GÖZLERİMİN YALNIZLIĞI

BÖLÜM-1

Öyle çaresiz bir zamanda çıktın ki karşıma dedim işte o zaman mutluluk denilen asıl şey onun gözlerine o fark etmeden bakabilmek miş....

evet işte gene karşımda oturuyor bakamıyorum gözlerine keşke bir kere göz göze gelebilsek gerçi göz göze gelsek ne olacak sanki kalbim kaldırabilecek mi gözlerine bakmayı nefes alabilecekmiyim ya kaybolursam gözlerinde ya kalbine ulaşamadan çekerse gözlerini gözlerimden ya nefessiz kalıp oracığa yığılırsam ne yaparım ?  Böylesi daha iyi bakmasın gözlerime deymesin gözlerime gözleri ...

ben nefes alayı unutsam ne olur ki nefesim yettiğince ona baksam keşke o orda öylece otursa ben saatlerce onu izlesem .

böylesi o kadar zor geliyor, elimi uzatsam ona dokunacağım ama uzatamıyorum dokunamıyorum .

hep yanımda oysaki ama o kadarda uzak aslında bana, parfümünün kokusu uzaktan bile burnumun direğini sızlatıyor. Keşke daha yakınımda olsada onun kokusundan başka koku alamasam keşke bir kere sım sıkı sarılsam da bedenim alev alsa . 

keşkelerle geçmiyor maalesef ki hayat sadece şeytanı sevindiriyorum, ama elimde değil ne yapayım benim kalbim hiç böyle atmamıştı rüyalarım hiç bu kadar güzel olmamıştı hayat hiç bu kadar güzel değildi onu tanımadan önce ...

ben onu bu kadar güzel anlatırken o bunun farkında bile değil ben onu habersizce severken ruhu bile duymuyor .hissediyor mu acaba onu sevdiğimi ? yok be nereden hissetsin hissetse belki o da beni sevecek . sever mi ki acaba ,onun kalbide benim kalbim gibi atar mı acaba , belki oda içten içe beni seviyordur neme lazım düşünsenize bi benim karşılıksız aşkımın karşılıklı olduğunu ,hayatımın güzelleştiğini ...

evet aşık olduğum adam haykırıyor gözlerim seni seviyorum diye karşılık ver artık şu masum aşkıma ...