Lawrence POV
mahigit limang buwan na pala nung nagpunta ng states si Rainica.Ang babaeng pinakamamahal ko . kamusta na kaya siya ? ok lang ba siya ? hayd sana ok na siya miss na miss ko na siya eh . haissttt . makapasok na nga.Habang naglalakad ako papuntang room para akong isang lantang gulay .Simula kasi ng mawala si Rainica nawalan nako ng ganang mabuhay haisstt naiisip ko nanaman siya makapasok na nga lang .Buti na lang wala si prof kaya pupwesto nako sa upuan ko .maya maya pa ay dumating na din si Prof at teka bat may kasama siyang babae ? Anak niha kaya yon ? pero teka ang ganda eh .Hindi naman siguro haissst bahala na .
"Hello everyone" masigla niyang bati .
"Hello din sir" sabay sabay naman naming bati . at nagsalita na ulit siya .
"Gusto kong ipakilala sa inyo ang babaeng nasa harap niyo siya si Bella Rodriguez transferee lang siya dito kaya sana wag niyo siyang guguluhin .maliwanag ba?" tanong niya sa amin at tumango na lang kami upang pagsang ayon sa kanyang sinabi.
"Ms.Rodriguez umupo ka na lang sa dulo doon sa tabi ni Mr.Shin." pagkasabi non ni sir hindi ko namang maiwasan na matuwa dahil makakatabi ko ang katulad niya .Hindi ko alam kung bakit ako nakatingin sa kanya .Siguro dahil nga kamukha niya si Rainica.Pero malabo kasi nerd nga siya diba .hays pero kahit ganon mahal ko siya mahal na mahal . yan yung mga nasa isip ko habang nakita ko siya hindi ko namalayan na agad naman siyang umupo sa tabi ko pero hindi siya umiimik .
Bakit kaya ? hayss bahala na nga .at nagsimula ng magsimulang magdiscuss si prof........
aral...
aral.......
aral......
at sa wakas natapos na din .
papunta nako ng cafeteria para kumain nagugutom nako eh .
sa cafeteria...

BINABASA MO ANG
Nahulog ako sa sarili kong patibong
Novela JuvenilNaranasan mo na bang gumawa ng isang bagay na gustong gusto mo kahit na makasakit ka ng kapwa mo?Yung tipong para kang nawalan na ng control dahil sa mga naranasan mo? Tipong kahit na hindi mo naman balak na makasakit ng sobra pero nagawa mo pa rin...