EZİK

&5&

Beril ' den

Yine bir güne daha annemin uyandırmasıyla başlamıştı. Yataktan dinç bir şekilde kalktım çünkü bu gün 4 yıldır sevgilim olan Selim in doğum günüydü ve ben ona onunda çok seveceği bir   süpriz yapacaktım.

Yataktan aceleyle kalkıp banyoya doğru koşturdum çünkü biliyordum ki benden önce abim girerse bir saat rahat çıkmazdı. Neymiş efendim kızlara güzel görünmesi lazımmış. Banyonun boş olduğunu görmek çığlık atmama neden olacaktı hemen ağzımı iki elimle kapatıp kıkırdadım çok heyecanlanmıştım. Banyoyu ilk ben kaptığım için kendimi hızlı olduğum için hafif bir şekilde  tebrik ettim. hızlı bir şekilde 10 dakikada duş aldım ve koşturarak geri odama girdim.

Hemen maşayı ısınması için pirize taktım ve dolabımın karşısına geçtim. Selim en çok üzerime beyazın yakıştığını söylerdi. Bu yüzden bana her zaman meleğim derdi ve bu benzetme benim çok hoşuma giderdi ve hala da gidiyor.

Hemen üzerime beyaz bir bluz ve beyaz bir şort  girdim ayağıma geçen gün birlikte aldığımız beyaz ayakkabıları giydim ve kahvaltı için mutfağa yöneldim.

Annem Selim le ilişkimizi bildiği için rahattım ama annem Selimi sevmezdi ama benim üzülmeme dayanamadığı için ses çıkarmazdı. Babamla annem ayrı olduğu için ona sevgilimin olduğunu söylemeye gerek duymadım. Hızlıca kahvaltımı yaptım, annemden bir miktar para aldım ve kendimi dışarı attım. Şimdiki durak pastane.

Pastaneye girip istediğim pastayı iki gün önce sipariş verdiğim için hemen parasını ödeyip çıktım. Oturacak bir yere oturup pastayı kucağıma çektim heyecanla pastayı açıp içindeki yazıyı okudum.

         İYİ Kİ DOĞDUN HAYATIM

Selim bunu görünce çok sevinecekti. Hemen elime telefonumu aldım ve Selime mesaj attım

KİME : SEVGİLİM

        Aşkım bugün önemli bir işim var yarın buluşalım olur mu ?

5-6 dakika mesajıma cevap vermesine bekledim, heyecanla. Telefonuma bildirim gelince heyecanla açtım ama mesajı görünce heyecanımda mutluluğum da yavaştan solmaya başlamıştı.

KİMDEN : SEVGİLİM

         Tamam

Bu mesajı umursamadım herhalde bana trip atıyor diye düşündüm. Yavaş yavaş onların evine yürümeye başladım, evi yakındı zaten. Evine kısa zaman da ulaştım ve her zaman yedek anahtar bende olduğu için zile basmadım sonuçta süpriz. Kendi kendime kıkırdayıp yavaşça evin kapısını açtım ve direk mutfağa yöneldim.

Taki o iğrenç sesleri ve kahkahaları duyana kadar. Korkarak selimin yatak odasına yöneldim kapısının önünde durunca içeriden o iğrenç inlemeler ve çığlıklar yükselmeye başlamıştı. Kendime inanmadım benim sevgilim yapmaz, yanlış anlaşılma hepsi diye düşündüm. Şimdi içeri gireceğim ve hepsi yanlış anladığım için kendimi suçlayacağım. Ses yapmadan yavaş yavaş kapıyı açtım. Onları görebildiğim kadar açtığım zaman benim için hayat durdu, yer yerinden oynadı, kalbime bir ağırlık  düştü...

Kardeşim dediğim insan, tek sırdaşım, tek arkadaşım, sevgilimle...

Onlar kendi kendine eğlenirken benim hıçkırmamla  yüzündeki mutlulukla eş değer hareketleri de durmuştu. İkisinin kafası da aynı anda bana döndü ve gözlerini belerterek bana bakmaya başladılar. buraya geleceğimi ikisi de tahmin etmiyordu sanırım. Bir süre hareket etmeden onlar bana bakarken ben de onlara bakıyordum. Hala aynı pozisyonda duruyorlardı.

Yüzümde hiç eksik olmayan mutluluk tebessümü şimdi acıyla yüzümdeydi.

Selimin gözünün içine hayal kırıklığıyla bakıyordum, saf hayal kırıklığıyla. Ben onun için nelere katlanmıştım ama o beni en yakın arkadaşımla, kardeşimle, yatakta, aynı yatakta. Bir zamanlar bana, sadece bana gülerken şimdi kardeşimle basıyordum. PARDON ESKİ KARDEŞİMLE 

Hiçbir şey demedim arkamı döndüm ve hızlı adımlarla evin dış kapısına kadar koştum. Arkamdan gelen ayak seslerini ve seslenmelerini umursamayarak kendimi evin dışına attım.

Koştum koştum koştum ne kadar koştuğumu hatırlamıyorum ama durduğumda etrafımda tonlarca papatyalar vardı. Papatyaları çok severdim. Hiç düşünmeden yere oturdum ve boş bakışlarımla toprağa bakmaya başladım.

Arkamda herhangi bir ağacın arkasına saklanmış beni izleyen bir çift  yeşil gözden habersiz.  

     ☁☁☁ ☁☁☁☁☁ ☁☁☁☁☁☁☁ ☁☁☁☁☁☁ ☁☁☁☁

Ne yaşadıysam hepsini Güneşe anlatmıştım. Kolay kolay insanlara güvenmeyen ben daha yeni tanıdığım birisine hayatımı anlatmıştım ne tuhaf değil mi. Güneşi kardeşim gibi benimsemiştim.

Daha ne kadar orda oturup ağladık bilmiyorum ama sonunda vedalaşıp ikimizde  evin yolunu tuttuk.

                 

 ❃605 kelime❃