No.8: Sfumato

230 2 1
                                    


No.8: Sfumato






จอห์นรู้ดีว่าเขาทำผิดพลาดไปอย่างมหันต์


คุณหมอร่างเล็กนึกด่าตัวเองเป็นรอบที่ร้อยให้กับการกระทำที่ไม่ยั้งคิดของตัวเอง เขาควรจะไตร่ตรองให้มากกว่านี้ เขาไม่น่าไปโผล่ที่นั่นเลยด้วยซ้ำ เห็นได้ชัด ๆว่าทิโมธีเป็นสายของตำรวจ และการปรากฏตัวของเขาก็ทำให้งานนั้นล่มไม่เป็นท่า



นอกจากนั้นแล้วยังทำให้ทิโมธีต้องมาเจ็บตัวเพราะความโง่เง่าของเขาเองด้วย



จอห์นถอนหายใจหนัก ๆออกมา ตอนนี้เขากำลังเดินกลับบ้าน เขารู้ว่าเขาควรจะขึ้นรถแท็กซี่มากกว่าเพราะระยะทางที่ค่อนข้างไกล แถมด้วยช่วงเวลาที่ดึกมากขึ้นทุกที ถนนแทบจะว่างเปล่าแล้วในตอนนี้ แสงสลัวจากโคมไฟตามทางก็พอทำให้เขาเห็นทางเดินท่ามกลางความมืดได้



คุณหมอวัตสันนึกขอบคุณนักไวโอลินคนนั้นที่ยอมสลัดคราบฐานะปลอม ๆของตัวเองออกเพื่อช่วยเขา จอห์นเห็นแผลที่ใบหน้าของอีกฝ่ายแล้วก็อดรู้สึกเสียใจไม่ได้ เขาควรจะเป็นคนที่มีแผลแบบนั้นไม่ใช่ทิโมธี และเมื่อนึกถึงมือที่รับหมัดของเขาเอาไว้ จอห์นจำได้ว่าเขาสังเกตเห็นว่าข้อนิ้วของเจ้าตัวแตกและมีเลือดไหลออกมา



ตอนนี้เขาอยากจะเขกหัวตัวเองจริง ๆ... มือคือสิ่งสำคัญที่สุดสำหรับนักดนตรี และเขาก็ทำให้มือของนักไวโอลินคนหนึ่ง ไม่ว่าจะเป็นนักไวโอลินจริงหรือไม่ก็ตาม-- บาดเจ็บไปเรียบร้อยแล้ว



"ขอโทษนะครับ..." ชายร่างเล็กพึมพำเสียงอ่อยกับตัวเอง เขายังไม่มีโอกาสได้เอ่ยขอบคุณหรือขอโทษอีกฝ่ายเลยด้วยซ้ำ และมันไม่น่าแปลกใจเลยถ้าสิ่งที่เขาได้รับจากทิโมธีคือสีหน้าไม่สบอารมณ์กับน้ำเสียงเย็นชา ก็แน่ล่ะ เขาเพิ่งทำงานของตำรวจพังไม่เป็นท่า

[Sherlock BBC][Johnlock]The ViolinistWhere stories live. Discover now