşsundur zaten."

"Memnun oldum Tim"

"Ben de Bayan Kyle"

"Lütfen bana Selina de"

"Peki-"

"Selina!" arkamdan bir çığlık gelince hızla ayağa kalkıp arkama döndüm. Tam o anda bana sarıldı ve turuncu saçları yüzümü kapladı. Ona karşılık verip sıkıca sarıldım. "Barbara"

Ayrıldığımız anda konuşmaya başladı "Burada olduğuna inanamıyorum." Gülümsemem iyice büyürken "Ben de " dedim.

Barbara bana yaşam enerjimi veren kişilerden biriydi. Gülümsemesi ve turuncularıyla onu görüp de mutlu olmamam imkansızdı."Ama burada ne işin var?"

"Annemlerin vasiyetini, daha doğrusu vasiyetleri olduğunu sandığınız şeyi almaya geldim"

Gülümsemesi biraz düştü. "Selina vasiyetin bir taklit olduğunu ne kadar düşünmek istesem de kesinlikle hiçbir hata yok." James Amca konuşurken sesi üzgün çıkmıştı.

"Gerçek vasiyetin malikanemizde olduğuna eminim. Oraya bakamaz mıyız?"

"Bu benim de aklıma geldi ama bu vasiyete göre malikane Kyle Şirketi'ne ait ve bu nedenle-"

"Tamam, anladım. " James Amca masasının yanındaki çekmeceyi açıp içinden birkaç kağıt çıkardı. Kağıtlara bakıp içlerinden birini bana uzattı. Kağıdı alıp kabaca inceledim. Beyazdı ve kalın bir tür kağıttı. Üzerinde dolma kalemle yazılmış gibi gözüken uzun birkaç paragraf vardı.

Bunu babam yazmamamıştı. Yazı yazmaktan nefret ederdi ve bu kadar uzun bir vasiyet yazmış olamazdı. Yazmak zorunda olduğu durumlarda kısa ve öz yazardı. Aynı zamanda önemli mektuplarda veya yazılarda dolma kalem değil kaligrafik kalemi kullanırdı. Kaligrafik yazmayı, yazı yazmak olarak değil de bir sanat olarak görürdü.

Ama aklımdan geçenleri dile getirmedim. James Amca'ya baktım "Teşekkür ederim"

"Ne demek Selina, keşke elimden daha fazlası gelebilseydi" dedi. Barbara ile vedalaşıp en kısa zamanda görüşmek üzere ayrıldım. Binadan çıkıp motosikletime bindim. Tam bir planım olmasa da artık ne yapıcağımı biliyordum.

Kyle Malikanesi'ne girecektim. Hem de bu akşam.

Çok uzun bir bölüm olmadı ama umarım beğenmişsinizdir❤️En kısa zamanda yenisini atacağım.

Öpücükler😘