Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Tag araw noon nung una tayong naglaro.
akala ko noon puro seryosohan at walang halong biro. Nakakatakot man ito dahil Hindi ko alam kung saan patungo. Kayat sinugal ang sariling kaluluwa at sariling puso.
Pumayag akong makipaglaro dahil may tiwala ako sayo umasa ako na iingatan mo ito. Umasa ako na mahal mo din ako Umasa ako sa mga pangako mo na Hindi naman pala totoo
Bawat salita ay matatamis na kasinunghalingan parang biglaang nabulag at wala akong naintindihan Akala ko pag ibig natin ay walang hanggan. noong sinabi mo saakin "mahal Hindi kita iiwan."
patapos na ang tag araw at padating na ang tag ulan unti unti na din tayong di nagkakaunawaan Pilit kong binabalik ang ating samahan pero bakit pilit mo din akong pinagtatabuyan?
Palala ng palala ating kalagayan Hindi ko na alam pano ito masosolusyunan Nagdadalawang isip kung kaya ko pang lumaban Dahil nagbago tayo, Hindi na tayo katulad ng nakaraan.
Dumating na ang tag ulan, at tuluyan ka ng nagbago Nasan na yung dating lalaking nakilala ko? Hindi ko na maramdaman na meron pang "tayo" Dahil sa una palang Hindi mo na maipakita na mahal mo ko.
Ayoko ng maglaro dahil nagsimula ng umulan Umulan, ng Mga luha sa aking mga unan Bakit ba tayo naging ganito? Hindi ko lubos maintindihan Pagod na ako, Hindi na kita maunawaan.
Salamat nalang sa ating mga pinagsamahan Salamat sa mga araw na naging dahilan ka ng aking kasiyahan Salamat sa mga alaalang hindi ko malilimutan At salamat dahil minahal mo ako kahit minsan.
Mahal,matatapos na ang tag ulan Pwede mo na akong palitan Dahil Hindi ko na kayang lumaban Ayoko ng masaktan, kaya ako na mismo ang mangiiwan.
