ခ်စ္တယ္[ချစ်တယ်]

(4)

At 3 o'clock,

Jongin ညေနေက်ာင္းဆင္းေတာ့မနက္ကမေခ်ာ့လိုက္ရတဲ့ပင္ကြင္းေပါက္ကိုေခ်ာ့ဖို႔သူ႔အတန္းဆီကိုတန္းသြားလိုက္တယ္။Taemin ကေတာင္လွမ္းစေနေသးတယ္ "မင္း KyungSoo ကိုခ်စ္ေနပီ"တဲ့။မဟုတ္ပါဘူးကြၽန္ေတာ္ KyungSoo ကိုလံုးဝမခ်စ္ခဲ့ဘူး။ခ်စ္လာမွာလည္းမဟုတ္ပါဘူး။သူနဲ႔ကိစၥေတြအားလံုးေျပလည္သြားခဲ့ရင္ေတာင္ သူငယ္ခ်င္းသံေယာဇဥ္နဲ႔ဘဲေနသြားမွာ။ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ကြၽန္ေတာ္အရမ္းခ်စ္ခဲ့ရတဲ့သူကဒီနိုင္ငံမွာမွမရွိေတာ့တာ။ဘယ္ေတာ့မွျပန္ေတြ႕ျဖစ္မွာလဲမဟုတ္ေတာ့ဘူး။ေနာက္ထပ္အခ်စ္တစ္ခုလည္းထပ္ေပါက္ဖြားနိုင္မွာမဟုတ္ေတာ့ဘူး။

ေတြးရင္းေလွ်ာက္လာမိတာ KyungSoo အတန္းကိုေတာင္ေက်ာ္သြားပီ။ကြၽန္ေတာ္လည္းအေနာက္ျပန္ဆုတ္လိုက္ပီး KyungSoo အတန္းထဲကိုလွမ္းၾကည့္လိုက္တယ္။သူတို႔အတန္းကခုမွဆင္းေပးပံုရတယ္။ခုမွစာအုပ္ေတြသိမ္းတုန္းရွိေသးတယ္။

"ေဟ့ KyungSoo!"

ကြၽန္ေတာ္လွမ္းေခၚလိုက္ေတာ့တစ္တန္းလံုးကကြၽန္ေတာ့္ကိုလွမ္းၾကည့္တယ္။

"wow!!"

ကြၽန္ေတာ္သူ႔နာမည္ေလးကိုေခၚလိုက္တာနဲ႔တစ္တန္းလံုးကဆူညံ့သြားတယ္။အတန္းေခါင္းေဆာင္ျဖစ္တဲ့ Kris ကေနဝင္ထိန္းလိုက္ၿပီး

"မင္းတို႔ကလည္းကြာ ေက်ာင္းအျပင္ဘက္ၾကမွေတြ႕ၾကတာမဟုတ္ဘူး။ငါ့ကိုအလုပ္ရႈပ္ေအာင္။ခ်စ္ရင္လည္းအိမ္ေရာက္မွခ်စ္ၾကစမ္းပါ"

"Yarr!! ဝက္ရိဖန္!!"

ကြၽန္ေတာ္သိတဲ့ KyungSoo ကအဲ့လိုၿပဲလန္ေနေအာင္ေအာ္တတ္တယ္ေပါ့။ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ေတြ႕ပီဆိုမ်က္ရည္ေလးတစ္ဝဲဝဲနဲ႔။စကားလည္းသိပ္မေျပာသိလုိအသံေလးကလည္းတိုးသလိုဘဲ။

တဟားဟားေအာ္ရယ္ေနတဲ့ Kris ကို KyungSoo ကနွစ္ခ်က္ေလာက္ရိုက္လိုက္ၿပီးကြၽန္ေတာ့္ဆီေလွ်ာက္လာတယ္

"Kim KyungSoo မနက္ျဖန္ေက်ာင္းလာမွငါနဲေတြ႕မယ္။ဂ်ပုေကာင္!! Jongin ေရ အဲ့အပုကိုေခၚသြားၿပီးမထနိုင္ေအာင္နွိပ္စက္လိုက္စမ္းပါ!

"အာာ Kris ကလည္းဘာေတြေျပာေနမွန္းမသိဘူး"

ကြၽန္ေတာ္မ်က္နွာနီနီနဲ႔ေျပာလိုက္ေတာ့တစ္တန္းလံုးကရယ္တယ္ KyungSoo ကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ေပါက္ကြဲထြက္ေတာ့မယ့္မ်က္နွာအတိုင္ဘဲ။