12 // Çiçekler

386 22 10
                                    

Devrim

"Seni aldattığımı mı düşündün?" Dedi büyük bir hayretle ve hayal kırıklığıyla. Derin bir nefes verdim, Mavi'nin sarı saçlarını izledim ve düşüncelerimden sıyrılıp yanıtladım;
"Ne bekliyordun? Biyolojik olarak bizim bir evlat sahibi olmamız imkansız."
Gözlerime baktı.
"Biliyorum ama mucize oldu sanmıştım."
Yataktan kalktım ve konuştum; "Ama olmamış."
Sustuk ve odayı bir hüzün kapladı. Sanki duvarlar bize ağlayarak baktı, çarşaf hüzünle attı kendini yerlere. Büyükçe bir iç çektiler ve hüzün tozuyla bulandı odanın taze kokusu.
"Mavi" dedim yarımyamalak bir şekilde, yüzüme baktı ve bekledi.
"Ben gidiyorum." Dedim soğuk ve çatlak sesimle. Nefesimi tuttum, ölüm kokmayan son nefesimi sakladım ciğerlerimde.
Nasıl öldürebildirirdi bir insan sevdiğini? Kaç günde çürürdü bedeni?
Tabancayla mı öldürürsün seni seveni? Kalbine mi dayarsın silahı, öldürmek için içindeki seni; yoksa anlında mı çekersin tetiği, öldürmek için aklındaki seni?
Kanar mı ölen insanın kalbi, yüreği? Bulanmaz mı pisliğe kan, tabancanın şiddetiyle?
Yoksa sözlerinle mi öldürürsün sevdiğini?
Ben sözlerimle öldürdüm o gün Mavi'yi.
Gözleri buğulandı önce, sonra o parlaklığı söndü. Cildi grileşti sanki, bir ölü gibi.
"Nil'e mi?" Dedi, sesi gidiyordu.
Başımı salladım, bu sefer kalbi durdu. Kalktı yanımdan, gitti ölüm onun ardından.
Derince bir nefes verdim ve ölümün sinmediği son hava zerreleri ölüm dolu odaya karıştı.
Yatağa geri yattım, yorganı üzerime çektim ve Mavi kokan yastıkta uyumaya çalıştım.

Nil

Evi uyşturucu, jilet ve içki gibi türlü türlü şeylerden arındırdıktan sonra, temizlik yapmaya karar vermiştim. Bu sanki kalbimin acılardan temizlenişini somuta döküşümdü. Evde bulduğum birkaç parça bez ve bir kalıp sabunla her yeri tertemiz etmiştim, aynı eski evimiz gibi. Ev kalbimdeki çiçekler gibi kokuyordu.
Devrim böyleydi işte, kalbimdeki tüm külleri bir anda savurabiliyor, yerine çiçekler dikip saniyeler içinde büyütebiliyordu. Fakat hepsini bir anda yerle bir de edebiliyordu. Kalbim onun avuç içlerindeydi sanki.
Bir anda sıyrıldım düşüncelerimden; bedenimdeki kesikler sızlıyordu sabunun etkisinden. Uzun sayılabilecek bir süredir uyuşturucu kullanmıyordum ve dikkatim dağılıyordu.
Kendimi çarşafları kanlanmış yatağıma attım, Devrim'in kollarında olduğumu hayal ederek yumdum gözlerimi.

Renkli Ruhlar 2: Bir Tutam Mutluluk ~Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin