Hoofdstuk 1.

210 7 0
                                    

ZAYN POV

Ik lag heerlijk te slapen, tot dat mijn vader mijn kamer in kwam stormen. ''Lig je nou nog steeds in je nest?! Kom er nou is uit!'' Ik schrok wakker en zat meteen recht op in mijn bed en keek mijn vader slaperig en chagrijnig aan. Ik zuchtte diep en pakte mijn telefoon en keek hoelaat het was. Het was pas 7:00 uur. Ik hoefde pas om 10:00 op school te zijn. Ik stapte uit bed en wilde me aankleden en zag in mijn ooghoek mijn vader op mij af komen lopen. Hij pakte mij bij mijn arm en trok me dichter naar zich toe. Hij kneep mijn arm fijn en ik beet van de pijn hard op mijn lip en keek hem angstig aan. ''Daar gaan we weer..'' dacht ik. Hij sloeg me hard in mijn gezicht en zei boos ''Als je morgen weer zo lang in bed blijf liggen heb je een heel groot probleem! Hoor je me?!'' Hij keek me woedend aan, alsof ik iemand vermoord had. Ik knikte snel en zei ''Ja pa!''. Hij liet me los en liep mijn kamer uit en gooide mijn deur hard achter zich dicht. Ik liep naar de spiegel en keek naar mijn boven arm waar een rode handafdruk op zat. Ik zuchtte en pakte schonen kleren en ondergoed en liep naar de badkamer en ging douchen, en me klaarmaken voor school.

8:00 uur.

''Zayn ben je bijna klaar?'' vroeg mijn zusje. Ik keek op en zei ''Ja, bijna!'' Ik deed de laatste paar dingen en liep de badkamer uit en glimlachte breed naar mijn zusje. Ik liep naar mijn kamer en pakte mijn schooltas en liep naar beneden om te gaan eten. Ik hoorde geschreeuw van beneden komen en stond even stil. ''Het is weer zover, mijn ouders maken weer ruzie..'' dacht ik zuchtend. Ik bleef staan luisteren op de trap en ik hoorde mijn vader iets kapot gooien tegen de muur. Ik raakte in paniek en liep snel de trap af en trok mijn schoenen en jas aan. Ik pakte mijn huissleutels en ging snel naar buiten, voordat ik het volgende slachtoffer zou zijn.

Ik stond er helemaal niet bij stil dat ik mijn zusje heb achtergelaten met die schreeuwende ouders van ons. Ik was al op school en ging op een bankje zitten en stak een sigaret op. Snel pakte ik mijn telefoon en appte Anne-Belle.

Zayn: Gaat alles goed daar?
Anne-Belle: Ik ben echt heel bang Zayn, ik durf niet naar beneden.. Waar ben je?!
Zayn: Kom maar naar school toe, oké?
Anne-Belle: Offline..

Ik maakte me zorgen.. Ze reageerde niet meer.. Ik stond op en pakte mijn fiets en fietste snel naar huis. Ik gooide m'n fiets tegen de struiken aan en rende naar de deur. Ik kwam binnen in de woonkamer en er waren veel spullen kapot gegooid. Allebei mijn ouders waren weg. ''Anne-Belle?!'' Riep ik hard. Ik liep naar boven en hoorde gesnik. Ik liep snel naar haar kamer en zag haar op de grond tegen haar kast zitten met een bloedneus. Ik schrok en knielde voor haar neer. ''Heeft papa dit gedaan?!'' Ze knikte huilend en hielt haar handen bij haar neus. Ik seinde dat ze moest gaan staan en liep samen met haar naar de badkamer. Ik maakte haar neus schoon en knuffelde haar stevig om haar rustig te krijgen. Ik legde mijn hand op haar weg en zei '' Kom maar mee, we gaan naar school!'' Ze knikte en liep mee naar beneden. Ze trok haar schoenen en jas aan en pakte haar tas van de kast en liep naar buiten. Ik pakte mijn fiets uit de struiken en ging zitten en wachtte tot Anne-Belle achterop zat en fietste naar school.

Love at the first sight. | DUTCH ZIAM FANFICWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu