insanlık gidiyor
uçsuz bucaksız yerlere
bir çocuğun balonu elinden kaçıyor
kavgalar ediyorlar
para,hırs,öfke için
sahtekarlar ve kalpsizler çepeçevre sarıyor etrafı
insan nankörleşiyor
masumluğun kanı dökülüyor
insaf,vicdan,vefa bir kenara atılıp
sonra yaşama nasıl devam ediliyor?
parçalanır gökyüzünü
insanın hadsizliğine
kırılmış bir dalın hesabını
nasıl vereceğimizi düşünmemiz gerekirken
hiç korkmadan ,sakınmadan
kalp kırmaya devam ediyoruz
dünyanın ve hayatın suçu yok
insanın suçu çok
belki bütün güzel kalpler
birleşirse kurtuluruz
haydi gelin gidelim
yerin dibine inelim
utanalım be biraz
unuttuk demi böyle ince şeyleri
ey insan bu gidiş nereye ?
