Desperate

Tzuyu's POV

Ayoko nang mabuhay sa mundo.

Sobrang hapdi na nang mukha ko, well... ilang sampal na ba naabot ko kay Aishiya?

29, fucking 29 slaps.

And did i tell you? Na ang old bestfriend ko na si Dahyun, ay tinraydor pala ako all the time.

Di lang ako makabawi dahil nakatali ako, at nakabantay si Aishiya.

Andami niyang binunyag, papa niya ang pumatay sa nanay ni Eisie.

Inagaw niya si Jaehyun kay Shihye.

At lahat ng yun, ay dahil lang sa pag-ibig. Bakit sobrang dangerous naman?
Naalala ko rin yung sinabi niya.

"Kasalanan to ng boyfriend mo, masyado kasing pakeelemero. Nakikisali kahit hindi naman kasali, at para makabawi ako, kinuwa kita at kinidnap."

"Mararanasan mo ang pait ng ganti ko."

Medyo nagmamanhid na yung katawan ko pero stay strong.

Ayoko na kasi sobra na.

"Kulang pa to sayo." Sabi ni Dahyun at binigyan na naman ako ng sampal.

"Napakahigad mo Tzuyu."

Wow, baligtad na naman.

"Lumaban ka ng patas, Dahyun. Pakawalan mo ko dito at mag-away tayo dito." Sabi ko.

"Patas? Eh talo na ko sayo, sa sobrang LANDI mo, di ko na reach."

"So what was that all about? Our shopping? Our words? Our promise?"

"Promise is made to be broken."

Nakakainis na sila, napakatraydor nila.

"Napakatraydor mo Dahyun."

"Matagal na, Tzuyu." At aba, may gana pa siyang magalit.

Lumabas silang lahat, ewan ko kung saan pumunta.

"Sshh wag ka maingay."

Di ko sure kung may bumulong niyan or guni-guni ko lang since duguan na ko.

"Ate..."

Nagulat at the same time, masaya ako dahil nakita ko si Eisie at Nishika, nagtatago sila all this time.

Pero there's still part of me na natatakot para sa kanila, baka madamay rin sila.

"Ate, papatakasin ka namin dito." Sabi ni Eisie habang tinatanggal nila ang tali sa upuan ko.

"Salamat pero, hindi ba kayo natatakot? Lalo ka na Nishika, pag nalaman ng ate mo to."

"I dont care about her, sa lahat ng narinig ko? That's too much." Pag inarte niya.

"Nakarecord ang lahat ate, kaya may ebidensiya tayo."

"Pano pag nalaman nila na nagrecord kayo?"

"May panglito ate, dalawa dinala ko, yung isa totoo, yung isa peke."

"Bui nalang Eisie, dala mo yung cellphone ni Tita Mira." Sabi pa ni Nishika.

Atlast, nakatakas na ko.

"Ate sorry kung sobrang tagal namin, kung hinayaan namin na gawin yun sayo."

"Wala yun, salamat parin." Sabi ko at ngumiti.

"Umalis na tayo dito..." sabi ni Nishika at binuksan namin ang pinto...

To be continued...