EZİK

&10&

MERHABAA,  11 BÖLÜMLE (birisi duyuru) 7K OLMUŞUZ ÇOOK TEŞEKKÜR EDERİM

                                                                               İYİ OKUMALAR

BERİL'DEN

Her ne kadar annesi ve babası karşı çıksa da kendimi suçluyordum. Okula biraz daha erken gelebilseydim Güneşi hem yalnız bırakmamış hem de  olay buraya kadar gelmemişti. Güneşin o görüntüsü gözlerimin önünden gitmiyordu.

4 SAAT ÖNCE

Gözlerimi zorlukla açmaya çalıştım ama sadece çalıştım çünkü ne kadar denesem de açamadım. Daha fazla zaman kaybetmemek adına  içerde kahvaltı yapmamama rağmen her sabah üşenmeden kahvaltı hazırlayan anneme seslendim.

Anne bir bakar mısın? diye bağırmamla,

Geliyorum demesi ile eş değerdi. Odanın kapısını açarken kendi kendine söylenmesini duyuyordum.

Yok yok bu zamane gençlerini hiç anlamıyorum annelerini ayağına kadar çağırıyorlar bizim zamanımızda böyle miydi hiç bırak ayağımıza kadar çağırmayı... diye sözünü bitirmesini benim halimi görmesi ile bitirdi

Kız ne oldu sana böyle

Anne bilsem seni niye çağırıyım Allah aşkına. Her ne kadar göremesem de annemin göz devirdiğine yemin edebilirim.

İyi hadi kalk da yüzünü yıkayalım deyişi ve 5 saniye sonra  odanın kapısının kapanma sesini duydum ne yani beni unutmuş muydu?

Anneğğ diye hönkürmem sonucu annem bu sefer gerçekten söylenerek içeri girdi.

Kızım bu ne anormallik sen doğduğunda doktor mu düşürdü desem kendi kendine düşünüyormuş gibi ses çıkardı ve yok düşürmedi hatırlıyorum, sanki bu dediği çok komikmiş gibi kahkaha atarak gülmeye başladı. Yüzümün ne hal aldığını görünce içine derin bir nefes alarak 

Kalk hadi başımın belası kalk  deyip kolumdan tutarak beni kaldırdı.

Anne bak düşürüyüm falan deme gerizekalı olurum ondan sonra. Annem bir kahkaha atarak

Yavrucuğum sen zaten gerizekalısın daha ne kadar gerizekalı olacaksın dedi. Dediğine bozulmuştum ama ses vermeden yürüyüşüne eşlik ettim. En son tuvalet diye düşündüğüm yere gelerek yüzümü yıkamaya başladı

5 DAKİKA SONRA

Gözüme vuran ışık ışınlarıyla ellerimi gözlerime siper ettim. Görememek ne kadar da zor bir şeymiş bunu anladım bu zaman diliminde. Ben bir 20 dakika göremedim halde zorlanmıştım annem olmasa hala yataktan kalkamamıştım belki ama doğuştan görme engellileri şimdi anlamıştım ne kadar zorluklarla baş ettiklerini.

Dikkatli bir şekilde odama giderek dolabımı açtım ve içinden okul kıyafetlerimi çıkarıp giydim. Annemin yanına gidip her zamanki yemek yememe kavgasını yapacaktım ki sofrayı görünce ağzıma gelen kelimeleri teker teker yuttum. Ve ilk defa sabah aç olduğumu hissettim. Hemen sofraya oturup tabağıma yiyeceğimim şeylerin fazlasını doldurmaya başladım. Annemin hala oturmadığını görünce kafamı kaldırıp ona baktım ağzı açık bana bakıyordu.

Anne hadi  sende yede okula geç kalmayalım bugün sınavım var. Annem girdiği transtan çıkarak sofraya oturup kahvaltısını yapmaya başladı. Kahvaltı tabağına ne kadar gömülmüşsem okula 5 dakika geç kalmıştım. Hemen odama koşup çantama  gerekli gereksiz ne varsa doldurmaya başladım.  Annemin evde olmadığını görünce  herhalde arabadadır diyerek kapıyı kapatıp kilitleyerek merdivenlerden inmeye başladım. Annemin arabada olduğunu görünce koşarak ön kapıyı açarak bindim ve emniyet kemerimi taktım. Anneme dönerek