Adalar Prensesi

-1-

Arkadaşlar,ilk defa yazıyorum.Aslında daha önce denemiştim ama olmamıştı,yazamamıştım.Kısmetse başlıyorum,sizinde desteklemenizi bekliyorum.Teşekkürler iyi okumalar.

Insan olmak;sabır,saygı,sevgiyle olurmuş.Ama artık bende ne sabır ne saygı ne sevgi kalmıştı.Izmirde güzel bir hayatım var ama ben mutlu değilim.Bu arada adım Ada Soy adım Argın.Izmirde yaşıyorum.Zengin değilim.Fakir olmayı isderdim.Ama orta gelirli bir ailem var ve tek çocuğum.Annem ve babam ikide bir biyerleri yıkmamdan,okuldan kaçmamdan,ters davranmamdan ve önüme verilen hic bir kuruşu yemememden cok şikayetçiler.Ama onlara muhtaç olmayı sevmiyorum.Üvey annem ve babam oldukları biliyorum ama onlar benim bildiğimi bilmediklerinden nasıl da yuzsuzce davranıyorlar biliyor musunuz?Herneyse bir ara psikologa goturelimmi diye aralarinda konusmuslardı bende kahkaha atmıştım,bu kadar dusuncesizlerde kızlarına gerçeği soyleyemeyecek kadar.Sabah olmuştu hâlâ bunları düşünüyordum.Saat 06:57'di ve annemler az sonra kalkacaklardı benim hazirlanip erkenden çıkmam gerekiyordu,daha ogrenecek cok şeyim vardı ve ogrenecektim pes etmek yok.Hazırlanmak için yatakta dogruldum ve etrafa baktım ne kadarda çok güzel bir odam olduğunu farkettim ama bu benim için önemli bir şey değildi.Kalkıp banyoya ilerledim elimi yüzümü yıkayıp dolabımın önüne geçtim,siyah pantalonum üzerine kırmızı uzerinde siyah yazılarla CRY(üzgün)yazan ince yada kalın kazağımı gitmiştim,beyaz gomlegimi belime bağladım,(bu gomleğin her rengi vardı hatirlarimda annemle kırmızı gomlegimi alacakken annem bütün renklerden alalım demişti bende isdememistim okuldan sonra eve geldigimde de dolabimda her rengi vardı ne tesadüf ama).Aynaya artık otomatik bir şekilde bakıyordum cok fazla bitkin gorunuyordum belkide uyumadigimdandı herneyse.Kendimde en çok sevdigimse kahve rengi gözlerim ve kumral saclarimdı.Neden renkli gözlü insanları sevmedigimi bilmiyorum ama onlarda insan.Cok oyalandığımı dusunerek bir hişımla beyaz nike sporlarimı giyip koşa koşa aşağı kata iniyordum ki,karsima zeliş sultan çıktı(ben ona tontisim derim)"Yavrum bu saatte nereye okulunda yok."dedi.Nasıl kacsam diye düşündüm çünkü inandırıcı birşey bulamazsam totoma vura vura pijamalarımı giydirip beni yataga yatirirdi.Hiç arkadaşım olmadığı halde "Yeni KIZ arkadaşlar edindim,onlarla buluşacagım tontişim"dedim.Ilk böyle şüphe duydu gibi ama sonra inanıp bıraktı beni.Merdivenlerden inip direk kapıyı açıp çıktım.Adını bilmediğim yetiştirme yurduna gidiyordum.Eminimki bana dâir birşeyler olacaktı.Yetistirme yurdunun kapisindan bahceye bakıyordum,çoğu cocuklar gozetim altinda gibiydi.Hapisane gibi bir yerdi,etrafı 2-3 metrelik tellerle kaplıydı.Tuhaf ve itici bir yer,daha fazla dikilmeden iceri doğru yurudum bir kaç kişiye müdür yada yetkili kimse odasını sordum,biraz koridor yurudukten sonra sola saptım karşımda koskosacaman Müdür yazıyordu.Biraz kötü oldum gerçek annem yada babamın ismini bulabilirdim,korkuyor muydum yoksa heycanlımıydım bilmiyorum ellerim terlemisti.Yürüdüm,kapıyı