[Zawgyi]
"KyungSoo ခါးနာေနေသးလား ?? "
"ရတယ္ .. မနာေတာ့ဘူး အဆင္ေျပတယ္ .. မင္းေကာ "
"အင္း ရတယ္ နႈတ္ခမ္းကဒဏ္ရာကနည္းနည္းဘဲက်န္ေတာ့တာ .. မစပ္ေတာ့ဘူး "
"ေအးကြာ .. ေတာင္းပန္ပါတယ္ေနာ္ "
"ရတယ္ .. ထေတာ့ေလ ဗိုက္ဆာေနၿပီလား .. မင္းေန႔လည္ကဘာမွမစားဘဲအိပ္သြားတာ ညေနေတာင္ေစာင္းေနၿပီ "
"ဟီးး ဟုတ္တယ္ ဗိုက္ဆာေနၿပီ မင္းေကာစားၿပီးၿပီလား"
"အင္းစားၿပီးၿပီ .. ဟင္းေတြကအမ်ားႀကီးဘဲ"
"ဟုတ္တယ္ .. ငါမ်ားမ်ား မွာထားတာ"
"ဘာလု႔ိလဲ ?? "
"တဘက္ခါၾကရင္ ျပန္ၾကရေအာင္"
"Wae ?? ပ်င္းေနၿပီလား"
"ဟုတ္တယ္ .. Beijing ကအရမ္းပ်င္းဖို႔ေကာင္းတယ္"
"ဟုတ္ပါၿပီ လက္မွတ္ဝယ္လိုက္ေတာ့မယ္ေနာ္ "
"Jongin က ျပန္ခ်င္ၿပီမို႔လို႔လား ? "
"ကိုယ္ကမျပန္ခ်င္ေတာ့ေကာ ေဟာဒီက ပင္ကြင္းေလးကိုတစ္ေယာက္တည္းလႊတ္ရမွာလား"
"အာာ .. Jongin ေနခ်င္ေသးရင္ ေနခဲ့ေလ။ ငါ့ဘာသာဘဲျပန္လိုက္မယ္"
"ရပါတယ္ .. ကိုယ္လည္းျပန္ခ်င္ေနပါၿပီ"
KyungSoo ကစကားလည္းေျပာရင္းထမင္းလည္းစားရင္းလုပ္ေနတယ္။ Jongin ကၾကေတာ့ Sofa တစ္ခုေပၚမွာထိုင္ၿပီး KyumgSoo စကားေျပာတာကိုနားေထာင္ေနတယ္။
"ေတာင္းပန္ပါတယ္"
"Wae ?"
"မင္းေမြးေန႔ေလးကို :'( အခန္းထဲမွာဘဲေနေနရတာ"
"ရပါတယ္ မင္းေမြးေန႔တုန္းကၾကေတာ့ေကာ"
"ဟင္ မင္းကငါ့ေမြးေန႔သိလို႔လား"
"အင္း ေန႔လည္းက Omma နဲ႔ုဖုန္းေျပာျဖစ္လို႔"
"ေအာ္ Omma တို႔ေနေကာင္းၾကရဲ႕လား"
"ေကာင္းတယ္တဲ့ .. ငါတို႔ကိုေတာင္ ေအးေဆးေနၾကတဲ့ .. ျဖည္းျဖည္းမွျပန္လာခဲ့ပါတဲ့"
"အာာ .. ဘယ္လိုလုပ္မလဲ။ငါကျပန္မယ္ေျပာေတာ့ .. Omma တို႔ဆူေနဦးမယ္"
YOU ARE READING
ခ်စ္တယ္[ချစ်တယ်]
Fanfiction[Unicode]💜 အဆိုးဘဲဖြစ်ဖြစ် ~ အကောင်းဘဲဖြစ်ဖြစ် တို့နှစ်ယောက်အတူတူကျော်ဖြတ်ကြတာပေါ့💜 [Zawgyi]💜 အဆိုးဘဲျဖစ္ျဖစ္ ~ အေကာင္းဘဲျဖစ္ျဖစ္ တို႔ႏွစ္ေယာက္အတူတူေက်ာ္ျဖတ္ၾကတာေပါ့💜 💜 Kaisoo 💜
![ခ်စ္တယ္[ချစ်တယ်]](https://img.wattpad.com/cover/101073413-64-k258388.jpg)