Chapter 2

539 87 12
                                    

Chapter 2. The Promise

Kea Valerie Curtis

Ngayon ang araw ng experiment ng science subject namin, nang  hindi ko inaasahang magkasama kami ni Daryl sa isang grupo. Ang bilis lang kasi ng mga araw.

Hindi kami close ni Daryl. Nag-uusap lang kami dati as simple classmates. Mahiyain kasi ako at hindi papansin. Nagtataka nga ako kung bakit this year medyo nag-uusap na kami palagi kahit minsan kasama namin si Kassy. He had a lot of friends here in school but mas bet niya kaming maka-bonding.

Papalapit na siya sa akin. Nakangiti siya at dala-dala iyong gagamitin namin sa experiment. Ang cute niya.

"Heto na ang mga gamit natin, Kea." sabi niya habang inilapag sa mesa ang dala-dalang laboratory apparatusses. Hindi ko man lang siya natulungan.

"Salamat, Daryl. Pasensiya ka na ha at hindi na kita nasamahan." sabi ko at tumango lang sya.

Nagsimula na syang magsulat. Masipag din naman talaga mag-aral ang lalaking ito. Kayang-kaya na niya itong activity namin. Napapansin kung habang nakayuko ako while reading the formula ay nahuhuli ko siyang nakatitig sa akin.

Ano ba, nakakatunaw ang mga titig mo, haha! Hoy! Ang bata-bata ko pa sa puppy love na ito.

Ano ba, nakakatunaw ang mga titig mo, haha! Hoy! Ang bata-bata ko pa sa puppy love na ito

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

"Kung makatingin ka sa akin parang may gusto kang sabihin. May dumi ba sa mukha ko?" tanong ko sa kanya na natatawa.

"Nakatingin ba ako? Hindi, ah! Ikaw ang panay sulyap sa akin, eh." sabi niya na pansin kong namumula mga pisngi niya.

"Hala, grabi siya. Ako pa talaga? Alam mo mas mabuti pa bilisan na natin itong ginagawa natin upang mas maaga tayong matapos maaga pa tayong makauwi." bulalas ko at itinuon ko na ang mga mata ko sa sinusulat ko.

Napansin kong napatawa na lang siya sa naging reaksyon ko at tinitigan niya ako, " Dyan ako bilib sayo kaya nga kita nagustuhan, eh." walang pag-aatubiling sabi niya dahilan upang mapatitig ako sa kanya.

Ay, talaga ba? Tama ba yong narinig ko? Kyahh!

"Anong sabi mo?"

"Hindi mo ba narinig ang sinabi ko? Ngayon nga lang ako naglakas ng loob sabihin iyon, eh. Kunwari ka pa na hindi mo narinig. Pambihira! Kea Valerie naman, gusto kita at hihintayin kita  paglaki natin." diretsahang sabi niya dahilan upang mapatitig ako sa kanya at pinamulahan ako ng pisngi.

Seryoso?

Hala! Ang lakas ng kaba ko sa dibdib ko. Nanlalamig ang tuhod ko at halos hindi ako makagalaw. Ay, ganito pala iyon? Naghahalong emosyon Ang saya-saya ko. Haha!

"Hoy, nakakaloka ka naman. Ah, e--" iyon na lang talaga ang nasabi ko. Kinabahan ako lalo.

Whoah Kea! Tumakbo ka na kasi. Nakaramdam ng excitement ang puso ko sobra lalo na when he holds my hand. Ay lintik!

"Kea, gusto kita. Huwag mo naman kasi  akong iwasan minsan, pwede?" pag -amin niya sa akin. Napansin pala niya iyon? Yes, iniiwasan ko siya minsan. 

May gusto sa akin ang crush ko? Nilingon ko siya, "Daryl, gustuhin ko man na hindi kita iiwasan pero iyon ang the best way. Alam mo naman sigurong may gusto si Kassy sayo,di ba?Kaibigan ko iyon at lakas ng  tama niya sayo. " I know he can understand kung bakit may mga panahong iniiwasan ko siya.

"Alam ko, pero ikaw ang gusto ko, Kea." seryosong sabi niya at hindi pa talaga niya binitawan ang kamay ko dahilan upang magkatitigan kami.

