The Virtual Marriage (WGM)

Chapter 4 : Acceptance

Cassidy's Point of View

Wala naman na akong nagawa kung hindi tanggapin yung deal eh. i don't know how to hide my anger specially when people around me knows me so well.Kahit di ko sabihin sa kanila kung may problema ramdam agad nila, katulad kanina noong nasa sala sila Chantel para mang-gulo sakin.

  Nanunuod kami ng hindi ko malamang palabas kahit hindi naman ako interesado ng tanungin ako ni Chantel ang nangyari kahapon sa meeting.  

"So what? Kelan ka pa nakinig sa sasabihin ng iba?" napaisip naman ako ng sabihin ni Chantel sakin yun kasi,  hindi siya yung tipo ng taong nangingialam sa problema ng iba kahit kaibigan niya pa ito.

Napatingin naman ako sa likod ko ng may tumamang popcorn sa ulo ko kaya sinamaan ko ng tingin si Avery na nag bato sa akin.

"Hoy! Sali niyo naman ako, ang daya niyo ah" I was wondering why this girl is one of my friend kasi super takaw niya na nakukuha niya pang magsalita habang puno ng popcorn ang bunganga.

bumalik ako sa wisyo ng sigawan ako ni Amber "Anong iniiling iling mo diyan?"

"Nothing, At pwede ba ayusin mo nga yung pagkain mo ng popcorn para kang mauubusan eh!" pabalang na sagot ko sa kanya.

"Lagi naman talaga akong nauubusan ng lalaki eh" binato ko si Chantel ng unan na hawak ko dahil  sa mga hugot lines na naman niyang kadiri, kaya napaaray naman siya.

tumahimik naman ulit kami at nagpatuloy manuod ng movie. Nakatingin na lang ako sa screen ng TV kahit wala naman akong naiintindihan dahil yung utak ko eh nasa project pa rin.

Ano bang kinakatakot mo Cassidy? Ano naman sayo kung marami kang haters? So what? Mas lalo nga akong sumisikat dahil sa kanila. 

Ano naman kung maapektuhan yung career ng best friend mo? sh*t yun yun eh.

that's the reason why I am  ready to decline the offer. I don't want to ruin the reputation of Jaxon just because of the damn rumors about us.

"Don't mind the others, because sometimes you can't judge the story base on a single point of view"

"Kahit anong mangyari eh may mga taong hindi makakaintindi ng sitwasyon mo. mga taong sobrang manhid at walang pakialam sa mga taong masasaktan nila"

Napa kunot naman ang noo ko dahil sobrang layo na ng sinasabi niya pero sa huli ang lihim akong napangiti

Madalas sinasarili mo lagi yung problema dahil akala mo walang makakaintindi sayo pero ang totoo nandyan yung mga tunay mong kabigan para umalalay sa panahong nanghihina ka para mag patuloy.

I'm telling you this one thing, although laging reklamador at maarte yang si Avery pagdating sa problema ay maasahan yan.

Chantel's Point of View

Muli kong tinignan ang lockscreen ko dahil isang oras na akong nag-aantay sa coffee shop na meeting place namin ni Chase pero wala pa siya.

  Hanggang kelan ba ako mag-aantay? 

Lumalalim na ang gabi pero wala pa rin akong Chase na kaharap. Nagpakawala ako ng malalim na buntong hininga, dahil sa ngayon ay yan lang ang magagawa ko.

Bigla akong napaisip sa sarili kong tanong, pero sa huli ako lang din naman ang makakasagot. Alam kong tanga ako para magpaloko pero ganun ko siya kamahal.

Ni text or missed call man lang ay wala akong na-receive. Pinagtitinginan na rin ako ng mga staff dito dahil mukha akong nagpapalamig lang sa shop nila after bumili ng isang drink .

Gusto kong maiyak pero ayokong magpatalo sa nararamdaman ko.

I tried to call him one last time and as usual, he did not bother to answer my call. I decided to leave the coffee shop when I suddenly remember the movie we will watch today.

Naiyak lang ako the whole time at alam kong naiirita na yung mga tao sa hikbi ko.

"Hon,  This movie is so annoying"    "Meron kasing iyak ng iyak diyan eh" 

obvious na ako naman yung pinapatamaan nung babae pero but i don't care anymore. I wipe my face using tissue because i look pathetic. 

Di naman kami break pero feeling ko super sakit nung pag di niya pagsipot sakin ngayon. 

Napatigil ako bigla at kusang tumulo ulit yung luha ko nung narinig ko ang tawa nung boyfriend nung malanding babae kanina.

"Easy hon hayaan mo na baka broken hearted"

"Hala paepal naman sila kuya ang ganda na nung scene eh" napatingala ulit ako ng marinig ko yung katabi ko.

At nakumpirma ko kung sino yung lalaki kanina, noong tumayo silang dalawa ng mag ka-akbay.

Acceptance is hard, specially when you need to accept the fact that your never meant to be.