home ; yoonmin

; d ö r t

Bugün pazar.
Bu yüzden Jimin buraya gelmeyecek.
"Nerede olduğunu bilseydim keşke"
En azından yanında olabilirdim,
hayır uzaktan onu izlerdim.

Onun küçük çocuklara gösterdiği merhameti hayatımın sonuna kadar izleyebilirim.
Kalbinin güzelliği yüzüne yansımış deyimi buradan geliyor olsa gerek.
Jimin'e karşı tamamen saf olan duygularının herkese karşı aynı olmayacağını biliyordu.
Boyalarına karşı bile bu kadar derin hisler beslememişti, bu kadar saf duygularla yaklaşmamıştı.

Park Jimin, ayrı bir şeydi.
İnsanda uzaktan görüldüğünde bile sarhoş etkisi bırakıyordu.
O siyah saçlı çocuğun bu dünyaya ait olması imkansızdı, değil mi?

Yoongi, Jimin'i görmediği zamanlar cesaretini topluyordu.
"Yarın gelecek ve onun yanına gideceğim, bir şey yapmama gerek yok sadece selam vereceğim."
Sıkı sıkı gözlerini kapatıp bu hayali kuruyordu, gözlerini açtığında asla gerçekleşmeyeceğinden korkuyordu.
"Evet evet yapacağım, en fazla ne olabilir ki?"
"O iyi bir insan, benim gibi birisine bile iyi davranacaktır."