Love at the first sight. | DUTCH ZIAM FANFIC

Hoofdstuk 2.

ZAYN POV

'' Pak je tekentheorie boek, en ga naar bladzijde 26. '' zei mijn tekendocent. Ik hoorde het niet want ik was diep in gedachten. Ik dacht aan mijn ouders. Aan mijn vader, die mij maar elkaar slaat en pijn doet.. Alsof ik een boksbal ben.. Ik pakte mijn oortjes en deed ze in mijn telefoon en zette muziek op.
'' Zayn?! Opletten! '' zei mijn docent geïrriteerd. Ik hoorde hem niet. Ik was stiekem aan het tekenen in mijn tekenschrift. '' Verdomme! '' zei mijn docent. Hij liep op me af en sloeg op mijn tafel. Ik schrok en schoot naar achteren van mijn kruk en viel van de schrik op de grond. Iedereen begon te lachen. Ik werd zo rood als een tomaat en stond snel op en deed mijn oortjes uit. '' Sorry meneer! '' zei ik snel en ging weer zitten. Hij keek me boos aan en schudden zijn hoofd. '' Wel bij de les blijven Malik! '' Ik zuchtte en knikte. Alle ogen waren op mij gericht en ik voelde me zo klein. Ik schaamde me dood. Ik wilde zo graag weg. Een klasgenoot naast me tikte me aan. '' Je bent ook echt een sukkel he! '' zei hij lachend. Ik keek hem aan en kon het niet als een grapje zien en pakte zijn theorieboek en gooide hem op de grond. Ik stond op pakte mijn tas en tekenschrift en liep boos de klas uit. Ik liep de gang op en slofte naar een bankje verderop.

'' Je zal een goeie tekendocent zijn! '' hoorde ik de directeur zeggen tegen een knappe jongen waarmee hij stond te praten. Ik probeerde het gesprek te volgen. '' Je neemt vanaf volgende week Dave over. Hij gaat op wereldreis. '' zei de directeur. De jongen knikte en praatte nog wat met de directeur. Ik kon mijn ogen niet geloven. Een nieuwe tekenendocent?! Die ook nog is gigantisch sexy is! Hij liep richting mij en ik deed net alsof ik hem niet door had en zat op mijn telefoon. '' Weet jij waar het tekenenlokaal is? '' vroeg hij vriendelijk. Ik keek op en zei '' Ja daar '' ik wees naar het lokaal en stond uit reflex op en liep met hem mee. '' Ik word de nieuwe tekendocent '' zei hij terwijl we naar het lokaal liepen. Ik knikte glimlachend en stopte voor het lokaal. '' Hier is het! '' zei ik vlug. '' Bedankt! '' zei hij glimlachend. Hij straalde gewoon als hij lachte. Zijn mooie witte tanden en zijn kuiltjes langs zijn mond. Ik kon mijn ogen niet geloven. '' Ohja sorry, ik ben trouwen Liam Payne! Noem me maar Liam '' knipoogde hij. Ik stak mijn hand trillend uit en zei '' Ik ben Zayn.. Zayn Malik '' ik voelde dat ik knal rood werd en keek verlegen weg. Hij lachte zacht en liep het lokaal in. Ik keek hem na, van top tot teen. Ik raakte in een warme gedachten, tot dat mijn zusje Anne-Belle aan kwam rennen. En sloeg een arm om me heen waardoor ik uit mijn gedachten schoot. '' Hey!! '' zei ze blij en keek me aan. Ik schrok en zei '' Oh hey! '' ze merkte meteen aan me dat er wat was, maar liet het niet merken en schudden lachend haar hoofd. '' Ik ben vrij! Laatste les valt uit. '' zei ze blij. Ik knikte blij '' das chil! Ga je naar huis?.. '' vroeg ik snel. Ze keek me twijfelend aan. En ik merkte aan haar dat haar antwoord nee zou zijn. '' Ik durf niet alleen.. '' zei ze zacht. '' Wacht maar op mij anders ja? Dan gaan we samen naar huis! '' ze knikte opgelucht en ging naar de kantine om te eten. Ik bleef voor het lokaal staan kijken en ging na een tijdje weg naar buiten om te roken.

ANNE-BELLE POV

Ik zat helemaal alleen in de kantine en at mijn broodjes op. Ik hoorde gelach achter me en probeerde het te negeren. '' Je zou maar een vader hebben die je slaat '' hoorde ik een meisje zeggen. Ik beet hard op mijn lip en keek strak voor me uit. Ze lachte en zeiden nare dingen over mij en mijn broer. Ik zuchtte en at snel mijn broodje op en liep de kantine uit. '' Pas op voor je pappie! '' hoorde ik een meisje nog snel zeggen. Ik kreeg tranen en begon sneller te lopen en stak mijn middelvinger op. Ik liep de trap af naar beneden en liep naar buiten en liep het schoolplein af. '' Anne-Belle waar ga je heen?! '' hoorde ik Zayn roepen. Ik negeerde hem en liep door. Hij stond op en rende naar me toe. '' Hey?! Wat ga je doen? '' vroeg hij. '' Naar huis! '' zei ik geïrriteerd. Hij pakte me bij mijn arm en stopte met lopen. '' Niet zonder mij! '' zei hij beschermend. Ik kreeg tranen en keek hem aan. Ik vertelde hem over wat er net was gebeurd en begon te huilen. Hij knuffelde me stevig en zei '' Die kutwijven moet je negeren! '' Alsof ik dat kan.. Ik haalde mijn schouders op en veegde mijn tranen weg. '' Niet huilen, weetje hoeveel pijn me dat doet.. '' zei hij. Ik glimlachte kort en snikte nog. Hij sloeg een arm om me heen en we liepen samen naar de fietsenstalling en pakte zijn fietsen en gingen samen naar huis. Of te wel.. naar de hel..