.... Ablamın bedenini ele geçiren şeytanı öldürmeliydim, bunlar bana çok saçma geliyordu sonuçta yaşadıklarım normal değildi, olanları Annaya anlatmam lazımdı, o benden daha çok şey biliyor mesela kayıt işlemlerinin yazıldığı yere bakabiliriz.. Annayla bugün Sarahı arıycaktık. hemen Annaya mesaj attım
"slm cnm saat 12 prkta bulslm"
"ne?"
"saat 12de parka gel"
"ha ok"
böylece saat 12.30da gittim. biraz azar yedim. sonrada benim evime doru gittik. ev kül gibi bişey olmuştu, ablamın hâla orada olduğunu biliyordum.
Anna: ben burda kalsam
Ben: tamam. bekle
böylece mal gibi tek başıma gittim, çok garipki evin içinde tek bir zarar yoktu, ışık ve buçak alıp alt kata indim içimden ne dua biliyosam okudum, beddua bile okudum.. Böyle dua ede ede alt kata en sonunda indim, işte bir gariplik daha, burası evin dışından görünen yanıktan daha fazla, dokunsan çökecek durumdaydı, yavaş ve korkak adımlarla odayı aradım ama tek bulduğum boğa şeklinde bir kolye,
Ben: orada olduğunu biliyorum! çık!
Sarah: ..
Ben: nefes alışını duyabiliyorum!!!
Sarah: u-uzak dur benden
Ben: katil!!
sesin geldiği yere deli gibi koşuyordum, hem öldürmek için hemde görmek için, sonuçta o benim ablamdı ama ölmesi gerekiyordu, tüm dünya için.
