NOT TODAY || TAERİN

FİNAL

"Sonya... Öğyetmen beni kaldıymadı anne."

"Hmm. Peki neden böyle bir şey yaptı öğretmenin?"

Haneul sandalyeye çıktı ve önündeki ramenden yemeğe başladı.

"Ne yapmış bakalım küçük hanımın öğretmeni?"

Taehyung ceketini çıkartırken sordu. Ne ara geldi ki bu? Ahh... Doğru ya yedek anahtarı ona vermiştim.

"Bana söz hakkı veymedi Tae oppa."

Haneul üzgün bir sesle konuştu. Taehyung Haneul'un alnını öptü.

"Pis öğretmen."

"Taehyung!"

Kaşlarımı çatarak uyardım onu.

"Ne var? Yalan mı?"

"Ne vay anne? Doğyu söylüyoy. Pis öğyetmen."

"Çok ayıp Haneul."

Haneul ofladı ve yerinden kalkıp koşarak odasına gitti. Ben de derin bir nefes alıp bulaşık yıkamaya geri döndüm. Ah şu bulaşıklar...

Aniden belime sarılan kollar ve boynuma gömülen yüz ile sıçradım. Daha sonra da gülümsedim.

"Korktum."

"Özledim."

"Taehyung lütfen. Daha dün birlikteydik..."

"Olsun. Sen yanımdayken bile özlüyorum ben seni."

Ellerimi duruladım ve ona doğru dönüp kollarımı boynuna doladım.

"Hmm... Çok fenasınız Bay Kim."

Taehyung yandan güldü. Gözleri ise dudaklarıma kaydı.

"Çok çekici ve güzelsiniz Bayan Jung."

Bana doğru yaklaşmaya başlayınca ben de ona doğru ilerledim.

"Napıyoysunuz?"

Hemen Taehyung'u ittim ve gülümseyerek Haneul'a baktım.

"H-Hiç. Gözümde bir şey varmışta... Taehyung oppan onu çıkartmaya çalışıyordu."

"Evet. Gözünde bir şey varmış. Aşk gibi mesela..."

Taehyung sessizce fısıldadı. Kolumla onu dürttüm ve kızımla ilgilenmeye başladım.

"Sen ne istemiştin bebeğim?"

"Jimin'i istiyoyum anne. O gelsin beni götüysün. Payka gidelim. Yandevu yapalım."

"Randevu derken küçük hanım?"

Haneul utanarak gözlerini kaçırdı. Park Jimin!!! Sana kızımı etkileme demiştim. Seni serseri...

"Kızma anne ama.... Ben Jimin'i ayadım. Gelmek üzeye---JİMİN GELDİ!!PYENSİM GELDİ!!"

Haneul koşarak kapıyı açmaya gidince ben ve Taehyung da peşinden gittik.

Haneul zorlukla kapıyı açtı.

"JİMİN!!"

"Prenses!!"

Haneul Jimin'in kucağına atladı.

"Hoşgeldin Park Jimin."

Jimin bana baktı ve anında bakışları Taehyung'u buldu. Korkmuş bir şekilde gülümseyerek konuştu.

"Hiç girmeyeyim bence. Biz hemen gidelim. Hem fena oldu. Çocuk nefes alsın biraz."

"Evet anne. Nefes almalıyım biyaz. Jimin doğyu söylüyoy."

Kızımın tatlılığına dayanamadım.

"Pekala ama geç kalmak yok."

İkisi de olumluca kafa salladı.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Başımı Taehyung'un göğsüne yaslamış film izliyorum. O da elini belime sarmış bir şekilde mısır yiyor. Arada da saçlarıma öpücük konduruyor. Şu an o kadar mutluyum ki...

Fakat unuttuğum bir şey var ki... Taehyung'a Haneul'den bahsetmedim. Yani kızı olduğu hakkında. Sanırım şu an tam vakti. Uzatmanın pek bir anlamı yok sonuçta.

"Taehyung?"

"Hmm?"

"Biraz konuşabilir miyiz?"

"Sevgilim ilk önce film bitsin. Bozmayalım şimdi."

"Önemli Taehyung."

"Pekala."

Başımı kaldırdım ve vücudumu ondan tarafa çevirdim. O da filmi kapattı ve bana döndü.

"Seni dinliyorum güzelim."

Dudaklarımı birbirine bastırdım ve ne demem,nasıl başlamam gerek onu düşündüm. Derin bir nefes alıp verdim. Yapabilirsin Yerin... Yapabilirsin...

"Sana çok önemli bir şey söylemeliyim."

"Dinliyorum bebeğim."

"Taehyung ben... Ben senden bir şey saklıyorum. Aslında uzun zamandır saklıyorum."

"Ne saklıyorsun?"

"Taehyung... Bizim..."

Yapabilirsin... Yapabilirsin... Kaşları çatık sana baksa da korkma... Devam et...

"Bizim bir çocuğumuz var."

İlk başta tepki vermedi daha sonra ise birden gülmeye başladı. Heyecanlı bir gülüştü bu.

"Ciddi misin? Yani sen şimdi... Hamile misin?! TANRIM!! BABA OLUYORUM!!!"

KİM TAEHYUNG!! Seni aptal herif... Tanrım anladığı şeye bak... Nasıl sana aşık olmuşum bilmiyorum ki....

"Hayır Tae. Hamile değilim."

Taehyung gülümsemeyi kesti ve sorarca bakmaya başladı.

"Ne demek hamile değilim? Çocuğumuz var diyor--"

Sonunda jeton düştü. Kaşlarını çattı ve bana bakmaya başladı. Tereddütlü olarak...

"Haneul... O.... O mu? Haneul bizim..."

Sessizce fısıldadım.

"Haneul senin kızın Tae. Beni bırakıp gittiğin gün senin yanına geldiğimde bunu söylemek için gelmiştim. Fakat sen benden ayrıldın ve o gün Kore'yi terk ettin."

"Yerin... Ben..."

"Sen Haneul'un babasısın Kim Taehyung. Ve yine sen... Benimle evlenmek zorundasın..."

Gülümseyerek ona baktım. İleri de ki kocama....

Bunu kısa kestim.... Neyse bu hikayede de yanımda olan kişilere teşekkür ederim... Onlar kendilerini biliyorlar... Sizi seviyorum... Bir sonraki hikayede görüşürüz canlarım....