SON NOKTA

11# >>Asi Mafya<<

~5 Ay Sonra~

"Ve kazanannnnn : Rüyaaaa !"
Evet. Dövüşte yine ben kazandım. Aradan 5 ay geçmişti ve ben bu 5 ay içinde çok şey yaşamıştım : Tekvando , Judo , Karete , Box gibi birçok dövüş öğrenmiştim. Ve son 1 aydır ise katıldığım tüm dövüşlerde 1.lik benim oluyordu. Yavaş yavaş mafya işlerine başlamıştım. Adam öldürmek artık bana acımasızca gelmiyordu. Duygularım mı sömürülüyordu ? Ne oluyordu bana ? Adam öldürmekten zevk almaya başladım. Zaten küçüklükten beri mazoşisttim ve bu şimdi şime yarıyordu. Mazoşist olmak mı ? Yani şöyle canın hiç acımaz. İsterse doğrasınlar , bıçaklasınlar , vursunlar. Acımaz. Aksine gıdıklanır ve zevk alırsın. Hoşuna gider. Bu süper bir his ! Psikopatlaşıyor idim. Ve intikam ise, intikam... Benden intikam almaya çalıştığı için pişman olacak ve... Onun için çok güzel fikirlerim var. Dudağımın kenarı kıvrıldı hayal etmeye başlayınca. İçimden bir 'Nihahaahha' kötü cadı kahkahası attım. İşte kötülük!

~7 Ay Sonra~

Şuan bavulumu topluyorum. Bugün büyük gün : Türkiye'yr dönüyorum ! Kızlarla irtibatı hiç koparmadık. Ama benim 3 gün sonra Türkiye'ye gideceğimi sanıyorlar. Ve odama dair herşeyi hazırlıyorlar. Erken sürprizinden birşey olmaz , değil mi ? İnşAllah misafir olmaz evde bu akşam. Amiin..Diyerek çıktım evden. Ada'nın arabasının bagajında koyduk bavulumu. Ve havalimanına doğru gidiyoruz...


Saat 05:35 ve benim uçağım 05.50 de havalanacak. Aman ne güzel ! Zaten sabahın köründe uyanmak için 3.dünya savaşından bile daha zor olacak bu lanet uyku le savaşa girmişim , şmdi bir de uçak kaçırmak istemem. Ada da benim gibi düşünüyor olsa ki gaza basıp hızlanmıştı. Hahayttt bee kimin kuzeni ?

Havalimanına geldik ve neyseki kalkışa 20 dakika vardı. 5 dakikada gelmiştik. Hemen bavulları yerleştirdik. Ve Ada cık ile vedalaştık. Hala sarılırken lafa ben girdim :
-Seni özlicem kuzi.
-Ben de. Evde brinin varlığına o kadar alıştım kiiii. (Ada)
-Geldim yine. Hem artık bir mafyayım kuzen , kendine dikkat et.
-Ammmann be yaaaa. En fazla ölürüüüz. (Ada)
-İşte bu beee. Kuzenim benim.
Dedim ve ayrılıp yumruk tokuşturduk. Uçak için son anonslar yapılıyordu. Ve ben de son kez sarılıp vedalaştım. Yanaklarınd öptüm. Ve uçağa bindim. Bakalım beni gören kızların tepkisi ne olacaktı?..

~Saat : 19.37~

Ohhhhh bee. Güzel İstanbul. İşte memleketiiiim. Derin bir nefes alarak havayı içime çektim. Ve şimdiii kızlara sürpriiiiiizz zamanıııı !....

Birkaç adam çağırttım ve onlar bavullarımı taşıdılar. Ve beni araca bindirerek ebe götürdüler. Ahh insanın korumaları olması ne güzel birşeyyyy.

