sensiz//phan

°kedi°

O gün Dan mutsuzdu ve sinirliydi. Yüzünden açıkça belli oluyordu ama eh,Phil kördü. Dan ise asla duygularını sesine yansıtmazdı.

Dan gün boyu konuşmayınca Phil endişelendi,Dan hep konuşurdu.

"Dan?.."

"Efendim?"

"Bir sorun mu var?"

Dan sustu. Phil belki cevap verir diye bekledi,ama Dan dakikalarca konuşmadı.

"Dan?"

Dan yine cevap vermedi.

Phil elini öne uzattı ve Dan'in omzuna dokundu yavaşça,Dan ise haftalardır üzerine gelen hayatın siniriyle bağırdı.

"TANRIM PHİL YOK BİR ŞEY İŞTE! ÜZERİME GELİP DURMA!"

Phil elini çekti. Ağlamak istemiyordu,burada,şu an ağlamak istemiyordu.

"Phil ben öz-"

Phil dur anlamında elini kaldırdı. Konuşmasını istemiyordu.

Dan iç çekti. En nefret ettiği şey Phil'i kırmaktı,bunu isteyerek yapmıyordu. Kardeşi gibi gördüğü birini bilerek kıracak kadar sadist değildi.

Phil önüne dönüktü,elleriyle oynuyordu. Dan ona sarılınca tepki vermedi. Başına Dan'in gözyaşları damlarken de tepki vermedi.

"Jenna beni aldattı.."

Phil iç çekti ve Dan'e sarıldı. Her ne kadar bu canını çok acıtsa da onun Jenna'yı ne kadar sevdiğini biliyordu.

"Dan bana hiçbir şey anlatmıyorsun."

Dan Phil'in saçlarını okşarken duraksadı. Phil'e asla hayatını anlatmazdı. Yıllar olmuştu. Belki bunun nedeni Phil'in gözündeki mutlu ve dertsiz görüntüsünü tutmaktı.

"Eh,fazla bir şey de yok aslında hayatımda."

Her gün başka birinden dayak yediğini anlatmadı.

"Ailen?"

"Tipik bir aile işte,babam dindardır,annem ise bir ev hanımı."

Babasının her gün sarhoş bir şekilde eve gelip annesini dövdüğünü anlatmadı. Annesinin para kazanabilmek için başka adamların altına yattığını da anlatmadı.

"Sormamdan rahatsız oluyor musun?"

"Hayır."

"O zamaan,okulun?"

"Üniversitedeyim,matematik okuyorum. Notlarım iyi genelde."

Lisedeyken okulu bırakıp çalışmaya başladığını söylemedi.

Phil sustu. İnanmıştı.

Phil Dan hakkında hiçbir şey bilmiyordu,Dan onun her şeyini bilirken.

Bir süre sessizce durdular,o sırada Phil yanında bir miyav sesi duydu ve heyecanla sesin geldiği yöne elini uzattı. Eli tüylü bir şeye değince kıkırdadı.

"Dan kedi!"

Dan kedileri sevmezdi ama bir şey demedi ve kıkırdadı.

"Dan,istiyorum ben bu kediyi. Ama onu eve taşıyamam,sopayı tutmam lazım. Sen?" Gülümsüyordu.

Dan iğrenerek kediye baktı,kedi de ondan pek haz etmişe benzemiyordu.

"Tabii."

Phil uzanıp Dan'e sarıldı sıkıca ve sonra geri çekildi.

"Hadi gidelim!" Dan onu gördüğü ilk andan beri ilk kez böyle mutlu görmüştü.

Ayağa kalktı ve Phil'i de kaldırdıktan sonra kediyi tek eliyle alıp omzuna attı. Kedi omzuna tırnaklarını batırırken ses çıkarmadı ve Phil'in koluna girdi.

"Adını ne koymalıyım?"

Dan düşündü.

"Çorap."

Phil güldü.

"Çorap."