çaldım,"Gel"sesi geldi icerden kapının kolunu indirip iceriye girdim.Korkuyordum.Heycanlıydım.Endişeliydim.Bilmiyorum."Meraba"dedim.Zayıf artık 50 yaşına basacak şekilde kırışmış yüzüyle gozlugunun ardından bana baktı."Merhaba?"sen kimsin ve ne isdiyorsun sorusu gibiydi."Buraya sizinle önemli bir konu hakkında konuşmak için geldim,yardım ederseniz sevinirim"dedim.Soylediklerime karşın sırtını diklestirdi ve ciddi bir halde seni dinliyorum anlamında başını salladı,"Gel isdersen şuraya oturabilirsin"gösterdiği yere geçip oturdum.Ne kadar ciddi gorunsede fazla ürkütücü değildi."17 yıl önce evlatlık alındım ve bir süre once ailem konuşurken kulak misafiri oldum bu yetistirme yurdundan almışlar adına gene bakmadım ama önemli değil gerçek annem ve babam kim bana yardım edin"dedim.Kadın biraz rahatsız olmuş gibi yerinde kipirdandı,daha sonra "Üzgünüm canım ama kim evlatlık alindiysa söylemek gibi bir hakkım olamaz"dedi.Ne harika ama,hic konusmadan çıktım odadan evin yolunu tuttum.Eve girdiğim saniyesinde annem beni karşıladı."Senin yeni arkadaşların mı olmuş tatlım"dedi.Hah ben ve arkadaşlar ha ne gülünç."Evet, malesef"dedim."Bir gün tanışmayı cok isderim ,bakalım nasıl arkadaşlar bunlar"dedi.Kafamı sallayıp,hic konusmadan odama ciktim.Yatagıma yüz üstü kendimi attım nefessiz kalınca doğruldum belki bıkmış olabilirdim ama olmek için cok gençtim.Laptop'umu alıp kucağıma koydum en sevdiğim sarkılarımdan Holy Henry-radioactive aslında bu şarkı benim için böyle güzeldi çünkü gerçek versiyon bu değildi.Şarkıları dinlerken fazla geç olduğunu fark etmemiştim taki tontiş içeri girene kadar "Akşam yemeği hazır bebişim,hadi kalk aç kalırsan buyuyemezsin"dedi.Bu evdeki gerçekten en sevdigim insandı zeliş sultan,kucuklugumden beri boyle soylerdi hep,ben kendimi bildim bileli bu evde ve sanırım 60şına merdiven dayamıstı.Annemler uzun bir süre önce artık bu işi bırakmasını söylemişti çünkü güzel bir evi vardı ve emekli maaşini da yapacaklardı.Ama o isdememişti böyle mutluydu.Arada sırada annemlerden izin almasına bile gerek olmadan tatillere çıkardı.Özgür ve mutluydu,benim aksime."Tamam tontişim benim"deyip yanaklarini öptüm.Bu evde iyi davrandıgım tek insandı 2 ay önce bunlari ogrenmedigimde annemlere karşıda iyi bir kızdım.Şimdi nasıl olur da anlamazlar tavrımı bende anlamış değilim,belli etmeyi isdemem sonuçta şu yaşıma kadar onlar büyütmüştü beni anne baba demiştim herseyimi bilmeleri en ince ayrintima kadar,şimdi gelipde uveylik taslayamazdım.Aşağı indiğimde ne kadar çoğu kişi anlayamasada kokudan anladığım kadarıyla fırın makarna kokuları geliyordu.Doğru tahmin.Sofraya geçtigimde cok sevmeme rağmen ve 2 3 tane normalde yiyen ben şuan ölüm sessizliği koca salonda çatalımın tınısı ses cikariyordu adeta.Babamın boğazını temizler gibi yapmasıyla başımı ona çevirdim bana neyin var gibi bir bakış atmıştı.Aldırmadim "odama geçebilirmiyim?Hic aç değilim sanırım"dedim.Annem de bana babam gibi bakınca babama dönüp beni kurtar seklinde bakış atmıştım,iyi bir adamdı,saygı,sevgi,dürüst bir adamdı ne kadar