Bölüm Şarkısı: maNga - Yad Eller
Denizin isyanları kulaklarıma ulaşıyor. Her bir dalganın acı veren çığlıkları vardı. Güneş ise gökyüzünde tüm ihtişamı ile parlıyor. Elim telefona gitti. Onun adı hala duruyordu. "Çoban Yıldızım" Mesajlar kısmına girdim.
Son görülme: 09.45 16.06.16
- Biliyor musun ? Çok yoruldum. (17.59)
- Kabul edemiyorum aslında. (18.00)
Dudaklarımın arasındaki sigaradan zehirli dumanın özgürlüğe kavuşmasına izin verdim.
- Beni bırakmayacağını söylüyordun. Sadece ufak bir dinlenme anı değil mi bu ? (18.02)
Ağlamak istiyordum ama sanki hissizleşmiş gibiyim. Kendimi inandırmak istediğim bir gerçekti bu da aslında.
- Senin yanından geliyorum. Çok güzel uyuyorsun. (18.04)
Bu eski mesajları okudukça o güne geri dönüyordu sanki. Dizlerinin bağı çözülmüş , kolu kanadı kırılmıştı. Acizlik kanında hiç bu kadar bulunmamıştı. Yaslandığı kolon yıkılmış ve büyük bi enkazın altında kalmıştı.
Üniversitesi tatile girmiş soluğu da Bursa'da almıştı. Otobüsünden iner inmez alınabilecek en acı verici haberdi. Abisinin trafik kazası...
Kalabalığın içinde yalnızlığı hissediyordu. Dünya sanki dönmeyi bırakmış , ciğerleri nefes almaktan kaçınır olmuştu. Bir baskı vardı göğsünün tam ortasında.
Bu duygudan kurtulmak adına yutkunmak istedi.
Yapamadı. Boğazında bir yumru... Dünyanın ayaklarının altından kayması diye nitelendirdikleri bu ise şuan o hissi tadıyordu. Onun oyun arkadaşıydı o , canından bir parçaydı da. Birinin yokluğu hiç koymamıştı. Babasının varlığına gerek duymayan bu kız , bir liman bellemişti abisini. Sığınmak için koşulsuzca gelebileceği bir yerdi kollarının arası.
Kayalıkların üstüne oturmuş , düşüncelerinin arasına ilmek ilmek yenilerini işlemeyi bırakmasını sağlan telefonundan gelen bildirim sesiydi. Arkadaş grubundan bir mesaj gelmişti. Gözüne ilişen şey acaba uykusuzluğun getirdiği bir yanılsama mıydı sadece ? En üste sabitli olan mesaj kısmına girdi. Gözlerini birkaç kez ovuştursa da görüntüde herhangi değişiklik yoktu. Abisine giden mesajlarla birlikte yaşadığı ilk şokun ardından gördüğü " Yazıyor..." yazısı onun için ikinci bir şaşırtıcı olaydı.
21.06.19
- Hangi sanat eserine yakışırdı bu acı dolu yüz ? (17.25)
- Sanatçının en büyük eseriydi gülümseyen yüzün. ( 17.26)
- Kim korkmamıştır otururken kendi kalbinin perdelerinin önünde ? (17.27)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ehvenişer
Teen FictionNice satırlara sığdırdığı duyguları yokluğunda silinip gittiğinde derin izler bırakmıştı yerine. Kilometrelerce uzaklık olabilirdi aralarında ama bir tek Aren o izlere dokunabiliyordu.
