Kıyamet Ölüleri

Askeri Bölge

Askeri bölgeye doğru yola çıkmıştık.Hepimizin uykusu vardı.Şöyle bir fikir bulduk.Bir kişi uyuyacak biri arabayı sürecek diğeride etrafı gözleyecekti.Arabayı sürdüğüm için ilk ben uyuyamadım.İlk Harry uyudu bizde Bill'le konuşmadan oturuyorduk.Sonra aradan 1 saat geçti.Harry uyandı ve arabayı o kullanmaya başladı.Bende uyudum.

1 saat sonra

Duyduğum silah sesleriyle uyandım.Kendime geldiğimde etrafımızın zombilerle çevrili olduğunu gördüm.Silah alıp bende çatışmaya katıldım.Yaklaşık 10 dakika sonra hepsini öldürmüştük.En azından biz öyle sanıyorduk.Etrafımız tekrardan zombilerle sarılmıştı.Ve tekrar çatışmaya girdik.

Harry:
Çok fazlalar.Dahada gelmeye devam ediyorlar.Burdan sağ çıkamayabiliriz.

Bill:
Şuraya bakın!

İşaret ettiği yere baktığımızda bize doğru gelen askerleri gördük.Bir tür zırhlı kamyonla bize doğru geldiklerini gördük.Zombilere doğru hiç yavaşlamadan gidiyorlardı.Önündeki dikenler sayesinde çoğu zombi ölmüştü.Arabadan bazılarıda tarıyordu.Arabadan biri bize "bizi takip edin!"diye bağırdı.Bizde arkalarından gitmeye başladık.10 dakika sonra askeri bölgeye ulaşmıştık.Artık güvendeydik.Kamyondakilerden biri"Merhaba.Ben askeri bölgenin lideri Lucas.Buranın herşeyi benden sorumludur.Orda ölmediğiniz için şanslısınız"dedi."Bu arada bu kadar silahı nerden buldunuz?"diye sordu.Bill anında"silahçıyı sömürdük"dedi.Lucasta iyi yapmışsınız dedi.Dost canlısı birine benziyordu.Sonra bize durumla ilgili açıklama yapmaya başladı.

Lucas:
Durumun nasıl oluştuğunu tam olarak bilmiyoruz.Ama sizin kim olduklarınızı biliyoruz.Neyse.Askeri bölgenin çevresinde çok zombi olduğunu hepimiz biliyoruz.Bu yüzden buradaki insanları hava yoluyla hava alanına taşıyoruz.Ordanda başka ülkelere tahliye edeceğiz.Zombilerle olan mücadelenizi görünce çok cesur olduğunuzu anladım burada bizimle kalıp diğer insanları kurtarmaya ne dersiniz? dedi.Üçümüz aynı anda sonuna kadar dedik.Lucasta harika dedi.o zaman sizi bu akşam kalacağınız yere götüreyim dedi.Odamıza girmiştik.İlk işim yatağa girmek oldu.Ve o an uyuyakaldım...