üvey babam olduğunu soylemesede onu seviyordum."Gidebilirsin güzelim,belliki bugün fazlaca yorulmuş gibi gorunuyorsun"dedi,tebessüm etmiştim bu hem evet anlamında hemde teşekkür anlamındaydı.Yatagıma geçip direk uzandım ve düşündüm,dakikalarca veya saatlerce herşeyi düşündüm,sonunda uyumuştum.Bir kaç gun sıkıcı bir şekilde geçmişti pikniğe gitmiştik,bahara az kalmıştı cokda soguk değildi.Okulların açılmasına 3 gün kalınca hiç umursamamıştım.Notlarım ortaydı,ailemin isdedigi gibi bir kız olmayı bende isderdim ama buydum.Odamda son ses muzikle kitap okuyordum,en sevdiğim şeylerden biride yeni kitaplar keşfedip okumaktı.Hayatımda üç beş şeyin içinde en önemli şeylerden biriydi kitaplarım,liseye başlamadan önce merak sarmıstım kitaplara yanlız degildim o zamanlar ama ihtiyaç duyuyordum,raflarca kitaplarım vardı ve tek doymadıgim konuda buydu,babamla her zaman kitap almaya gittigimizde şöyle derdi;"Nedir bu kitap aşkı canım,ben iki sayfa okusam ya dikkatim dağılır yada sıkılırım"bende kahkaha atardım çünkü bazen yaşlı emekli amcalar gibi konuşurdu, yaşı 41 olduğu halde hiç yaşlı gorunmezdi hep dinçdi kolay kolay ciddi olmayıda sevmez ,olursada tam olurdu.Kitabımın en heyecanlı yerindeydi okuduğum kitapda erkek kızı aldatıyordu ve kız hicbirseyin farkında değildi suanda da ogrenecekti taki kapım calana kadar."Gir lütfen"dedigimde,annem ve babam içeri girdi.Okul degistirmemi,davranışlarımın okulla ilgili oldugunu,bu durumdan hic hoslanmadiklarini ve benim için yeni ve daha iyi bir başlangıç olacağını soylemislerdi,tamam demiştim sonuçta kaybedecek yada uzulecek bir nedenim yoktu.Yeni okula kayidimi almışlardı.Yarın başlayacaktım işde.Belki arkadaşım olur diue düşünüyordum veya olmaz,aman neyse.Saat akşama doğru 4 olunca isdemsizce uyumuştum.Kalktığımda saat 02:21'di.Biraz oyalandım.Saat 5'e gelirken uyustum,eminimki sabah kalktığımda gozlerimde büyük mor halkalar gorecektim.Sabah uyandığımda,aksine şişmişti gözlerim ama daha minnoş gorunuyordum,nar renginde dudaklarım vardı,uzun kirpiklerim,kalın kaşlarım vardı,guldugumde düz dişlerim vardı,kahkaha atacak oldugumda cok fazla elmacık kemiklerim çıkıyordu,ama seviyordum.Elimi yüzümü yıkayıp odama geri döndüm yatağın uzerinde utulenmis beni bekleyen formalarima baktım,şort etek ve sweat tişört,çok itici gorunmuyorlardı zaten ben etek giymemde demezdim,bazı kız ama kız gibi olmayan kabadayılar vardı ben öyle olmak isdemezdim açıkçası,uzerimdeki lacivert yanları mavi şeritli sorta baktım,kalçamdan beş altı santim aşağıda bir kısalıktaydı,uzerimde ki sweat tişörtde yakaları lacivert kendisi ise mas maviydi,ayaklarıma dizimin biraz aşagisinda duracak şekilde siyah kalın ama ince gorunen coraplarimı giydim,her okulda olduğu gibi burdada siyah ayakkabı zorunlulugi olduğunu düşündüğüm için bilekte bot giymistim.Aynaya baktığımda hazırdım,uzerimde güzel durmuştu bunlar.Kuru bir kız degildim ama kilolu da degildim tam olarak idealdim.Evden çantamı alıp çıktım,babam beni goturecekti fakat ben erkenden çıkmak isdemiştim yurumek ve temiz hava iyi