No.4: Elegy

249 3 1
                                    


No.4: Elegy






ยี่สิบนาทีแล้ว...



จอห์นในชุดสูทเงยหน้าขึ้นจากนาฬิกาข้อมือก่อนจะเอื้อมมือไปจิบน้ำเปล่า เขากำลังนั่งรอโจแอนด้วยกระเพาะที่ร้องเรียกหาอาหารแทบทุกห้านาที ในขณะที่อารมณ์ของชายร่างเล็กเริ่มคุกรุ่นนั้นเอง โทรศัพท์มือถือของเขาก็ดังขึ้น



จอห์นเลิกคิ้วน้อย ๆพลางกดเปิดอ่านข้อความที่ถูกส่งมาเมื่อครู่



"ขอโทษนะคะ จอห์น แต่ฉันติดธุระด่วน ไปเจอคุณไม่ได้แล้ว ไว้วันหลังนะคะ - โจแอน"



'ผู้หญิง...'



จอห์นสบถเบา ๆกับตัวเองอย่างหงุดหงิดก่อนจะยกมือขึ้นเรียกบริกรเพื่อสั่งอาหาร



'ถ้าเพียงแต่โจแอนจะบอกล่วงหน้าให้เร็วกว่านี้สักนิด'



คุณหมอร่างเล็กเอนตัวพิงพนักพลางกวาดสายตามองไปรอบ ๆเมื่อสั่งอาหารเรียบร้อยแล้ว ที่โต๊ะด้านซ้ายของเขาคือชายหนุ่มเจ้าของใบหน้าเคร่งเครียดที่กำลังถกเถียงกับเพื่อนร่วมโต๊ะอาหาร ส่วนด้านขวาคือชายวัยกลางคนที่ผมเกือบทั้งหมดเป็นสีขาว เขากำลังเดทอยู่กับหญิงสาวคนหนึ่งที่นั่งหันหลังให้ น่าแปลกที่เขารู้สึกคุ้นเคยกับเธอเหลือเกิน



เขากำลังนึก... นึกว่าเรือนผมที่ม้วนรวบขึ้นนั้นเป็นของใคร ขณะที่บริกรมาเสิร์ฟอาหาร ดวงตาของคุณหมอก็ยังคงจับจ้องไปที่ผ้าคลุมไหล่สีอ่อนและต่างหูเพชรเม็ดเล็กนั่น...

[Sherlock BBC][Johnlock]The ViolinistOù les histoires vivent. Découvrez maintenant