No.7: Sturmisch

223 4 1
                                    


No.7: Sturmisch






"เอาละ... เจ้าแมวเหมียวอยู่ที่ไหนกันนะ"



เสียงแหบห้าวนั้นทำให้เขาเสียวสันหลังวาบ เสียงที่เต็มไปด้วยความสนุกและความคึกคะนอง เสียงที่สนุกไปกับการได้ล่าเหยื่อ เสียงอย่างที่จิตแพทย์คงวินิจฉัยให้เป็นพวกซาดิสม์โดยที่ไม่ต้องเสียเวลาคิดให้ปวดหัว



เขารู้ดีว่าอันตรายกำลังค่อย ๆเข้าคืบคลานหาเข้าอย่างช้า ๆ จอห์นหันหลังกลับก่อนจะออกตัววิ่งไปตามซอกระหว่างตู้คอนเทนเนอร์ทั้งสอง และทันทีที่เขาออกตัววิ่ง เสียงฝีเท้าของเขาก็ดูจะดังกว่าที่เขาตั้งใจให้มันเป็น จอห์นได้ยินเสียงหัวเราะดังขึ้นตามหลังพร้อมกับเสียงแหบห้าวนั้นที่ดังขึ้นอีกครั้งว่า



"วิ่งไปซะ เจ้าแมวน้อย วิ่งซะให้พอ ยังไงแกก็ไม่มีวันหนีฉันพ้น!"



คุณหมอร่างเล็กไม่แม้แต่จะหันหลังกลับ เขาวิ่งต่อไปเรื่อย ๆ ดูเหมือนว่าตู้คอนเทนเนอร์นี้จะยาวออกไปไม่สิ้นสุด เขาค่อยชะลอความเร็วก่อนจะหันซ้ายขวาสำรวจว่าจะมีบันไดให้เขาปีนหนีขึ้นไปบ้างไหม ตู้คอนเทนเนอร์นี้ถูกจับให้วางเรียงต่อกันแล้วคดไปมาไม่ต่างจากเขาวงกต จอห์นสัมผัสได้ถึงความชื้นแฉะบนผิวกาย เหงื่อค่อย ๆไหลลงมาตามใบหน้าของเขา จากอากาศที่เย็นเยียบตอนนี้เขากลับรู้สึกร้อนรุ่มไปทั้งตัว ชีพจรของเขาเต้นเร็วเมื่อเห็นว่าซอกแคบ ๆตรงหน้าของเขาคือทางแยกซ้ายขวา



จอห์นตัดสินใจเลี้ยวซ้ายในทันทีที่เขาวิ่งมาถึง และไม่แม้แต่จะลังเลที่จะเพิกเฉยต่อทางแยกต่อไป เขาวิ่งตรงไปเรื่อย ๆก่อนจะเลี้ยวซ้ายอีกครั้งที่ทางแยกถัดมา คุณหมอร่างเล็กกำลังนึกเข้าข้างตัวเองว่าเขาหนีคนเหล่านั้นพ้นแล้วเมื่อทางข้างหน้าของเขาเป็นทางตัน

[Sherlock BBC][Johnlock]The ViolinistDonde viven las historias. Descúbrelo ahora