Eve gelince anahtarımla kapıyı açtım ve içeri girdim. Acaba neler olucakkkk? Duygularım sadece tanımadığım insanlara karşı acımasızlıktı. Dıygularım düşmanlarıma sömrülüktü. Sevdiklerime değil ... Düşünerek kapıyı açtım. Kızlar masada oturmuş yemek yiyorlardı. Ve ... Ve o Rüzgar malı da burdaydı. Ne hakla !! Kızlar şaşkınlıkla boynuma sarıldılar ama ben şuan Rüzgar'a sinirliydim. Allahım mal gibi bana bakıyor...
-Hani 3 gün sonra geliyordun? (Alev)
-Yaaa çok özledim.(Merve)
-Bidaha bırakıp gitmek yok tamam mıı?(Almina)
-Ama ben seni yerim kiiii.(Aslı)
-Ahhh kankim mii gelmiş ?(Merve)
-Özlettin lan kendini.(Alev)
Kızlarla grup kucaklaşması yapıyorduk.
-Ben de sizi özledim aşklarım. Ahh. Ama biraz daha sıkarsanız ölücem.
-Şeyy... Kusura bakma. Biz birden atladııık. (Almina)
Birden gözüm tekrar Rüzgar'a kaydı. Hemen sinirlendim.
-Ne işi var onun burda ?!
-Sakin ol. Lütfen.. (Aslı)
-Ne sakini ya ne sakinii. Çııık evimden !
Diyerek Rüzgar'ı gösterdim.
-Bak biz arkadaşız ama- (Alev)
Sözünü kestim :
-Demek beni sattanız?!
-Hayır! Biz onunla arkadaş değiliz. Diğer 4 'lü grupla sadece arkadaşız. Zaten önemli bir arkadaş da değiller!
-Şimdi öyle mi olduk? (Tankut)
-Ölmek için çok gençsin. Bence sus! (Alev)
Diye tısladı Alev. Ben ise sinirimi çıkarmak için duvara yumruk attım. Duvarımız sağlamdır. 9 depremine bile dayanıklıdır. Ama benim bikaç yumruğumdam sonra hafif çökme olmuştu. Elim mi? O ise kanıyordu. Kızlar ve erkekler bunu fark etti.
-Ohaaa! Bizim 9 şiddetli depremine dayanıklı evimizin duvarını çatlattın! Eliinnn! E-el-elin kanıyoooorrr! (Merve)
Bizim masum Merve yine telaş yapmıştı. Umrumda bile değildi. Hala duvarı yumruklayıp hala elmin kanamasına izin veriyordum. Acımıyordu tabii ki. Mazoşistim ben unuttunuz mu? Kızlar beni durduramayınca Rüzgar devreye girdi. Arkamdan tutmuştu belimi. Ve beni havaya kaldırmıştı. Havada tekme atıyordum :
-Bırakkkkkkk! Manyaakkk! Git evimden!!!!!!!
-Elini sarıp gidicem maviş. Uslu durur musun biraz? (Rüzgar)
-Ne durucam beee! Mavişmiş! Püeehhh !!
Diye söylenirken o hafif tebessüm ediyordu. Beni salondaki koltuklara oturttu. Kalkıp giceketim ama.... Eren ve Yağız benim omuzlarımı tutarak buna engel oluyordu. Uff !. Tankut çoktan ilk yardım çantasını bulup getirmişti. Berkay ise bir köşeden bizi izliyordu. Hemen Rüzgarın işaretiyle elini tuttum. İstesem bardaktan su içer gibi kolayca elimi çekerdim. Ama bunu yapmadım. Sarsın valla uğraşamam ben. Kanı temizledi. Baya baya kemiklerin gözüküyordu öyle fenaydı kii. Ama canım acımıyor tabii kişi de. Ben mazoşistiiim.
-Acıyor mu? (Rüzgar)
-Hayır.
-Emn misin? (Rüzgar)
-Evet yaa evet ! Canım acımaz benim.
Dediğim gibi Rüzgar kızlara baktı. Kızlar başlarıyla onayladılar. Sonunda Rüzgar pansumanı bitirdi.
-Git artık! Bidahada evime gelme !
-İyi be. Gidiyorum...
Rüzgar ve arkadaşları evden çıkınca biz de kızlarla hasret giderdik. Sarıldık, kucaklaştık.
-EE neler oldu anlat bakalım. (Alev)
-20 dövüş sanatı öğrendim. 18 müzik aleti çalabiliyorum artık. Silah, bomba, ok gibi şeyleri kullanmakta ustalaştım. Mafya ve şirket işlerinin başına geçtim. Artık benden başka kimse bu mafya işlerinde benden üstün olamayacak. Duygularım sömürüldü. İntikama intikam...
-Kızım yaa çok özledim. Neler öğrenmiş benim becerikli arkadaşım neler.. (Merve)
-Ben de özlediiiiiim.
Ve grup kucaklaşması yaptık. Bu akşam beraber uyuma kararı aldık. Şimdiyse uykunun kollarındayız...

Vote ve yorum yapmayı unutmayın. Yeni bölüm en kısa sürede sizlerle. Okuduğunuz için teşekkürler.:)