O yerdeyken ben saydırmaya başladım.
''Sen bir salaksın! Hödük, mal, gerizekalı, öküz, camış!'' Sonra sinirimi alamayıp bağırdım.
''OÇ!'' Birden yerden kalktı ve kolumu tuttu.
''Ne dedin sen?'' diye kükredi. Kolumu kurtarıp elimi omzuna koydum.
...
''Kanka seninle gurur duyuyorum. Nasıl laf soktun öyle var ya! Çocuk mavi bok görmüş melek gibi kaldı. Yarabbim hangi sevabımın hediyesi bu aşırı fazla iyi kankeytolisohil? Off anlatamıyorum bile Hazal.'' diyerek boş sınıfta depar atıyordu Ali. Ben her cümlesine ya gülümsüyor ya da göz deviriyordum. Okul bitmişti. Ben annemi arayıp 2 saat kadar gecikeceğimi söylemiştim. Şimdi de sınıfta defterime birşeyler karalıyordum. Sonunda biten gül resmine beğeniyle baktım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Güzel çizmişim harbiden. Arkamdan bir ıslık sesi duydum. Döndüğümde hiç beklemediğim biriyle karşılaştım.
Halim!
''Çok güzel çizmişsin.'' dedi.
''Sağol.'' dedim resmimi çantama koyarken.
''Gidiyor musun?'' dedi. Cevap vermedim.
''Anlıyorum. Benim yakışıklılığıma dayanamadın ve ölmekten korkuyorsun. Tabi benim tipime kimse karşı koyamaz...'' dedi. Birden durdu. Çünkü dibine kadar sokulmuştum. Muhteşem kokusu burnuma dolarken aklıma gelen fikirle içten içe kahkaha atmaya başladım. Tam o anda ona sarıldım. Önce şaşırdı ama sonra güldü alayla.
''Biliyordum.'' dedi. Ben de değerlisine dizimi geçirdim.
''Ahhhhhhh!'' diye bağırarak geri çekildi. Ali'yi kolundan tutup kapıya sürükledim. Çıkmadan önce de şöyle dedim:
''Ne oluyor anne? Pek bir mutlusun sanki.'' dedim çantamı portmentoya bırakırken. Annem parmakların saçını dolayıp konuşmaya başladı.
''Evet kızım. Yarin babanla benim evlilik yıldönümümüz. Baban da hem bu yüzden hem de doğum günüm yaklaştığı için iki haftalığına İzmir'e götürüyor beni. Selin'in de arkadaşları İzmir'e gidiyormuş. O da onlarla gidecekmiş. Yani evde yalnızsın.'' dedi. Bu kulaklar regl döneminde mi yoksa gerçek mi bu sözler? Ev bana kaldııııı! Hemen odama uçtum ve Ali'yi aradım.
''Aliiiiii yavrummm! Ev bana kaldı beybisi! Annemler iki haftalığına İzmir'e gidiyor!''
''O zamaaaaan...'' dedi ve aynı anda şöyle dedik:
''Tokuştur yavrum.''
Ne güzel bir diyaloğumuz var ya! Hemen kapattım ve aynaya geçip, elime de deodorantımı alıp şarkı söylemeye başladım.
Hiç kimseye değişmem Evin bana kalmasını En son anımda bile Yatağımda zıplamayı