gelecekti sanırım.Okula yakın benim gibi giyinmiş bir çok insan vardı.Daha zilin çalmasına 10 dakika vardı gidip biseler yemek için bir marketten birseyler alıp arka tarafındaki taslığa oturup yedimde yedim.Saate baktığımda şoklarımı geçirdim çünkü ders başlayalı 4 dakika olmuştu oraya gitsem zor yetişirim diye deparı bastım,kapıdan içeri girerken her zamanki sakarlığımla birine carpmistim,elinde dokuldugu belli olan kahveyle bana baktı"önüne baksana kızım,bu kahve yere degilde uzerime dokulseydi mahvederdim seni"dedi,sen ne egolusun öyle be allahtan bir kahve döktük okula yetişelim derken,"Hiç sanmıyorum canım"dedim ve arkamı dönüp yurumeye başladım belliki okulda kendini kabadayı bilen kızlardandı yok öyle iş sarı ciyan,arkamdan ayak seslerini duydum ama umursamadım,biri kolumu kavradiginda arkamı döndüm"Gene mi sen?Kızım allahtan kahve döküldü yeter ha"diye sitem ettim çünkü derse gercketen cok geç kalmıştım,"Bu okulda lider benimdir,bunu bil.Şimdi işine hadi"dedi ve bende güldüm.Tontiş bazen he de geç derdi bende he dedim geçtim.Müdür odasını ararken cok zorlandım ama sonunda bulmuştum.Ben kapıyı çaldığım sıradabbiri iceri benden önce daldi guzel saygısızlık beğendim,iceri bende girince müdür bir bana bir yanimdaki çocuğa baktı,once benimle ilgilendi her zaman ki gibi yeni kız lafları falan sınıfı soyleyince ben çıktım.Sınıfa girmeden önce lavaboya gidip elimi ve kolumu yikamam gerekiyordu,sarı yelloz kahve bulaştirmisti.Sınıfın kapisina gelince biraz heycanlanmistim kapıyı caldigmda sinif hocamiz oldugunu dusundugum adama bakmıştım,herkes ayakta sanki yer belirliyormuş gibiydi,iceri girdiğimde herkes bana baktı, sessizlige büründü heryer sanki hayatlarinda ilk defa yeni kız görüyorlardı.Hoca herkesin oturmasını soyleyince ayakta kaldım"Bize kendini tanıtıp sana uyacak bir yere oturabilirsin kızım"dedi çünkü babam yaşındaydı."Adım ada soy adı argın,levent kolejinden geliyorum."Herkes beni yiycekmiş gibi bakarken ekledim"Bu kadarın yeterli olacağını dusunuyorum"hocanim onayiyla bir yer aradım,kendi okulumda sıralar tek kisilikti ama burda iki kişilik,yer ararken arkalara bakmak bile isdemedim cok karanlık tarafmış gibi görünüyordu.Orta sıralarda bir kızın sirasinin yaninda durunca kız bana baktı"Oturabilir miyim?"dedim,o kadar itici bakıyordu ki kaçmak isdemiştim,kesin izin vermiycek diye arka sıralara bakmaya başladım mudurle konuşurken yanimda ki çocuğu gördüm yakışıklıydi ama umrumda olmadı,kıza geri baktığımda"Otur"demişti.Hayret.Bir kaç ders böyle geçmişti.Ilk tenefusun çalınca dayanamayıp dışarı attim kendimi icerisi cok kötü havasızdı ve astım hastasiydim ama kimsenin bunu bilmesini asla isdemem.Banklardan birine oturuyordum ki yanıma bir kız geldi, guzeldi daha cok seksi bir tavrı vardı ama bana doğru igneleyici şekilde bakınca ayağı kalktim ve malesefki uzundu tahmin 1.75.Iğrenç.Bana doğru egilince"Bana bak yerden bitme yeni kız,bu okul bizden sorulur bir yanlışını duymayayım"ilk inanamamıştım ama kavrayınca herşeyi sinirlenmistim"Kusura bakmada senden sorulan pek bise