sensiz//phan

°şarkılar°

Phil her zaman müzik dinlemeyi sevmişti. Göremese bile hala duyuyor olması onu mutlu ediyordu.

Dan ise müzikten nefret ederdi. Bunu baş ağrıtıcı bulurdu. Dinlediği bir iki şarkıcı dışında asla isteyerek müzik dinlemezdi.

Phil insanlardan korkardı.

Dan ise sosyal bir kelebekti.

Phil yatağında uzanmışken iç çekti.

Belki de Dan onu bu yüzden sevmiyordu? Zıt oldukları için..Bugün geç geleceğini söylemişti. Phil için ders ve hikaye kitabı almaya gitmişti.

Phil kabartmaların üzerinde elini gezdirmeyi seviyordu. Başka birinin yardımı olmadan bir şeyler anlamak mükemmel bir duyguydu. O mutlu bir şekilde kitabını okurken,Dan ise ona gülümseyerek bakar,bazen ise aynı kitabın normal halini kendisi okurdu.

Bazen ise,çimlerde uzanırken Dan ona şiirler okurdu. Aşk şiirleri. Phil bu sözleri asla ona söylemeyeceğini bilse bile onun dudaklarından bu sözleri duymak onu mutlu ediyordu.

Yatakta yan döndü ve gülümsedi.

Belki kör olmasaydım.. Diye düşündü,
Beni sever miydi acaba?
Sonuçta benden kör kız diye bahsetmişti.

Gülümsemesi soldu ve iç çekti. Dan ne zaman gelecekti? Onu özlemişti..

Saatler,günler geçti. Dan gelmedi.

Phil acısını kapatsın diye şarkılar dinledi. Ama her kelime ona Dan'i hatırlattı.

Günler geçti.

Dan sonunda geldi,15. günün sonunda.

Phil'in odasına girip adını söylemesiyle Phil'in ağlaması bir oldu.

"Neredeydin Dan?" Hıçkırıklarının arasından konuştu.

Dan yanına gidip ona sarıldı. Phil zayıfladığını,hem de çok zayıfladığını hissetti.

"Annemi hastaneye kaldırdılar. Kaza geçirdi de."

Phil ne diyeceğini bilemiyordu.

Bu yüzden bir şey demeden daha sıkı sarıldı Dan'e.

Dan gözlerinden akan yaşları sildi ve geri sarıldı.

Phil bir daha bırakmak istemiyor gibi sarılıyordu.

Öylece dakikalarca durdular.