Kaso, biglang dumating si Kassy at nakita niyang nagkakatigan kami ni Daryl. She's angry.

"Tama ba ang narinig ko sa inyong dalawa? Wow naman!" bulalas nito at sabay niya akong kinalabit sa braso. Ramdam mo sa mga mata niya ang sobrang selos at inggit.

"Kass---" I'm trying to approach her but I just noticed na napaatras siya at pinanlakihan niya ako sa mga mata niya.

"I hate you, Kea! Of all people in the world, tatraydurin mo pa ako? You know how much I like Daryl. " at pagkasabi niya ng ganoon ay tumakbo ito papalayo sa amin.

Naiwan kaming nagkatinginan na lamang ni Daryl. "Ikaw, kasi. Sandali lang at hahabulin ko siya." I lastly saw Daryl's sighed while looking at me.

Ano ba naman kasi itong pinagsasabi ni Kassy? Wala naman akong balak traydurin siya.

"Kassy sandali!" sabi ko nang  ko maabutan ko siya at hinawakan ko kaagad siya sa braso niya pero pumiglas siya.

"Huwag mo akong kausapin, Kea. Alam mo namang gusto ko si Daryl, hindi ba? " rumihestro sa mukha nya ang galit pero sinagot niya pa rin ako kahit ramdam kong nasasaktan siya.

Poor Kassy, please don't act like this.

"Kassy, hindi ko naman gusto si Daryl, eh. Tahan na." iyon na lang ang nasabi ko sa kanya nang mahinahon.

"T-talaga?" I see her joyous facial expression. Ngumiti siya at nag-puppy eyes.

Tumango lang ako  even if deep inside ng puso ko, I can feel the pain. Crush ko lang si Daryl pero bakit heto ako at nasasaktan.

--

Pagkalipas ng ilang buwan, araw at sa iilang buwan pa ay dumating na ang pinakahihintay naming ang lahat, an graduation day namin. Ang bilis lang ng panahon. Heto ako  pa rin ako, patuloy kong iniiwasan si Daryl kahit na sawing-sawi itong si heart ko.

Hindi rin naman naging sila ni Kassy. He all knew na crush siya ni Kassy pero never naman niya itong pinaasa. And I don't think so if okay lang para kay Kassy iyon. She might be selfish at first pero mga bata pa naman kami. Okay na ako na tinitingnan ko sa malayo si Daryl, masaya na ako.

"Kea Valerie Curtis - Valedictorian"
"Daryl Jimenez -Salutatorian"
"Kassy Cruz - First Hon.Mention."

"Congratulations, graduates."

Whoah! Ang saya ko when our teacher called me. Hindi nasasayang ang mga efforts ng parents ko sa akin. Of course naman, mabait na anak po kaya ako. Umakyat ako ng stage, nag-speech at pagkatapos ay bumaba na ako. Nakaka-overwhelm ng mga palakpakan nila. Masaya rin ako kasi hindi ako binigo ng parents ko. Umuwi sila para sa special na araw ko. And, they are very proud of me.

" Congratulations, Kea." masayang bati ni Daryl sa akin at hinawakan niya kaagad  ang kamay ko. Nilapitan niya kasi ako after the program.

"Same here, Daryl. Congratulations din sayo. " sabi ko habang nakangiti ako sa kanya. Hahaha! Ako na ang kinilig. Sinuklian naman niya ako ng napaka-sweet na ngiti.

"Basta Kea, hihintayin kita. Wag na wag mong kakalimutan iyong sinabi ko sayo. " bulong niya sa akin saka siya kumawala ng ngiti sa may labi.

"Haha! ewan ko sa iyo." matawa-tawa kong saad. Malay ko lang  baka nagbibiro lang din  ang asungot na ito.

"Wag mong kakalimutan." at nag-cross heart pa siya. Kinurot ko ang pisngi niya dahilan upang mapasigaw siya at sabay kaming nagtatawanan.

"A-ray!" napaigtad sya tuloy.

He hugged me so tight. Nagulat ako sa yakap niya sobra. Wala man akong iniwang salita na hihintayin ko siya sa paglaki namin, I know my heart does.

You'll Always Be [Revise-COMPLETED]Where stories live. Discover now