göremiyorum"ve ekledim"Ha pardon egonu senin yerden bitme dedigin boyla kat kat gorebiliyorum ne tesadüf"kız alayca bir sırıtışla bana baktı diğer bankta bizi izleyen yandaşları olarak düşündüğüm kızlara baktı isaret etti ve ucude ayağı kalktı,zil çalmıştı ve herkes yukariya cikmisti,kolumdan tuttukları gibi beni sistem odasina götürüp soktular,"bırakın lan beni kızım sizi dogdugunuz güne pişman ederim"demiştim,kavga konusunda cekinmem ve bu konuda da iyiyimdir boşuna bu okula kayidim alınmamıştı,iclerinden bir tanesi kahkaha atmisti resmen butun sınıflar duyacaktı,kapalı alan hobim vardı,karsilik vermedim çünkü burdan acil çıkmam gerekiyordu yoksa az sonra bayilacaktim ve eminim ki hic biri umursamadan gidecekti.Kızlara doğru bakıp yalan soylerek "hadi ama ugrasamam sizle,derse geç kalacağım"dedim ama beni gene dinlememişlerdi,nefesim tukeniyordu ve ben heycanlanmaya başlamıştım benim yanima gelip benle konuşan kız yaklaşıp kizlara başını dondurdu"bakın şimdide numara yapıyor ucube yetme"nefessiz kaliyordum konusamamistim bile ama bunu yanlarına birakmayacaktim.Kapı acildiginda o tanımadığım yakışıklı mudurun odasındaki cocuk bize bakıyordu ama ben artık yere oturmuş nefes almaya çalışıyordum,konustugum kıza doğru belli belirsiz bir yüz ifadesiyle "siz napiyorsunuz burda,sesiniz dışardan duyuluyor"sonra bana baktı kasları daha çok catilmisti,"esra!Bune böyle lan "adının esra olduğunu ogrendigim kız yani o seksi cakma sarışın olandi."Sen karışma Eymen,bu kiza önden uyarimiz olsun dedik,dik başlı cikti şimdide cezasını görüyor" bana dogru bakinca "adi ne bu kizin" arkasindaki hemen atildi "bizim yan sinifta adi adaymış" simdide adının eymen oldugunu ogrendigim cocuk esraya kötü bir bakış atmıştı ve "çıkın lan burdan,çıkın!"bunları cok net duyamamamistim çünkü gozlerim kapaniyordu "gel bakalım çakma adalar prensesi"yerimde havalaninca zar zor gozlerimi açtım bildigimiz siyah gözleri vardı en sevdigim renk,beni dışarı çıkarınca belliki revire goturecek diye düşündüm ,bilincim yerine gelmeye başlamıştı ama başım donuyordu,hemen kipirdandim inmeye çalıştım "bırak beni ,iyiyim"hic dusunmeden yere indirdi,bu begendigim ikinci haraketiydi belkide üç orda olmasaydı bayilmistim ve kizlar beni birakip coktan gitmislerdi "Sen bilirsin "deyip indirdi başım donunce gene tuttu çünkü nerdehse merdivenlerden dusecektim,lanet olsun"sokayım böyle işe ben"demistim evet bazen soverdim bu tepkime karşı gulmustu,simdi ne yalan soyliyim massallah cidden genede abartmamak gerek.Revire geldigimizde,hemşire gorunumlu bir kadın yardimci oldu kadinin kulagina egilip fisildadim"lutfen o burdan gidebilir mi kimsenin astimim oldugunu bilmesini isdemiyorum ve sizlede aramizda kalsin lütfen"hemsire kadın tebessum etti ve eymenin yanina dogru ilerledi ona biseyler soyleyince eymen bana dogru bir bakış attı kafasini hafifçe sallayip dışarıya çıktı.Biraz revirde dinlenmistim,zil calinca siniftan cantami alıp eve gitmistim.Fazla yorgundum ve annemleri beklemeden biseyler atistirip kendimi uykunun kollarina biraktim.