He Owns My Name . I Own His by MyAlterEgo

He Owns My Name . I Own His by MyAlterEgo [chapter payb]

Chapter Five

Bwisit! San ba ko pupunta? Nakakainis yung lalaking yun! AMPILING! Nakakainis, nakakainis, nakakainis.. OK. Ulit ulit na ko.

Naglakad ako (alangan namang Lumipad) Sa sobrang inis ko napunta ako sa auditorium. Walang katao’tao. Palibhasa hindi pa to nagagamit kasi simula pa lang ng school year. Marami’rami na rin ang mga studyanteng nagsisisdatingan kanina sa labas. Psh! Pumasok ako  sa Auditorium at naupo sa gilid malapit sa may pinto. Para akong bata na ninakawan ng lollipop sa itsura ko ngayon. Bwisit talaga! Kumukulo ang dugo ko sa lalaking yun! Kahapon pa yun a! Saan ba yun galing?! Ba’t ngayon ko lang yun nakita dito? Hais! Badterp!

“Nakakainis!” I shouted kaya nag’echo naman yung boses ko.

*footsteps* *footsteps*

May paparating! Tago!

Dahan dahan akong naglakad papunta sa EXIT NG auditorium at nagtago ako don.. sinu kaya yun? Baka Makita ako nun ditto isumbong pa ko sa principal o sa janitor. Bawal kasi ditto pumasok if hindi naman needed e. E pasaway yung kaluluwa ko e napadpad ako dito.

*footsteps* *footsteps*

Papalakas yung tunog ng mga hakbang.. lagot! Juskopu! Wag sana akong mahuli! Pahamak talaga ako sa buhay ko kahit kelan o!

Sumilip ako ng konti para Makita kung sinu yung nilalang na naglalakad..

-silip-

OH MY GAD!

Ang inaakala kong “nilalang” ay hindi lang pala basta basta lang.. MGA NILALANG!

Nakita ko naman yung mukha ng Zombie na yun. Seryoso at nakaharap dun sa dalawang unidentified humans. Pinagpatuloy ko yung paninilip.. ay! maling word yun a? este pagsilip habang nagtatago ako.. ano naming agenda nila at dito pa naisipang magmeeting? Hai! Panira sila ng momentous moment ko kanina!

“So.. ano bang kelangan nyo?” tanong nung Zombie habang seryosong nakatingin sa dalawang kausap nya.

“kaluluwa mo..” sabi naman nung isang lalaki habang nakangisi..

“sorry a? hindi ko pinamimigay ang kaluluwa ko e.. tsaka nakakadiri ang term na yun a? psh..” sabi nya habang kinakaluskos yung manggas ng shirt nya…

Uh-ow! May nasi’sense ang aking utak. Pero di ko magets ang agenda, pakibluetooth na nga lang sa utak ko!

“simulan na natin ng makarating na sa distinasyon nila yung mga kaluluwa nyu.. wag kayong umasa na sa taas yan pupunta.. sa baba pwede pa..” after nun..

May nasaksihan akong  Live-action Scene! Nagbugbugan sila at nagsipaan at nagsuntukan at nagpatayan. Hainaku! Anu ba naman yan! Kada makikita ko tong Zombie na to e nakikipagagawan ng buhay!

Nakakapagod ng magtago dito a? nangangalay na ako kakatayo. Makaupo na nga. Bahala sila jan. aalis ako dito kapag tapos na sila at napunta na sa punerarya yung malalamig nilang bangkay. Ayokong masaksihan ang pagkitil nila sa kani-kanilang buhay. *sigh*

Mga 15 minutes din ang inabot ng ingay sa di kalayuan, bored na bored na ko kaya lang hindi ako pwedeng lumabas sa ngayon. Makita pa ko ng mga taong yun at baka madamay pa ko sa gulo nila. After 15 minutes wala na kong narinig na ingay. tumayo na ko at sumilip ulit..

-silip-

“aaaaaaaaahhhhhhhhhhhhhhhhh!” to my dismay I shouted outloud because of his freaking face inches away from my face! Ang zombie na ito mukhang Zombie! Nakakabwisit lang at natumba pa ko sa sahig sa sobrang pagkagulat!

“OA..” after he uttered that word he turned his back and left the Auditorium..

**

“Ms. Demish your almost an hour late!” I heard my teacher shout when I reached my seat..