Bağımlı Kalpler

1. Bölüm

Onlar... Kana bulanmış vaziyette yatıyorlardı. Başım dönmeye başladı, kalbime bir ağrı saplandı. O sırada Mehmet amcamın polisi aradığını anlamıştım. Son kez onlara bakıp kapanan gözlerimle yere yığıldım.

°×°×°×°×°×°×°×°×°×°×°×°×°×°×°×°×°×°×°

Göz kapaklarım titreşerek açıldı ,ışık sebebiyle gözlerimi kısma ihtiyacı duydum. Sağıma döndüğümde Mehmet amcanın koltukta uzanmış gazete okuduğunu gördüm. Başıma giren ani ağrıyla irkilerek sızlandım.
-Ah kızım, uyandın demek .
-Ne oldu Mehmet amca?
-Yavrum... Bayıldın, dünden beri uyuyorsun.
Bayılma sebebini hatırlayınca hızla mehmet amcaya döndüm.
-Onlar... Ne oldu onlara?

Ağlamaya başlamıştım, ne kadar onlar tarafından unutulup yok sayılsam da onlar benim ailemdi.
Hayatta sahip olduğum tek yakınlarım. Hayatta korktuğum en kötü ânı yaşıyordum, kimsesizliği...
Zaten göstermedikleri sevgiden şimdi iyice yoksundum. Daha yalnızdım şimdi.
-Yavrum bak sana anlatacağım ama sakin olmalısın.
Onaylar biçimde başımı salladım.
-Vurulmuşlar yavrum, öldüler.Bir odayı seraya çevirip skunk yetiştiriyorlarmış. Bir uyuşturucu bitkisi. Henüz kim olduğunu bilmiyoruz ama böyle pis işlerle alakadar birileri uyuşturucu ticareti ile uğraşıyorlarmış, belirli aileleri evlerinde bu bitkileri yetiştirmek adına yüklü miktarda para ödeyip görevlendiriyorlarmış.

Tam anlamıyla geçirdiğim şok beni adeta bir taşa çevirmişti. Duruyordum öylesine, sebepsiz.
Bu bana her şeyi açıklıyordu şimdi...Bu kokuyu açıklıyordu, gözlerim de ki morlukları, ara sıra yükselen ateşimi.
- Ama ben...
-Bir şey mi oldu kızım?
-Hayır mehmet amca, ben biraz dinlenmek istiyorum müsaade edersen?
-Tabi kızım ben dışardayım, bir şey olursa sesleniver.
Başımla onayladım.

6 yıl önce

"Anne başım çok ağrıyor" küçük kız fazlaca artan baş ağrısına dayanamıyordu. "Ertan onu doktora götürmeliyiz, iş ciddiye biniyor! "
"Esra saçmalama, kızının yaptığı salaklığın cezasını biz mi çekelim ha? Zaten onu yetimhaneye daha o zaman bırakmalıydın, başımıza açtığı işlerin haddi hesabı yok! "
Adam küçük Alin'e nefretle bakıyordu adeta. Esra hızla paketlerden birini ağlayarak açıp kızına enjekte etti. Nefret ediyordu kadın kendinden, lanet olsun ne yapıyordu ki! Çocuk kısa süre sonra bayıldı, annesi onu ağlaya ağlaya odasına götürüyordu. Bu ela gözlü ,güzel kızını resmen öldürüyordu. Kadın büyük bir hırsla seraya yöneldi. Adam paketin başında oturmuş, karısını bekliyordu. Kadın adama doğru yürüdü, onu gören Ertan kalkıp Esra 'ya bir tokat savurdu. "Ne halt yiyorsun lan sen! Ne yaptığını sanıyorsun. Halil'in köpekleri görse açıp kullandığını ikimizin de kafasına sıkar. Kızını git koy yetimhaneye, tek derdi başımıza iş açmak, defol şimdi! "
Esra artık işin içinde çırpınmaktan yorulmuş olsa gerek ki ,kocasına döndü"Ona bu illetin kokusuda yeter, bir daha açmam paketleri ama sakın bir daha onu bırakmayı aklından geçirme"dedi.

Şimdi

Hatırlıyordum, her şeyi hatırlıyordum. O gün, 5 yaşındayken annesi ve babasının işi olduğunu söyleyip gitmeleri üzerine çocuk aklı ile o odaya gidip de o paketlerin içindekini şeker zannedip yemeseydi bunlar olmayacaktı. O günden 5 yıl sonra da her zaman olduğu gibi ateşi yükselmeyecekti.
Ve şimdi olduğu gibi bunun pişmanlığını yaşamayacaktı.
Belki yıllar önce yaşarken gönderememişti onu babası yetimhaneye ama şimdi bunu bir vasiyet bilip o lanet adamın istediğini yapacaktı.
Odaya giren mehmet amca ile düşüncelerinden sıyrıldı.
-Kızım,nasıl desem bilemedim ama ...Cenaze işlemlerini hallediyordum bende, pazartesi defnedilecekler.
-Sağolasın mehmet amca, bana ettiğin yardımlar için nasıl teşekkür etsem bilemiyorum.
-Ne demek yavrum, sen benim kızım sayılırsın.
Mehmet amca bir yolculuk esnasında kaza yaparak iki kızını ve eşini kaybetmişti, her zaman da beni evlatlarının yerine koyardı. Bende kimseden bulamadığım sevgiyi ondan bulurdum.

Ve aslında hayatta sahip olduğumuz her şeyin değerini bilmeliyiz ama Can Yücel'in de dediği gibi "Bağlanmayacaksın bir şeye, öyle körü körüne. "Çünkü sahip olduğun hiçbir şey ebediyen sana ait değil.

İçeri giren kadın doktor ve iki polis memurunu görmemle, elimde olmaksızın bulaştığım beladan kurtulmanın yollarını düşünmeye başladım.

Bölümü geç yüklemem keyfî değil, sadece odaklanamıyorum ve bir okul hayatım var. Onun dışında halletmem gereken sürekli işlerim de var.
Oy verip yorum atın lütfen, bunun için bir çaba gösteriyorum ve karşılığını almayı hakediyorum.
İyi Okumalar!