Toz duman olmuş,yıkık şehir
Can kırıkları doldurmuş,boş odayı
Bulutlar kaplamış,gökyüzünü
Canım acımış,yağmurun altında
Ağlamışım arkasından çocukluğumun
Şehir çökmüş gecenin üstüne
Sessiz çığlığım kaplamış sokağı
Kalbim acımış,sessizliğimden
Bir çığlık yükselmiş,göklere
Sen de duy diye bağırmış
Sessiz bir şekilde kadın
Ama sen duymamışsın
Kanlı ellerin gölgesine düşmüş,
Çocuğun çıplak bedeni
Karanlığın içinde kalmış,
Bir annenin feryadı
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ve sonra gün bitti, #wattys2017
PoetryBir ilkbahar akşamı Parlak mavi ayın altında Sen ve ben, El ele bir çınar ağacı altında..
