sensiz//phan

°ışık°

03.02.15
Phil o gün kendini gerçekten kötü hissetmişti.

Dan'in telefon konuşmasını duymuştu,arkadaşına gelemem dedikten sonra neden olarak 'Şu kör kızı biliyorsun ya,onunla ilgileneceğim. Dostum bu işte çok para var,saçmalama asla bırakmam'
demişti.

Phil şu koskoca karanlıkta tek ışık kaynağının onun hakkında böyle hissettiğini duyduğunda gerçekten kırılmıştı.

Kör kız..

Herkesin ondan böyle bahsettiğini bilse bile,Dan'in bunu demesi onu kırmıştı.

Annesi kapısını tıkladığında yatağında doğruldu.

"Efendim anne?"

"Phil bebeğim Dan geldi,seni bekliyor. Hadi hazırlan."

Phil bir süre düşündü ve sonunda kararını verdi.

"İstemiyorum. Söyle ona gitsin."

10.03.17

Phil Dan'in kucağına başını koymuş çimlerde uzanıyordu.

Dan saçları ile oynuyordu,bugün Phil için çiçeklerden bir taç yapmıştı. Phil nasıl göründüğünü bilmese bile çok güzel olduğunu söyledi.

Dan Phil'in saçlarını örmeye başladığında Phil kıkırdadı.

"Seni seviyorum Dan."

"Ben de seni seviyorum Phil,her ne kadar belli edemesem de sen benim kardeşim gibisin."

Dan Phil'in yanağını okşarken Phil ağlamamak için kendini sıkmaya başladı.

"D-dan..Ben üşüdüm. Eve gidebilir miyiz?"

Dan ördüğü tutamı bileğindeki tokayla sabitledi ve Phil'in kafasını kucağından çekip ayağa kalktı.

"Eve gitmek istediğinden emin misin? Bir yerde bir şey de içebiliriz biliyorsun."

Phil'in gözleri istemsiz olarak doldu ama gözlükler bunu gizliyordu.

"Eve gitmek istiyorum.."

Dan Phil'in koluna girdi ve yola çıktılar.

Bu Phil'in kalbinin kırıldığı ilk an değildi.

Ama en kötülerinden biriydi.