Koş Koşabildiğin Kadar

Her an her şey olabilir.

Yazım yanışlarından dolayı kusura bakmayın. Eğer hikaye ile ilgi bir şey önermek isteseniz yazın lütfen...Hadi bölümümüze başlayalım.                                                         Merve,spor salonuna girdiği andan itibaren tüm gözler üzerindeydi.     Kim gözlerini bu kızdan alabilirdiki saçları beline kadar değiyor.    Gözlerinin maviliği,siyah saçlarının kömür rengi,gülümsediğinde oluşan Çukurova gamzesi adeta insanı büyülüyor.                                           Orada bulunan erkekler Merve'nin attığı adımları inceliyor.                        Bu kız cennetten çıkma huri (diyorlar).                                            Merve üzerini değiştirmek için soyunma odasına giderken, arkasından ayak sesi yaklaşıyor .        Bu rüyasında duyduğu sese benziyor.     Merve arkasına bakamıyo tir tir titriyor ,aceleyle soyunma odasına girip kapıyı kapatıp ,kapının arkasına yaslanarak hıçkıra hıçkıra ağlamaya başlıyo.                                                   Hem korkuyor,hem de kendisine atılan kazığı yediremiyordu.                 O sırada kapı kolu yavaşça oynuyordu.                       Merve,ağlamayı keserek vücuduna giren titremeyi durdurmaya çalışıyor ve bir yandan da korkunun içinde boğuluyordu.                                 Kapının arkasından hızla çekilip orada bulunan tahta çubuğu eline aldığı gibi kapının arkasında titreyerek beklemeye başlıyo.         Kapı açıldığı an karşısında beliren kişinin sadece arkasını görüyo ve bunun bir erkek olduğunu anlayınca elindeki çubuğu adamın kafasına hızlı bir şekilde geçirdi.                            Adam yere yığılınca ,gözlerini adamdan alamazken koridorun başından birileri bağırıyor .          Merve ne yapacağını şaşırmış bir durumda korkarak dolabın bir kapağını açarak oraya girdi. Koridorun başından gelen bağırış sesleri git gide yaklaşıyor ve seslerin simaları belli olmuştu bile adamlar bunun kimin ne yaptığından ve nasıl olduğundan çok adamın nabzıni ölçüp...                                          ''YAŞIYOR YAŞIYOR''                            diye haykırmalarıyla adamı sırtlayıp götürmeleri bir oldu. Merve kapı kapandıktan sonra dolabın içinden çıkıp dizlerinin üzerine çökmesi ile ,   hıçkırıklarını durduramazken bu odadan çabuk kurtulmak istiyor.     Kendisini dışarı atar atmaz birkaç erkeğin,ters bakışlarını ve ona doğru geldiğini  görünce korkarak biraz kapının sağına doğru geçti. Erkekler,bu soyunma odasına girdi.(Merve'nin çıktığı soyunma odasına) Merve kafasını kaldırıp bir kez daha hem utanır ,hemde korkusu iki kat artar.     Kafasını kaldırıp gördüğü tabela Bay soyuna odasının yazısı (Merve,koridorda gelen sesten o kadar korkmuş ve irkilmiştiki kafasını kaldırıp hangi odaya girdiğine fırsat tanıyamamıştı)   Merve,oradan olduğunca uzaklaşıp tam dışarı çıkacakken Bengü'nün yaklaştığını görür görmez .        Bengüye sıkıca sarıldı.                  Merve : Hemen buradan uzaklaşalım.                       Bengü:Tamam canım, sakin ol.            Bengü, Merve'nin arabasını kullanarak eve varırlar. Kapının önüne geldiklerinde biraz ileride ...